Sabah yine alarmın sesiyle uyandım hemen banyoya girip yüzümü yıkadım ve tekrar odaya girip üstümü deşiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(kamera ve ayakkabı yok)
Üstümü giydikten sonra kollarımdaki ve bacaklarımdaki yaraları fondötenle kapattım ve aynen beklediğim gibi annem içeri girdi
"bana bak çantanı hazırla nasıl olsa bizim kızımız değilsin"
"Tamam hazırlarım"
O odadan çıkınca büyük bir çantaya kıyafetleri mi koydum zaten çok kıyafetim yok toplasan 10 tane kıyafetim vardı onuda kendi paramla almıştım ama özel eşyalarım vardı onlarıda çantaya koydum.
Ve yanıma bir tanede sırt çantası aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamın içine şarj aletimi, kulaklığımı, kimliğimi, telefonumu ve 14 yaşından beri biriktirdiğim parayı koydum.
Hemen mutfağa gidip kahvaltıyı hazırladım belkide bu son kahvaltı hazırlayışım olucaktı neyse masayı kurdum ve geri mutfağa gidip kendime ekmek arası bişeyler yaptım
Benim onlarla yemem yasaktı ancak misafir gelince yiyebiliyorum oda babamı misafirlere rezil etmemek içinmiş en çokta bu canımı sıkıyor zaten başkalarına karşı çok güzel mutlu bir aile gibi duruyoruz
Ama içeriden bakıncada ailesi tarafından nefret edilen hor görülen şiddet gören bir zavvallıdan başka bişey değilim ben
Kahvaltımı bitirip odama geçtim çantamı sırtıma taktım ve diğer çantayıda elime alıp evden çıktım
Saat şuan 8.00 yani hastaneye gitmeme daha 1 saat var çantamı derya ablaya bırakıcaktım test sonucu açıklanınca eve tekrar giymeyecekmişim bende çok meraklıyım zaten sizin harabe gibi görünen evinize
Aslı ablanın evine varınca zile bastım
"hoşgeld-" Elimdeki valizi görünce sözü yarım kaldı
"ülküm ne oldu neden elinde valiz var nereye gidiyorsun"
"merak etme derya ablam bir yere gitmiyorum içeri giriyim anlatıcam"
"geç hadi içeri"
Diyerek beni içeri davet etti bende içeri girip salondaki koltuğa oturdum
"Eeee anlat bakalım"
"derya abla ben küçükken karışmış olabilirmişim"
"nasıl yani"
"yani benim doğduğum hastanede bir kız bebek daha doğmuş ve bir hemşire de biz küvezdeyken bizim yerlerimizi değiştirmiş dün babamı hastaneden aradılar dna testi için"
"E çok güzel bir haber bu niye üzülüyorsun ki o aileden kurtuluyorsun nasıl olsa sevinmen lazım"
"o kadar şey yaşadım ben derya abla hem psikolojik hemde fiziksel yeri geldi bağırdılar yeri geldi dövdüler yeri geldi taciz bile ettiler bunların hepsini boşunamı yaşadım ben"
Derya abla beni kendine çekti sarılıp
"sende haklısın" dedi
Derya abla benim hem psikoloğum hem ablam hemde annem gibi selim abiyle beni sürekli onlardan kurtarmaya çalıştılar ama reşit olmadığım için yanlarına alamadılar
Derya abla ile biraz daha sohbet ettikten sonra saate baktım 9 olmasına 15 dakika kalmıştı
"derya ablam ben artık gidiyim hastaneye yetişmem lazım çantam sende kalsın ben daha sonra onu senden alıcam"
"Tamam gülüm görüşürüz sonra"
"görüşürüz"
Derya ablanın evinden çıkınca direk hastaneye gittim zaten yakındı yürüyerek 10 dakika içinde varırdım
Hastaneye varınca danışmana gidip odanın yerini sordum
"2. Kat 117 numaralı oda"
Dedi hemen odayı bulup kapıyı tıklatıp girdim içerde bizim üveyler vardı yani umarım üveydirler bana çok benzeyen 1 kadın vardı kadın benim yaşlanmış halim lan resmen yanında 1 tane adam vardı onun da yanında 15 yaşlarında bir velet vardı yalnız çocuk bana kırmızı görmüş boğa gibi bakıyor bir tırsmadım değil haa ne yaptım lan ben sana neyse bir de kız vardı sanırım bu karıştığım kız olmalı anlamak biraz zor oldu ama neyse ne yapmış lan o yüzüne
Ya yüzüne boya badana yapmışlar yada kafasını boya dolu kovaya batırıp çıkarmış abartmıyorum 17 yaşında olmasına rağmen 30 yaşında gibi gözüküyor
Doktor beyciğim konuşmaya başladı
"eğer böyle bir karışıklık olduysa hastanemiz adına çok özür dilerim
Sanki özür dileyince herşey düzeliyor sanki ben onca yaşadığım şeyi hemen silip atabiliyorum
" şimdi 2 ailedende kan alıcaz önce babalardan alalım "
Ahmet ve adını bilmediğim adamdan kan alınınca sıra o kızla bana geldi kızı yanlarına çağırınca hemen ağlamaya başladı
"yaaa ben kan aldırmak istemiyorum başka bir yolu yokmuuğğ"
"hayır yok Asya hanım sizi lütfen şöyle alalım"
Kız oturunca bağırmaya başladı kulaklarım patladı ama ne ses var kızım sende. öyle abartma sadece kan alıcaklar yarım saat kadar kızdan kan almaya çalıştılar
Yalnız ben dayak yediğimde bu kadar ağlamıyorum lan
Neyse kızdan kan alınınca sıra bana geldi bende kan verince doktor konuşmaya başladı
"testin sonucu 2 saate kadar açıklanır"
Bende odada beklemeyip bahçede oturdum....
2 saat sonra ~~~~~~~~~~~
2 saat olmuştu tekrar odaya girdiğimde herkesin topladığını gördüm doktor testin sonucunu okumaya başladı
"evet testin sonucu çıktı aldığımız örnekler sonucunda ülkü Şekerci Yusuf Karahanın Asya Karahan ise ahmet şekercinin kızıdır"
O kıza baktığımda çok mutlu görünüyordu nasıl bu kadar mutlu olabiliyor anlamıyorum insan bari biraz üzülmüş numarası yapar
Hemen koşup kendi öz ailesine sarıldı 17 yıl boyunca seni büyüten ailenden bu kadar kolay vazgeçilebiliyormuydu?
Şimdi ne olacak tamam o aileden kurtuldum belki hayatımda artık bağırış çağırış şiddet olmayacak ama o kadar yaşadığım şeyi de bir anda silip atmam imkansız boşuna yedim o kadar dayağı boşu boşuna o kadar hor görüldüm nefret edildim sırf bir hemşire yüzünden onca şeyi yaşadım.
