1.Bölüm

16 2 2
                                    

Narkolepsi bozukluğu olan Hwang gi-chul ve insomnia rahatsızlığı sahip Kim A-rin birlikte bu hayatı aşmaya çalışmalarını anlatıyor.

" Kestik!" Sesiyle beraber yönetmen gang , Kim A-rin'e selam vererek çekimi bitirdi. Uzun zamandır 3.sezonunu çalıştıkları dizinin son sahnesini çektikleri için büyük bir alkış koptu herkes çok yorulmuştu, son sahne Kim A-rin'in takım arkadaşları için kendini feda ettiği sahneydi ,setin arkasindaki bazi calisanlar oyunculuğundan etkilenip ağlamıştı bile , gorevliler kaza yapmış olan arabadan A-rin'i çıkarıyorlardı. Biri kimseye fark ettirmek sizin canlı yayın açmıştı artık bir sürü kişi dizinin sonunu biliyordu...


" Alo?"

" Efendim bay do "

" Günaydın dünyanın en mükemmel aktiristi "

" Ne oldu dizi mi tutmadı?"

" Hayır - ..."

"..."

" sayılır çünkü biri canlı yayın açmış ve herkes son bölüme 5 bölüm kala sonunu gördüğü için izlenmeler yüzde elliden düştü dizi çekimlerini karşılamıyor "

Oflayarak başını tutar A-rin başı yine dehşet derecede ağrıyordu masadaki kutudan aldığı kırmızı haptan attı ağzına ve telefonu yine kulağına götürdü.

" Ne öneriyorsun ?"

" Hanımefendi biliyorsunuz ki bu projede büyük katkınız var ve bütçe yetmediği için katkıda bulunacaginizi söylemiştiniz ve sorumlulugu alacağınızı .., yönetmen beni aradı ve tazminat için sizinle konuşmak istiyor "

" Bayan A-rin orda misiniz ?"

" Burdayım ,burdayım evet , şey hesabına atsam parayı direkt olur mu şuan evden çıkamam "

" Görüşmek istiyor illa bende tahmin edip önce çıkmak istemediğinizi söyledim zaten"

" Oh.. öyle mi , güzel taniyosun beni o zaman adresi at bana "

" Tamamdır "

A-rin telefonu kapattıktan sonra yatağının yanındaki koltuktan kalktı ve uyumamasına rağmen kenarı bozulmuş yatağı düzeltti. Sendeleyerek odasındaki balkona çıktı.

" Gelişme var A-rin " kendini alkışladıktan sonra yere bakarak güldü ve yüzünü sabah güneşine çevirdi

" Eskiden çok aralıklı uyuyordun artık hiç uyuyamıyorsun..." diyerek güldü ve gözünden bir yaş süzüldü yanaklarına.
" Gerçekten hayatımın karanlık senelerindeyim sanırım... bir gün aydınlıkla uyanabilecek miyim acaba "

diyerek omzunu havaya kaldırdı ve telefonundan gelen konuma bastı şehire yarım saat uzaklıkta eski bir mahalledeki fırın ? Konumu yanlış attığını düşünerek menajeri bay do'ya. " fırın mi ? " Diye sordu evet cevabını alınca evindeki görevli kadını çağırıp elbisesini getirmesini istedi , dizlerine kadar uzun olan mavi çiçekli askılı elbisenin belinin yan tarafında bağcık desenleri vardı onları da bağlandı, saçları gece ördüğü için dalgalı olmuştu küçük tavşan şeklindeki tel tokayi takip gülümsedi tavşanlı toka , ona unutmak istemeyeceği birini hatırlatıyordu 6 yaşında annesi öldükten 2 sene sonra eve gelen çocuk bakıcısını... adını tam hatırlayamıyordu herkez bayan min diyordu, o kadın yaklaşık 14 yaşlarına kadar bakmıştı A-rin'e annesi öldüğünden beri uyku bozuklugu olan insomnia kurbanıydı ama o bakicı onunla geçirdiği 6 senede A-rin uyuyabiliyordu. 14 yaşında A-rin'in doğum gününde yine babası meclis işleriyle uğraşıyordu ve kızına verecek vakti yoktu.
A-rin liseye yeni geçmişti yakın arkadaşı yoktu,
Bayan min onun eğlenmesi için onu lunaparka götürdü ve birlikte çok eglenmislerdi hep ona öğütler verir umutla dolmasını sağlardı saat geç olmuştu onları almak için araba geldi ama bayan min biriyle gideceğini onun eve gitmesini yarın sabah seni mutfakta bekleyeceğim demişti A-rin onu dinleyip eve gitti ve güzel bir uyku çekti ama o uykunun hayatındaki son güzel uyku olacağından habersizdi heyecanlı bir şekilde mutfağa gitti dün ne olduğunu sormak için ama orda kimse yoktu mutfaktaki balkonun önüne geldi ama kapıda arabada yoktu telefonla aramak için hemen geri döndü ama masada gözüne bir şey çarptı bayan min'in lunapark gecesi taktiği parlak tavşanlı toka ve bir mektup.
A-rin korkarak mektubu aldı ve hemen yırtarak açtı içinde ikisinin lunaparkta çektiği fotoğraf vardı arkasını çevirince bir yazı gördü gözü dolmuştu bunun bir veda yazısı olabilme ihtimali onun gözlerini buğulamıştı, gözlerini koluyla sildikten sonra okumaya başladı ;
" Benim A-rin'im benim güzel kızım... Seni ben büyüttüm uslu kibar bir kız oldun ileride daha da güzel olucaksın 6 senemi seninle geçirdim artık gitme zamanım geldi , sana veda edemediğim için üzgünüm, ayrıca o tavşanlı tokayı çok severdin hep tak derdin onu artık sen tak A-rin tak ki o tavşanla seni hissedebileyim..seni seviyorum " yazan kişi - bayan Min

1.bölümün sonu





Bu bölümde başrol kızımızı gördük nasıl buldunuz Kim A-rin'i ?

Bayan Min sizce nasıl biri ?


🤍Her türlü yoruma açığım


SLEEPLESS AND DREAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin