Ajan Ceykey

23°Ölmek pahasına

Diğer adam da gülmüş ve,"Suçunu biliyor ya kaçmaya çalışıyor" demişti. Taehyung daha bunların kim olduğunu bilmiyordu ki.

Yerden binbir güçlükle kalkmıştı,bir yerede kaçtığı yoktu neden hala sertçe bileğini çekiyordu. Bileğinde izleri çıkmıştı.

Bedenindeki yaralar daha geçmemişti ama yenisi eklenmeye devam ediyordu.

Flashback devam...

|Tae|

Beni bir odaya getirmişlerdi ve masaya oturtup beklememi söylemişlerdi. Tahminimce yarım saattir onları bekliyordum. Evden yaka paça çıkarılmıştım ne ilaçlarım nede telefonum vardı yanımda.

Önümde bir can vardı muhtemelen burası sorgu odasıydı. Jeongguk mu ihbar etmişti beni ama...

Camdan bakışlarımı ayırıp yeri incelemeye başladım uyumak istiyordum sadece ama bir elimi de masanın üzerindeki demire kelepçelemişlerdi.

Birden kapı açıldığında odaya dolan tanıdık kokuyla başımı kaldırdım. Başımı kaldırdığım gibi hemen gözlerim doldu 'o' gelmişti.

Gözleri istemsizce beni süzmüştü fakat bir yerde fazla oyalanmıştı bakışları bende nereye baktığını görmek için başımı eğdim,moraran bileğime bakıyordu.

Bileğimi görse ne tepki verirdi acaba ?

Bileklerinden yaraları görse kalbindeki yaraları da görür müydü sevgilisi ?

Sonradan takmayıp,elindeki dosyaları önümdeki masaya atıp karşımdaki sandalyeye oturmuştu.

Başımı eğdim ve ellerime bakmaya başladım. Onunla göz göze gelmek bile istemiyordum.

"Anlat bakalım herşeyi Kim" dosyayı açmış ve cümlesini devam ettirmişti."Taehyung"

Dört günde mi bi'tanesini unutmuştu. Bi'tanem dediği kişinin ismini gerçekten bir kaç günde mi unutmuştu ?

Nasıl herşeyi unuttuğunu bana da anlatmalıydı.

"Bekliyorum" Sesi o kadar sertti ki korkuyordum istemsizce. İlişkimiz olduğu zamanlarda korkmam için ses tonuna bile dikkat eden adamı arıyordum.

(Nah bulursun jahdkajjsjd NEYSE bütün anin içine ettim pardon devam)

(Sıkıntı yok buldururuz bu arada 😎😎😎)

Derin bir nefes aldım,yine sinir krizi geçirmesinden korkuyordum. "Annemle babam bir anlaşmayla evlenmiş..."

"Evliliklerinde sevgi yok yani. Sonra babam öldükten sonra işleri halledecek ve onu öldüren kişiyi öldürecek bir çocuk istemiş sonra...ben doğdum işte"

Aralıksız bir şekilde anlatmaya çalışıyordum,bir kere susarsam bir daha anlatamazdım çünkü hikayenin buradan sonrası kötüydü...

Yutkundum ve tekrar derin bir nefes aldım her an astım krizine girecek gibi hissediyordum. O ise çatık kaslarıyla hiç tepki vermeden beni izliyordu muhtemelen mimiklerime bakarak gerçek mi yoksa yalan mı olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Yedi yaşına geldim herşey bu zamanlarda başladı zaten...normal bir çocuk gibi oyuncaklarımla oynamama hiç izin vermezdi,hep kitap okutup ders çalıştırırdı. Hiç unutmuyorum..." Hissettirik bir şekilde gülümsedim ve başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım.

"Pencereden sokakta top oynayan çocuklara çok özenirdim hatta onlarla oynamak için kaçtım evden, çocukların yanına gitmiştim. O zamanlarda kitapta bir kelimeyi yanlış telaffuz edersem ya da soruyu bilemezsem ceza alırdım." Sol gözümden yanağıma doğru bir yaş süzüldü. "Heryerim yara bere içinde gitmiştim çocukların yanına...beni eziklediler zaten sonrada babamın adamları gelip beni götürmüştü."