Örgüt 'RD'

1. Bölüm: Giriş

■
◻️
⬜

~1. Bölüm: Giriş~

⬜
◻️
■

𓆙

Ölüm bu kadar kolay mıydı? Bir insanın ölümü bu kadar kolay mıydı?

Çoğu kişiye sorsanız değil ama ona sorsanız ölüm onun için basit bir şeydi. Kan ihtiyaç duyduğu bir şeydi. O kana açtı. Kan gördükçe keyfi yerine geliyor yüzünde ki donuk ifade yerini keyifli bir gülümsemeye bırakıyor.

Hayır, hayır. O bir vampir değil. O bir katil. O kendine 'Ölüm' diyor. Halk onu 'Ölüm' diye tanıyor. Öldürmek için prensipleri vardı. Onun dışında masumlara dokunmazdı fakat masum olmayanları büyük bir zevkle öldürüyordu.

O halk için Ölümdü ama kendisi için suçluları bu adalet olmayan düyadan silen biriydi. Hayır o iyi biri değildi. Bunu kendiside biliyordu. O kendine kötü tabirini bile kullanmıyordu. Ona göre kötü tabiri bile onun için iyi kalıyordu.

O çok kötüydü. O kötülüğün kralıydı. Evet bu tabir ona uyuyor.

Üzerinde ki tişörtten kurtularak kenarda duran sandalyenin üzerine fırlattı. İşte kurbanı karşısındaydı ve kana aç bir celladı vardı karşısında. Adam korkuyordu. Hatta korkudan paçalarını ıslatmıştı bile. Bu sadece Ölüme keyif verdi.

Ölüm biraz daha yaklaştı kurbanına ve elinde ki makası adamın gözünün önüne kaldırdı. Nefesini adamın yüzüne üfleyerek aniden geri çekildi. Elinde ki makası arkasında ki masanın üzerine fırlattı. Adam bu halinden fazlası ile ürkmüş ve bir yandan da rahatlamıştı.

Oysa ki emindi o makası ona saplayacağına...

Ölüm işkence masasında ki kerpeteni alarak adama yaklaştı.

"Evet!" dedi coşkulu bir sesle.

"Şimdi söyle bakalım o kıza, o masum kıza hangi elinle dokundun?"

Adam sessiz kaldı.

"Son defa soruyorum, bir daha sormayacağım. Hangi elinle dokundun lan!?" diye bağırdı korkunç bir ses tonuyla.

Adam yerinden sıçradı bu ise Ölüm'ü içten içe sadece güldürdü. Adam sağ elini kaldırdı.

"B-bu! Bu elimle dokundum!" Ölüm ürkünç bir kahkaha attı.

"Aptal! Sen başlı başına bir aptalsın!" diyerek kerpeteni sağ baş parmağına yaklaştırdı.

"Sen bir masum cana dokunacak kadar aptalsın!" Ve kerpeten adamın sağ baş parmağının tırnağını tek hamlede çekti. Adamın dudaklarından acı dolu bir haykırış döküldü. Ölüm için acı çektirmek bu kadar kolay ve zevk vericiydi.

Ölüm yavaş yavaş diğer parmaklarının da tırnaklarını kesti. Sonra ise kanlı kerpeteni işkence masasının üzerine bıraktı. Şimdi ki hedefi ise bir bıçaktı. Keskin bir bıçak.

Adamın ağzını eldivenli eliyle açtı. Adam tekrar kapattı ve sonucunda sert bir yumruk darbesi aldı.

"Ağzını aç lan!" diye kükredi. Adam hemen ağzını açtı korka korka.

"Sen bu dilinle o kıza laf attın değil mi?" Adam öylece yüzüne baktı. Ölüm bıçağı biraz daha ağzına yaklaştırdı.

"Bu dilinle laf attın değil mi?" diyerek dişlerinin arasından konuştu fakat ses tonu gayet sakindi. Bu sakinlik adamı korkuttu.
Hızlıca başıyla onayladı. Sağ elini hissetmiyordu.