O Gün

160 8 3
                                    

1 haftadır pogo doğru düzgün gelememişti biraz durup hemen tekrar gitmesi gerekmişti. O hayvanlarıda daha hiç görmemiştim. 

İçimde kötü bir his vardı.Ailem bir anda bana karşı yavaş yavaş gardlarını alıyodu sadece ailem değil akrabalarım, kuzenlerim herkes . Acaba rüyam gerçekleşecekmi diye düşünmeden edemiyordum.

Yeni uyanmıştım evden çok fazla ses geliyordu seslerin geldiği yönü takip ettim salondan geliyordu .Bir kadın sesi 'O yapmış diyorum size kanıtım bile var bakın'dedi bu sesi nerde olsam tanırdım yengemdi.

Açıkçası anlamıyordum ailenin sorunlarına o niye karışıyoduki beni bile karıştırmıyolardı. Salona doğru bir adım attım kapıyı açtım ve herkes bi anda sustu .

Emma- Benim sorun yok konuşmaya devam edebilirsiniz

Dedim çünkü biliyodum o sesten sonra bugün o gündü.

Tekli koltuğa oturdum.Ve dayım o çok sevdiği biricik eşinin yanına gidip konuşmaya başladı

Agustin - Sende geldiğine göre emma herkes tamam artık kimin suçlu olduğunu herkes öğrenecek

Dedi . Anlamaz gözlerle ona baktım çünkü bunu bildiğimi bilmemeleri lazımdı sonra karşımda oturan abime baktım çok üzgün görünüyordu belkide aralarında gerçekten üzgün olan tek kişiydi.

Emma - Benim biraz işim var birazdan gelirim o zaman konuşuruz olurmu edward ve gwen'e bakmam lazımda

Dedim ve abime kaş göz işaretiyle gel dedim.Abim gelince hemen konuya girdim.

Emma- Noluyo abi neden herkes bana suçluymuşum gibi bakıyor 

Ben sadece neler olacağını biliyodum ama neden olduğunu bilmiyodum çünkü 

Errol - Emma bak ben çok üzgünüm güzelim tamammı ben sana yardım etmeye çalıştım ama çok iyi savundular kendilerini seni çok seviyorum bunu sakın unutma edward ve gwen'i de gör daha göremeye bilirsin çünkü

Yiğenlerimi çok seviyodum bu hayatı onlar bana güzelleştirmişti ve abim karşıma geçip daha göremeyebilirsin diyodu

Emma- Tamam , umarım neler olduğunu anlayabilirim

Edward ve gwen'in yanına gittim oyun oynuyolardı muhteşem kuzenler onlar böyle sesleniyodum.

Gwen - Noldu hala neden üzülüyosun

Ve edward devam ettirdi

Edward- İçerde bağırarak seni konuşuyolar teyze sana bişey olduk sandık

Emma- Bana bişey olmadı bakın turp gibiyim ama ilerde sizi bırakıp gitmek zorunda kalırsam suçlunun ben olduğumu düşünmeyin beni kovmuşlardır o yüzden gitmişimdir

Gwen,Edward- Tamam seni çok seviyoruz bunu sakın unutma

Abimde aynı şeyi söylemişti üçününde sesi beynimde yankılanıyolardı.

Emma- Bende sizi çok seviyorum bunu sakın unutmayın

Ağladığımı farketmemeliler ben onların gözünde daima dünyanın en iyi halası ve teyzesi olarak kalmalıydım çünkü 

Yanlarından çıktım ve zihnim bulanıklaşmaya başladı başım dönüyodu ve gerisini hatırlamıyorum karanlık bi odada gözlerimi açtım.

Agustin- Sana bir gün müddet sonra çekip gidiceksin

Annem yanıma gelmişti.

Abigail- Emma dedenin ölümü senin yüzündenmiş bunu öğrendik ve sen kendini hiç savunmadın bile 

YENİ KIZ (Five Hargreeves)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin