❥ 𝐠𝐚𝐦𝐞 𝐨𝐧.

8

! voor dat je dit leest in dit stuk komt zelfmoord voor als je hier gevoelig voor bent lees dit stuk niet!

Wil ik bij de maffia horen? ze kijken me aan met hoop, ik kijk terug ' ik weet het niet..' mompel ik. de gezichten vertrekken en hoor mensen zuchten ' oke 1 dag, 1 dag te tijd om te kijken of het wil je moet een keuze maken de keuze ligt aan jou' zegt mijn vader, ik knik en loop naar mijn slaapkamer. ik ga liggen ik heb geen idee wat ik wil. 1 dag de tijd het spookt door mijn hoofd wil ik dit, ik blijf maar denken het komt uiteindelijk uit op een kwestie leven of dood. ze willen van mij af als ik nee zeg ik weet waar ze zitten wie ze zijn alles. dan wordt de vraag leven of dood? leven met een leven vol met chaos moorden? of dood? Het blijft maar spoken. Ik laat mezelf in mijn kussen vallen en sluit mijn ogen leven of dood? met die gedachte val ik in slaap. 6:00 stipt ben ik wakker ik kan niet meer slapen ik loop maar rond en rond ik besluit om maar te gaan hardlopen. 8:00 de tijd kan niet langzamer gaan ik spring onder de douche de warme waterstralen die over mijn lichaam gaan wil ik dit ik blijf maar denken en denken. ik krijg geen hap door mijn keel dus plaats het in de koelkast, er worden rustig een paar andere wakker wil ik dit. ik blijf maar onrustig rondlopen door de bunker. 12:00 iedereen is bezig met van alles ik.. ik ben nog steeds zo onrustig hoe? wat? wil ik dit?. 18:00 een uur nog de tijd gaat langzaam en mijn het gevoel heeft dat ie gaat ontploffen mijn hoofd kan het niet meer aan. onze oude klok slaat 7 keer 19:00 het is tijd ik loop voorzichtig mijn kamer uit of blijft het nog wel mijn kamer. ze staan op een rijtje papa en mama met 1 stap meer. ' en Zara?' vraagt mijn vader als ik recht tegenover hem sta. Ik voel mijn ogen al prikken, de tranen schieten mij in de ogen en rollen door over mijn hele gezicht. '  Zara? En? 1 dag is 1 dag' zegt mijn vader nog iets opdringerig. Ik kan het niet meer aan de stress van mijn hoofd. Ik kijk ze recht aan, heb het gevoel dat ze recht in mijn ziel kijken, ik draai me om en pak het pistool op de tafel licht. ' Zara nee!' schreeuwt mijn vader. ik haal de trekker over en stort neer op de grond ik zie alles nog vaag het laatste wat nog zeg ' het was leven of dood, ik kies dood' mompel ik ' hou van jullie' zeg ik er nog snel achter na, een harde piep in mijn oor volgt en langzaam verdwijnt alles mijn zicht, mijn gevoel, mijn gehoor en als laatste mijn ademhaling.

daar lag ze Zara-Lizzy haar ouders samen met de andere leden hebben haar begraven ze zijn in diepe rouw vooral Zara haar moeder. haar meisje haar kleine meisje die voor haar ogen zelfmoord pleegt door voor hun een simpele vraag maar voor haar een levens keuze. ze koos voor de dood wat ze zelf ook zei haar moeder had het anders gezien. de MSF gaat door wat iedereen ook zegt. zonder Zara of niet, ze is weg uit zicht maar nooit uit hun herringen en hun hart ze waakt over hun met alles. Zara- Lizzy het meisje dat haar leven voor haar had maar het niet aan kon. Zara- Lizzy.
                    game over
       restart                menu

hee dit was het einde van ' Game on' sorry dat ik niet meer zoveel upload maar ben weer druk bezig met school. denk ook niet dat ik snel een nieuw verhaal zou gaan schrijven. maar als ik het doe wordt het denk ik een ontvoerd verhaal.
kusjess xx