your art & my soul. // hwang hyunjin

ep. 5 : sth misunderstood.

En alt katta bulunan yemekhaneye girdiğimde köşedeki masada elini havaya kaldırıp hızla sallayan Lixie'yi, onun yanında da gülümseyerek bana bakan Jisung'u gördüm.

"Ophie! Buradayız!"

Gülümseyerek yemekhanenin köşesine doğru yürüdüm.

"Bakıyorum da çok özlemişsiniz beni? Siz erkekler terk ettikten sonra özlersiniz tabii."

Jisung hafifçe koluma vurup kaşlarını çatarak bana baktı.

"Ya! Ayıp oluyor ama!"

Felix başını sola eğerek, "Malum kişiyle üç dakika öncesine kadar gayet iyiydiniz. Ne oldu, aranız mı bozuldu bir anda?" diye sorduğunda gözlerimi devirdim.

"Neden bahsettiğiniz hakkında en ufak bir fikrim yok. Hem benim Sanat Psikolojisi'nden ödevim var, susun da onu yapayım şimdi."

İkisi de memnuniyetsiz bir şekilde başlarını iki yana sallayıp birbirlerine baktıktan sonra aynı anda "Yok, bu kızdan olmayacak." demeleriyle elimdeki silgiyi silah olarak kullanıp üzerlerine atmam bir oldu.

Üçümüz de gülerken sağımdan gelen Valerie'nin sesiyle irkildim.

"Ophelia, seninle özel olarak konuşabilir miyiz?"

Felix gözlerini açıp bana bakarak gülme isteğini geri çevirmeye çalışıyormuş gibi bir yüz ifadesine büründü. Valerie'ye dönüp baktığımda yumruklarını öylesine sıkıyordu ki, parmaklarının kırılabileceğini düşündüm.

Bir şey söylemeden yerimden kalktım ve yemekhanenin yanındaki koridora kadar yürüdük.

"Sana tek bir soru soracağım, bana dürüst ol."

Gözlerimi onun sinirle bakan ela gözlerine sabitledim. Kollarımı önümde bağlayıp başımı yana eğerek konuşmaya başladım.

"Emri vaki hareketlerden pek hoşlanmam, ama... Sor bakalım."

Kız gözlerini devirerek bir süredir tuttuğu nefesini verdi.

"Tam olarak kimden hoşlanıyorsun, Felix mi Hyunjin mi?"

Sorduğu soru karşısında öylece bakakalmıştım, Hyunjin hakkında gelebilecek her türlü söze hazırlıklıydım fakat Felix konuyla çok alakasızdı.

"Ne?" dedim gülerek.

"Gayet makul bir şey sordum sana. Lafı dolandırmadan dürüstçe cevap vermeni istiyorum."

"Bu konunun seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum, Valerie. Ama bil diye söylüyorum, Felix'le abla-kardeş ilişkisine sahibiz, hep öyleydik. Bir daha bana onunla alakalı böyle bir soruyla gelme."

Valerie gözlerini kısarak bana baktı, söylediklerime inanmamış gibi gözüküyordu.

"Gerçekten mi? Aranızda hiçbir şey yok mu?"

Birkaç kez gözlerimi kırpıştırdım, neyine şaşırmıştı bu kadar?

"Yok dedim ya, Valerie."

Gözlerini bir süre yerde gezdirdi, sonra tekrardan bana döndü. İlk defa gülümsediğini gördüm. Dudakları gözlerinin kısılmasına sebep oldu, ne kadar tatlı gözüktüğünü düşündüğümde kendime hayret ettim.

"Teşekkür ederim, bana cevap verdiğin ve dürüst olduğun için. Görüşürüz."

"Rica ederim, görüşmek üzere."

Hızlı adımlarla uzaklaşan bedenini gözden kayboluncaya kadar izledim. Şaşırmıştım, Valerie'den çok hoşlanmazdım fakat şimdi ona haksızlık ediyor olabileceğimi düşünüyordum.

Tekrardan Felix ve Jisung'un yanına oturup yüzümü ellerimin arasına aldım.

"O kız Hyunjin'i sorup başını şişirdi, değil mi?"

Bir süre Lix'in sorusuna cevapsız kaldıktan sonra burnumu kırıştırarak ona baktım.

"Sanırım Hyunjin'e o kadar da ilgi duymuyormuş."

İkisinin de şaşkın bakışlarını üzerimde hissettiğimde açıklama yapma gereği duydum, fakat bu konuyu sadece Jisung'la yalnız kaldığımızda onunla konuşabilirdim.

"Merak etmeyin, çok önemli bir şey demedi, ödev falan sordu... Hyunjin konusu açıldığında da pek umrunda değilmiş gibi konuştu."

Yalan uydurma hızıma ben bile şaşırırken Jisung tabağındaki kruvasanın son lokmasını ağzına attı.

"Valerie ve Hyunjin'den hoşlanmamak mı? Yok, ben bu ikisini yan yana düşünemiyorum. İmkansız."

"Sen ağzındakini bitir önce, Jisung."

Felix'in cevabıyla üçümüz de kahkahalara boğulduk.

***
Eve döndüğümde yatağıma uzanıp gözlerimi tavana dikerek bu konu hakkında biraz beynimi zorlamaya çalıştım. Bir şeyden şüphelenmiştim, ama doğru olabilir miydi? Kulağa pek uygun gibi gelmese de hislerimi doğrulamak adına bir süre Valerie'nin hareketlerini izlemeye karar verdim.

Ellerime baktığımda onun görüntüsü gözlerimin önüne geldi aniden. Tam karşımda, elleri ellerimin arasındaydı. Bir yabancıydı fakat onu tanıyordum. Hiç bilmediğim bir insan hakkında aklımdan nasıl bu tarz düşünceler geçebilirdi? Silkelenircesine başımı iki yana salladım. Neler oluyordu bana böyle?

Ophelia.
Kendine gel.

.
.

yorum yapıp oy verirseniz çok seviniriim <3

not: yks dolayısıyla yazmaya çok ara verdim :( taslakta kalmış bir bölüm bu da, yazım hatam varsa affedin