Jeudtehuis //bankzitters

10~ Genoeg

Praten. Iets wat ik heel graag doe. Buiten over dit onderwerp. Het ligt  diep. "Robbie kom eens mee." Ik zucht. We zijn in de tuin het is avond maar nog heel warm. "Wat is er toch jongen je hebt tijdens het avond eten niet gezegd." "Ik kan en mag dit niet vertellen." "Waarom niet?" "Het is mij toevertrouwd en ik uhm ja." "Doe maar rustig aan." "En ik weet niet wat hij over mij weet." "Je hebt het nu over Matthy toch?" "Ja." "Dus waarom werd je zo boos daarnet?" "Ma- weet je ik zeg het gewoon. Omdat ik hem wil helpen Frank, ik uhm ja." "Zeg maar." "Ik ken zijn achtergrond jeugdzorg had een jaar geleden het geniale idee om buddy's aan de nieuwe te geven ik was zijn buddy tot ik de dag voor hij kwam moest veranderen van groep. Door je weet wel. Ik had al een week zijn dossier doorgelezen. Die begeleider kon mij echt niet af en ik ben bang dat hij allemaal dingen heeft gezegd over mij. Ik wil weten of hij dingen heeft gezegd en als hij dat heeft gedaan of hij ook mijn naam heeft gezegd " "Je weet het zeker?" "Ja er zijn op deze wereld niet zoveel mensen die Matthyas Maarten Het Lam noemen en Matthy willen worden genoemd" "Oké Robbie hou het voor jou tot vanavond ik ga met jullie samen even spreken over school." "Is goed." "Ga maar douchen." "Oké."

Ik ga douchen. Alles begint tegen te gaan. Ik loop tegen mij bed. Dan sleer ik bijna uit in de badkamer. Als ik gedoucht ben doe ik mij. Training van psv aan. Ik loop naar de woonkamer. "Hey smurfje." Zegt Milo. "Ben jij voor psv?" Ik lach een beetje en denk niet alleen supporter. Maar dat hoeft niemand te weten. "Ja psv voor altijd al van jongsaf. Voor wie ben jij dan?" "Feyenoord." "AJAX." "Nee gast, dan heb ik nog liever feyenood." "Is wel een complument." "Raoul voor wie ben jij dan?" Vraag ik. "Geen Nederlandse club." "Saai, Matthy jij?" Zegt Milo. "Matthy, Matthy, Matthy." "Laat hem maar die zit weer eens te malen in zijn hoofd." Zeg ik. Ja dit soort dingen weet ik allemaal ik had een hele handleiding gekregen.

"Kan iedereen even op de bank gaan zitten." Als we op de bank moeten zitten dan wilt Frank iets zeggen tegen ons allemaal. "Goed ik ga even jullie klassen zeggen. Robbie en Matthy zitten altijd samen in een klas van 10 personen, Milo zit in een klas van 20 personen, Raoul zit in een klas van 15 personen en Koen zit in een klas van 18 personen er gaat één uur in de week zijn dat jullie allemaal samen zitten en dat is een uur waar verschillende dingen worden gedaan dat is voor iedereen in
vwo 3. Ik wil even vragen vind iedereen het oké als het tegen de klassen wordt gezegd dat jullie in jeugdzorg zitten?" "Ik wel." Zegt Raoul. Milo en Koen twijfelen even maar het is ook goed. Ik vind het ook goed. "Uhm wat was de vraag." "Of je klas het mag weten van jeugdzorg." "Ow ja das goed." "Zeggen jullie zelf tegen jullie mentor dat de klas het mag weten." "Goed" zeggen ze tegelijk. "Oké doe maar wat je wilt, Matthy en Robbie komen jullie even mee."

"Matthy, Matthy, Matthy." "Uh wat." "Kom je mee." "Uh ja tuurlijk." We zijn in het kantoortje. "Je hebt niet gehoord wat ik zei zeker." "Nee sorry." "Het maakt niet uit hoor." Ik kijk een beetje naar beneden. "Moet ik het nog eens zeggen jongen." "Ja als je dat wilt doen." "Zal ik doen, je zit met Robbie in één klas met maar  tien leerlingen jullie gaan één keer per week met z'n alle samen zitten." "Oké wat is er aan de hand dat wij hier zitten." "Robbie wil je het zelf zeggen of moet ik het doen." "Ik zal het doen, uhm I-i-i-i-i-i-i-i-i-ik." "Robbie rustig het is oké." "Ik uhm nee wacht, toen je net naar jeugdzorg kwam kreeg je toch een buddy?" "Ja maar-" "Kijk ik was je buddy maar door omstandigheden moest ik nog weg dus ik ken je dossier ik wou gewoon dat je dit wist." Hij staat op en loopt naar de deur. "Wacht!" Ik sta ook op en loop naar hem. Ik trek hem in een knuffel. "Het is oké, ik heb het overleefd en ik ben blij dat jij dit weet dat is ook beter voor in de klas." "Oké, ik ga naar mijn kamer."

Morgen ben ik jarig. Eindelijk. Ik merk zelf wel dat ik de jongste ben maar ik kan goed luisteren en helpen. Ik merk vooral dat Robbie daar iets aan heeft. Zoveel zin om te verjaren heb ik nog nooit gehad. Ik heb het gevoel dat Frank echt goed voor ons gaat zorgen niet zoals mijn eerste groepen dat ze je verwaarlozen. Hoe hij gisteren bij ons bleef. Hoe hij voor Matthy zorgde toen hij hem slecht voelde. Hoe hij naar Robbie luisterde. Hie hij morgen met mij en Robbie naar de dokter wilt. En het gaat nog veel meer worden dat weet ik zeker.

Ik heb het zwaar. Eigelijk honger. Deze avond bijna niets gegeten. De anorexia is echt killing. Weetje, ik heb er geen zin meer in ik ga naar beneden om eten. Ik loop naar beneden steeds meer twijfel ik of ik het wel moet doen. Ik doe het gewoon dan is Frank vast trots. "Frank mag ik iets eten ik heb daarnet bijna niets gegeten en ik heb honger." "Ja tuurlijk." "Bedankt." Frank loopt mee naar de keuken. Ik kijk naar de grond en krijg tranen. "Hey Koen het is niet erg ik ben juist heel trots dat je het durft te vragen wat wil je hebben?" "Beetje fruit." Hij snijd een appel voor mij. "Dankjewel." "Graag gedaan ik ben trots." Ik begin te eten van mijn bakje fruit. 'Koen, je word weer dik stop.' Ik word zot van die stemmen. Ze blijven maar dingen zeggen. Ik begin te huilen en te roepen. "STOP! Alsjeblieft stop." Begin ik te schreeuwen en te huilen.