Kurtulmuştuk, ruhumuzdaki renksiz tuvallerden.
Taa ki korkularımız, bizi belirsizliklerle birleştirip, tiksinç tehditleriyle, çoşkulu sevgilerimize, çirkin sınırlar, sabitleyene kadar.
Kaçamamıştık onlardan. O gün gönüllerimizin rengarenk duvarlarına rutubet, matem çökmüştü. Rahatça duyabildiğimiz mutluluk çınlamaları bile, bir kayboluşa karışmıştı.
Bükülmüştü ya leplerimiz, yerlere doğru.
Benzemişti ya lâlleştirilmiş yüreklerimiz, dingin dingin esen eğlencesiz rüzgarlara.
Rahatı bozulmuştu ya, gökyüzünün bile.
Recm edilmiş bir gönüle benziyordu.
Binlerce yara, ezik, çürük bir tane yitirilmiş emel, bir tane tutsak çığlık...
Sonrasındaysa, soluduğumuz havaya, hükmedilemeyecek bir huzur karışmıştı hani.
Belki, bir kurtuluşun huzuru, demiştik ona. Dinlemiştik okuduğu şaibeli ama şanlı şiirleri.
Şükretmiştik umudumuza. Şevklenmiştik uzaklaştıkça, tüm karanlıklar gönlümüzden.
Teşekkürler, kutsal gökyüzüne kusursuz kelimeleri yayılmış, yadırganamayacak yüce varlık demiştik.
Sen söylemiştin bize ilk kez, ilk umudun cümlesini "KAÇALIM RUHSUZLUKTAN"
Sonra seninle birleşmişti isteklerimiz, keşkelerimiz. Uyanmıştık, canlanmıştık.
Kaçmıştık, kapkara kaplanmış tuvallerden. Kaçmıştık renklerimize teşebbüs eden siyahlardan.
Ruhumuzun teşekkürü, en sonsuz şükürlerle sanadır. Seninledir sirayetimiz aydınlıklara.
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_
Arkadaşlar Selam :)
"Kaçalım Ruhsuzluktan" serbest şiir versiyonuyla sizlerle İnşAllah beğenirsiniz 🤲
Oylamayı yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmayın lütfen🥺
Bi sonraki bölümde görüşürüz😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şairin Elzem Koleksiyonu
PoesiaŞiir sonsuzluk kadar derin ve varoluş kadar gerçektir. En asabi ve kontrolsüz duyguları bile uysallaştırıp, onları satırların himayesinde koruyarak yaşatır "SONSUZA DEK" O zaman herkes bütün duygularına kulak versin ve onları bize yepyeni bir di...
