|Minho'dan
Herkes yerde yatan bedene bakmak istemeyip arkasını dönmüş ağlıyordu. Chan zaten bir felaketti
Ben ise jungkook'a doğru adımladım ve yere eğilip kucağıma aldım. Bakmayın öyle anlatmama kas yığını resmen zor taşıyorum.
Kimse fark etmeden arka bahçeden dışarıya çıkıp Taehyung ile planladığımız arabaya doğru ilerledim.
Arabanın içindeki Taehyung hemen kapıyı açmıştı. Jungkook'u arka koltuğa yatırmıştım tabii arkada oturan tae hemen kucağına çekmişti Jungkook'u.
Hemen sürücü koltuğana geçip arabayı Jungkook'un önceden söylediği adrese sürdüm.
"Minho u-uyanmıyor! Birşey olmuş !"
"Hayır sen tetiğe bastığın anda vücudu uyuştu sadece "
"J-jungkook uyan lütfen b-bırakma beni. Minho kı-kıyafetinde bir sürü kan var !"
"Taehyung! Senin gözünün onunde yaptık boya onlar !"
|Flashback |
(Arkadaşlar bu flashback, bir yıl içinde olanlar yani düğünden önceki aylarda olan birşey )
Taehyung bir neredeyse bir aydır solmuş ve iyice zayıflamıştı. Güldüğünü bile hiç görmülmüyordu.
Jeongguk sevgilisinin hallerinden bıkmıştı çünkü onu da üzüyordu bu durum. Ortada bir sorun olduğu belliydi ama Taehyung'un ona sorunlarını paylaşmaması onu bi'hayli kırıyordu da...
Koltukta oturmuş öylece halıyı inceleyen sevgilisinin yanına oturmuş ve kucağında birleştirdiği ellerini avuçlarının arasına almıştı,jeongguk bugün bu sorunu çözecekti.
"Bebeğim"
Taehyung gözlerini halıdan çekip sevdiği adamın gözlerinde kaybolmaya başlamıştı."Hım ?"
Jeongguk onu rahatlatmak için avuçlarının içindeki elleri dudaklarına doğru götürerek buseler kondurmaya başlamıştı.
"Daha ne kadar benden gizlice akacak bu gözyaşların,daha ne kadar böyle üzüleceksin,daha ne kadar kendini yıpratacaksın yavrum ?"
Gözlerini kaçırmış tekrar yere bakmaya başlamıştı genç oğlan ama Jeongguk avuçlarındaki elleri tek eliyle sarmış bir eliyle de çenesinden nazikçe tutarak tekrar gözlerinin birleşmesini sağlamıştı.
"Seni üzen,benden uzaklaşmanı sağlayan her neyse bana anlatmanı istiyorum."
"Korkuyorum"
Jeongguk duyduğu kelime yüzünden küçük çaplı şoka girmişti neyden korkuyordu ki sevgilisi ?
"Ben yanındayken hiçbir şeyden korkmana gerek yok sevgilim. Ben her zaman yanındayım zaten."
Fakat Taehyung insanlardan veya çevresinden korkmuyordu ki. O sevgilisinden ve vereceği tepkiden korkuyordu hemde ölesiye.
"Ben biliyorum...ama"
Ve yine gözlerini kaçırmıştı genç oğlan nasıl gözlerine bakarak söyleyebilirdi ki bunları.
Jeongguk da sevgilisinin bu göz kaçırmalarından ve ellerinin titremesinden gerilmiş ve kaşlarını çatmıştı.
Bu konuşmanın sonu nereye varacktı ? Taehyung nasıl cümleler kuracağını bilemiyordu sanki bütün harfleri unutmuştu.
"Ne olursa olsun hep senin yanında olacağım,bu sorunun seni üzdüğü belli lütfen benimle paylaşır mısın ? Bu yükün daha fazla senin ozmuzlarında olmasına izin veremem. Bana da anlat ki omuzlarındaki yükü paylaşalım. Unutma ne kadar ağır olursa olsun ne kadar bu yükün altında ezilirsek ezilelim,ikimiz birlikte ezilmiş oluruz. Asla tek bırakmam seni bi'tanem"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ajan Ceykey
FanfictionKore'nin ajanı olan Jeon Jeongguk'un bir sürü düşmanı vardı. Gizli evinden asla çıkmıyor sadece arada kütüphaneye gidiyordu.Yine kütüphaneye gittiği günlerden biriydi,polisiye bir kitap arıyordu fakat arkasından fotoğraf sesi gelince hızla sesin kay...