Sahte Aşıklar

Yaprak Sarma ve Anılar

Şarkı:Mild High Club:Homage

Barış ile havaalanında ailesinin gelmesini bekledik.Bir kaç dakika sonra Barış'ın ailesi geldi.Barış ailesini görünce çok sevindi.Hepsiyle hasret giderdi.Etrafa bakınmaya başladım.Barış'ın annesi beni farketti ve merak dolu bakışlarla bana bakmaya başladı.

Teyze:Oğlum bu hanım kız senin bahsettiğin kız mı?

Dedi merak dolu bir sesle.Barış annesine benim hakkımda ne demişti merak ediyordum.Barış önce bana sonra annesine baktı.

Barış:Evet anne kız arkadaşım Sahra. Sahra annem Leyla.

Leyla Teyze'ye baktım.Yüzünde tatlı bir tebessüm vardı.

Sahra:Merhaba,hoşgeldiniz Leyla Teyzeciğim.Verin elinizi öpeyim.

Dedim ve elini öptüm.Leyla Teyze ban sevgi dolu bakışlarla bakıyordu.

Leyla Teyze:Oğlum ne güzel bir kızmış bu,hem saygılı hem kibar.

Bu iltifat karşısında Leyla Teyze'ye kanım oldukça ısınmıştı.Çok iyi kalpli bir kadındı.

Barış:Babam Murat.Baba,kız arkadaşım Sahra.

Barış'ın babası Barış'a oldukça benziyordu.Barış gibi dik bir duruşu vardı.

Sahra:Merhaba,hoşgeldiniz Murat Amcacığım.Verin elinizi öpeyim.

Dedim ve elini öptüm.Murat Amca hafifçe gülümsedi.

Murat Amca:Sağol kızım.

Barış annesinin yanındaki kıza doğru baktı.Sanırım kız kardeşiydi.

Barış:Kardeşim İnci.İnci,kız arkadaşım Sahra.

İnci tatlı bir tebessümle elini uzattı.Karşılık olarak elini nazikce sıktım.

İnci:Merhaba,ben İnci.Memnun oldum.

Sahra:Merhaba,hoşgeldin Inci.Bende Sahra,memnun oldum.

Dedim ve yürümeye başladık.Murat Amca ve Barış önümüzden yürümeye başladılar.

                          ...

Barış'ın evine geldik.Valizleri bir odaya koydular.Murat Amca ve Barış salona,biz ise mutfağa geçtik.Leyla Teyze getirdiği poşetten bir saklama kabı çıkardı.Kabın kapağını açtı ve bir kenara koydu.

Leyla Teyze:Kızım bak ne getirdim size;yaprak sarma.Seviyordun değil mi?

Bir an duraksadım ve o olay kafamda canlanmaya başladı...

                  *FLASHBACKS*

Eser:Sahra ben ayrılmak istiyorum.

                 *FLASHBACKS*

Sahra:Ben aslında böyle olacağını biliyordum.Seni korkutmamak için engel olmaya çalıştım ama...

Sahra:Ama insan bildiği şeye neden ağlasın ki?

               *FLASHBACKS*

Sahra:Bir şey söyleyeceğim sonra gidiceğim.

Sahra:Karda donmak üzeresin.Uyku tatlı geliyor ama öldüğünün farkında değilsin...

           *FLASHBACKS OVER*

Leyla Teyze'nin sesi ile irkildim.

Leyla Teyze:Kızım iyi misin?Daldın gittin.Seviyordun değil mi sarmayı?

Aslında sarmayı çok severdim ama o olaydan sonra bir daha sarma yiyememiştim.Peki şimdi o sarma nasıl boğazımdan geçecekti?

Sahra:İyiyim.Aklıma birşey geldi de o yüzden.Evet seviyorum sarmayı.Bayılırım.Küçükken bu yüzden hastanelik bile olmuştum.Her neyse sonra anlatırım bu olayı.

Yutkunmakta bile zorluk çekiyordum.Sarma kelimesini duyduğumda kafamda sürekli o cümle geçiyordu.

İnci:Annem çok güzel yapar yaprak sarmayı.Parmaklarını yersin.

Bir an duraksadım ve yutkundum.Ağlamak üzereydim fakat ağlamamalıydım.

Sahra: :) Ben bi lavaboya gideyim.

Dedim ve lavaboya gittim.Aynanın karşısında ağlamaya başladım.Sarma bana ayrılığı hatırlatıyordu.Aynaya baktım,gözlerimden yaşlar süzülüyordu.Biri kapıyı tıklattı.Gözyaşlarımı sildim ve 'Dolu' dedim.

Barış:Sahra benim,iyi misin?

Boğazımı temizledim.'İyiyim' demek içimden gelmiyordu.Bir şeyleri anlatmak istiyordum artık,içime atmaktan yorulmuştum.Aynaya baktım,yüzümü yıkadım ve kapıyı açtım.

Barış:İyi misin?

Sahra:Evet,iyiyim.

Dedim ve hızlı adımlarla mutfağa geçtim.Leyla Teyze ve İnci sarmaları tabaklara yerleştiriyorlardı.

Sahra:Benim yapabileceğim birşey var mı Leyla Teyze?

Leyla Teyze:Sağol kızım bizim işimiz bitti sayılır.Sen çay bardaklarını çıkar da çayları koy kızım.

Sahra:Tamam Leyla Teyze.

Dedim ve mutfak dolabından çay bardaklarını çıkardım.Bardakları tepsiye yerleştirdim ve çayları koymaya başladım.Çayları koydum ve salona doğru gitmeye başladım.Çayları servis ettim ve yeniden mutfağa geçtim.Tabakları aldık ve sehpalara koyduk.Sarmaları yemeye başladık.

Sarma ile bakışıyordum resmen.Yesem bile boğazımdan geçemezdi.O gün sarma boğazımda kalmıştı,lokmamı bitirmemi beklememişti bile.Issız adamların hepsi böyleydi,kalpsizlerdi.Galiba hayatım boyunca sarma yiyemeyecektim.Leyla Teyzenin yaptığı sarma güzeldi ama sarmanın bana hatırlattığı şey kötüydü...

                            ...

Barış beni evime bırakmıştı.Ailemden ayrı bir hayatım vardı,bambaşka bir hayatım.Onlarla neredeyse hiç konuşmuyordum.Aramız pek iyi değildi.Şimdi gitsem beni kabul etmezlerdi belkide.Suçlu olan bendim ama yinede onlara kızıyordum.Yalnızlık benim için daha iyi bir seçenekti.Yalnızken kendimi daha huzurlu hissediyordum.En azından bana karışan birisi yoktu.Ne istersem yapabiliyordum ama onlarıda özlemiyor değildim.Özlesem bile gitsem neye yarardı ki?Onlar beni çoktan unutmuşlardır.Ailem yoktu benim.Ailesi olmayan küçük bir kızdım ben...

Barış'ın arabasından indim.Barış beni binaya girene kadar bekledi.Arkamı döndüm ve Barış'a baktım.Hafifce el salladım,karşılık olarak o da el salladı.Binanın kapısını açtım ve içeri girdim.Merdivenleri çıktım ve evime geldim.Anahatar ile kapımı açtım ve kapıyı kapattım.Yorucu bir gün olduğu için yatağıma uzandım ve uyumaya çalıştım.

Kitabımı okuduğunuz için teşekkürler.Yeni bölüm istiyorsanız yorumlara yazmayı unutmayın.Güzel yorumlarınızı bekliyorum.Hoşca kalın...