Yoongi: Gitmek istemiyorum
Hoseok: Yoongi
Yoongi: Hyung lütfen. Yoruldum artık. Tam bir yere uyum sağlıyorum hayatım alt üst oluyor. Sizden ayrılmak istemiyorum. Senden Jimin'den Jungkook dan T-Taehyundan. İstemiyorum hyung.
Hoseok: Haklısın. Farkındayım ama Namjoon böyle olmasını istiyor. Senin iyiliğin için. Burda olduğun sürece sana zarar vermeye çalışacaklar.
Yoongi: Kardeşi sandıkları için. Neden gerçeği söylemiyoruz ki. O zaman kimsenin umrunda olmaz.
Hoseok: Üzgünüm. Namjoon akşam yola çıkacağını söyledi. Yani hazırlan sen.
Yoongi: Hyung
Akmaması için çaba sarf ettiğim göz yaşlarımı tutup son umut Hoseok hyunga baktım. Ne kadar üzgün olsa da elinden bir şey gelmiyordu. Kim Namjoon bu. Kimse karşı gelemez.
Yoongi: Peki hyung
Hoseok: Üzgünüm.
Hoseok hyung odamdan çıktıktan sonra tek başıma hiçte iyi hissetmedim. Yanlız kalmak iyice ağlama isteği uyandırdı. Jimin'in yanına gitmeye karar verdim. Her şeyden önce onu nasıl bırakacaktım. Sonradan kavuşmuştum hem.
Jimin'in odasına ilerleyeceğim sırada aşağıdan gelen sesler dikkatimi çekti. Taehyung ve Namjoon hyungun sesleriydi. Tartışıyorlardı. Merdivenleri sakince inip onlara baktım.
Taehyung: Onu göndermen gerekmiyor illa. Buna öylece karar veremezsin.
Namjoon: Neye karar vereceğimi sana sormayacağım Taehyung. Ayrıca Yoongi benim hayatını kurtardığım bir çocuk. Onun hakkında istediğim kararı verebilirim.
Taehyung: Bu kuklan olduğu anlamına gelmiyor. Ona bu şekilde eziyet edemezsin.
Namjoon: Bunu bana söyleyen sen misin? Gördüğün her yerde gereksiz nefretini kusan sen? Ne değişti Taehyung söylesene.
Taehyung: Sadece saçmalıyorsun. Onu ordan oraya sürükleyemeyiz. Bir hayatı var.
Namjoon: Bende o hayatı korumak için uğraşıyorum.
Taehyung: Göndermen gerekmiyor. Yanımızda olsun. Onu koruruz.
Namjoon: Bu konu tartışmaya kapalı Tae. Ben kararımı verdim. Yoongi İtalya'ya gidecek. Ve gerektiği zamana kadar kalacak.
Taehyung: Gitmesini istemiyorum.
Yoongi: Gitmek istemiyorum.
İkimizde aynı anda konuştuğumuz da Taehyung arkasını dönüp bana baktı. Gerçekten üzgün görünüyordu. Bakışları samimiydi.
Namjoon: Akşam 9 da uçağın var. Şimdi istediğin kişi ile vedalaş.
İkimize de baktıktan sonra benim biraz önce indiğim merdivenleri çıkıp gitti.
Yoongi: Ne yapacağım ben Taehyung? Gerçekten istemiyorum.
Taehyung: Gel benimle Yoongi
Yoongi: Ne?
Taehyung: Bana güvenmiyorsun belki ama bu sefer güvenmeye çalış. Gel
Yoongi: Nereye?
Taehyung: Soru sorma? Gitmene izin veremem.
Hayran bir şekilde son söylediği şeye gülümserken elini uzattı.
Taehyung: Gel gidelim. Bir süre ortada olmayız.
Sorgulamam reddetmem Jimin'e sormam ve daha bir sürü şey gerekiyordu ama tek yaptığım şey uzattığı elini tutup beni evden çıkarmasını ve arabaya bindirmesini izlemek oldu. Taehyung ile resmen evden kaçıyorduk. Namjoon hyung çok kızacaktı.
