sisters

38: eskiler.

"Aşkım, çocuklara bak! Yemek yapıyorum!" diye içeriye seslendi İzuku. Bugün haftasonuydu ve çekirdek aile vakti için idealdi. İzuku kendilerine yemek hazırlıyordu. Bir yandan yemekle, bir yandan mamayla uğraşıyordu, zorlanıyordu az biraz. Katsuki bebeklerin yanına salona geldiğinde ağlayan kızını kucağına aldı. Babasını kıskanan Romeo'da durmamış, kollarını uzatıp ellerini açıp kapamıştı. Katsuki gülerek onu da kucağına aldığında mutfağa geçtiler. "Ooh, baba mis gibi yemekler yapmış!" dedi bebeklerine yönelik. Ardından dikkatlice mama sandalyesine oturttu bebekleri.

"Yemekler hazır, sen onları koy. Ben mamaları soğutayım azıcık." dedi İzuku ve önlüğü çıkarıp Katsuki'nin boynuna geçirdi. Yanağına da bir öpücük kondurmayı ihmal etmemişti. Bu manzaraya karşı Romeo ve Rosalie güldüler. Onların sarılmaları bile bebişleri mutlu ediyordu. İzuku gülerek mama kaselerini bebeklerin önüne bıraktı. Katsuki'de yemekleri koyduğunda hem kendileri yiyor hem bebeklere yediriyorlardı.

Yemekten sonra İzuku bebeklerin altını değiştirmiş, Katsuki ise bulaşıkları koymuştu. Daha sonra hazırlanmak için odalarına gitmişlerdi. Katsuki hazırlanırken İzuku'da Romeo ve Rosalie'yi giydirdi. Romeo'nun üstüne beyaz, üzerinde mavi çiçekler olan bir tişört ve lacivert keten şort giydirmişti. Rosalie içinse aynı tişörtün çiçekleri turuncu olanını seçmiş, altına da minik bir etek giydirmişti. Çantalarına hırka koymayı da ihmal etmemişti.

Katsuki hazırlandıktan sonra kendisi de hazırlanmıştı. Bebeklerle bir yürüyüşe çıkma kararı almışlardı. Bebek arabasına bebişleri koyduktan sonra evden çıktılar. Sakin sakin yürümüşler, ardından bir parka gelip oturmuşlardı. Bebekler yavaş yavaş yürüyebiliyordu artık. Çantadan ayakkabılarını çıkarıp giydirdi İzuku. Ardından bebek arabasından indirdi onları. İkisinin elini tutup yavaş yavaş yürütmeye başladı. Katsuki ise telefonunu çıkarmış onları videoya alıyordu.

Bebekler salıncaklara yönelip binmek istediklerinde İzuku ikisini bindirip güvenlik kemerini de taktıktan sonra yavaşça sallamaya başladı onları. Yarım saat bile olmadan Rosalie uyuyakalmıştı. Romeo ise hala şebeklik yaparak gülücükler saçıyordu etrafına.

Rosalie'yi uyanmamasına dikkat ederek alıp bebek arabasına götürdü İzuku. Ardından Romeo'nun yanına döndü. Romeo'da yavaş yavaş enerjisini kaybediyor gibi görünüyordu. Başı arada düşüyor, hemen geri kalkıyordu. Biraz daha salladıktan sonra artık öne doğru eğildi minik bedeni. Biraz daha salladı uyuduğundan emin olmak için. Ardından onu da dikkatlice alıp bebek arabasına yerleştirdi. Kendini kocasının yanına atarken bebekleri izledi bir süre.

"Birkaç sene önce lisedeyken yapmadığımız gariplik, şaklabanlık yoktu. Şimdi büyüdük ve ikimizde baba olduk. Artık o şapşallıkları yapmaya ne vaktimiz ne halimiz var Katsuki." dedi İzuku eskileri yad ederek. O zamanları özlüyordu. Kim özlemezdi ki? Büyüdükçe genç yaşlarının önemi daha çok artıyordu gözünde. Eski enerjisini istiyordu. Lakin şurada yirmi beşine birkaç ay kalmıştı. Üstelik artık o bir ebeveyndi ve çocuklarına örnek olması lazımdı.

Katsuki eşinin şakağına bir öpücük kondurdu. "Güzelim, bu şekilde de güzeliz." dedi. İzuku gülümsedi. "Seninleyken her yaşım güzel sevgilim. Sadece özlüyorum işte." Bebekleri izlemeye devam etti. "Büyüdükçe karakterimiz oturuyor. Yaptığımız hatalar yüzündendi o şaklabanlıklar. Tecrübe çoğaldıkça bizde olgunlaştık, artık çok fazla hata yapmıyoruz." İzuku başını salladı ve Katsuki'nin yanağına bir öpücük kondurdu. "Hadi eve gidelim, hava serinleşti."

Eve geldiklerinde İzuku Romeo'yu, Katsuki Rosalie'yi alıp odaya çıkardılar. İkisini de yatırdıktan sonra ışığı kapatıp kendi odalarına geçtiler. Zaman o kadar çabuk geçiyordu ki, birkaç hafta sonra bir yaşına girecekti bebekler.

Birlikte yatağa uzandıklarında İzuku biraz kitap okumuş ardından ışığı kapatarak kocasına sarılıp uyuyakalmıştı. Yarın erkenden yine işe gitmesi gerekiyordu. Monoton süren bir hayatı vardı artık. Büyümüştü, baba olmuştu, iş sahibi olmuştu. Öyle bir büyümüşlerdi ki artık Shoto bile salak salak davranmıyordu. İşinde usta bir CEO olmuştu o da. Koskoca şirketi yönetiyordu. Onun hayatında da artık çok fazla serseriliğe yer yoktu.

Büyümüşlerdi.

__________________________

Biraz eski bölümleri anımsadım... Duygulandım. Artık iki bölümümüz kaldı ve büyüdükleri için artık çok saçma davranamıyorlarda. Anne baba olup çocuk gibi davransalar olmazdı. Başta çocukların psikolojisi kötü etkilenirdi, kendimden biliyorum. O yüzden yavaş yavaş durgunlaştılar.

Neyse öyle yani

Hadi ben kaçar öptümmm😘