20.Bölüm

1.6K 78 8
                                    


Şarkı adı: Ellerimde Çiçekler
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eda Baba
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Telefonumu elime aldım ve bizim kızlarla uzun süredir görüşmediğimiz için onları aramaya karar verdim.

İlk önce yağmuru aramaya karar verdim onu arayıp açmasını beklemeye başladım

Yağmuşş aranıyor;

Telefon çaldı,çaldı, çaldı ama açmadı bende açelyayı aramaya karar verdim onu arardım ama açmadı iyice merak etmiştim inşallah başlarına bişey gelmemiştir.

Sen yağmuru tanımıyon mu o 9 canlı kedi gibidir bişey olmaz ona

Off canım sıkıldı yaa ne yapsam acaba ben ne yapıcağımı düşünürken kapım çaldı.

"gelll"

"müsaitmisin güzellik"

Gelen tabikide umuttu başka kim olucak

"değilim, sana kapım kapalı bir kere gelme"

"tamam geliyorum o zaman"

Ben gelme diyorum o geliyorum diyo yaa sabırr

Kapıyı açıp içeri girdi. Yanıma gelip yatağa oturdu ve

"Eee güzelim nasılsın bakalım"

"yanii sen gelene kadar çok iyiydim ama artık çok kötüyüm"

"öyle deme bak kalbimi kırıyorsun"

"kırılsın banane umrumda değil nasıl sen benim kalbimi kırdığında umrunda olmadığı gibi benim de umrum da değil"

"özür dilerim"

"keşke özür dilemekle her şey düzelse"

Moralini bozmadı ve konuşmak için bir bahane aramaya başladı bazen düşünüyorum da ben gerçekten umut la benziyorum

En sonunda gözüne vazodaki papatyalar çarptı gülümseyip

"papatyaları beğendin mi"

"hayır hiç beğenmedim ben çiçeği dalında severim bir kere"

Sırıtıp"o yüzden mi vazoya koydun"

Gerçektende kötü yerimden yakalamıştı hemen bişey bulmalıydım

"Eee uzun süre seni affetmeyeceğim için solmasın diye koydum"

İşte bunu söylemiyecektim... gözleri doldu yaa ben şimdi nasıl dayanıcam buna keşke demeseydim.

Koşarak odadan çıktı ve kendi odasına girdi

Aferin ülkü gerçekten bravo yaa kalp kırmakta üstüne yok

Offf zaten canım sıkkın bir de sen başlama iç ses yaa

Duvara yaslandım dizlerimi kendime çektim ve düşünmeye başladım acaba ben karışmasaydım bunlar yaşanır mıydı

Sanmıyorum ben karışmasaydım onca acıyı çekmek zorunda kalmıyacaktım. Ben karışmasaydım Bu aile bunca yarayı almamış olucaktı
Ben karışmasaydım belkide çok mutlu bir aile olucaktık.

Bundan sonra bu mutlu bir aile tablosu oluşturmak için elimden ne geliyorsa yapıcam umutu affedicem zaten ben dayanamam ki bir gün eninde sonunda affedicem.

Ben ne yapabileceğimi düşünürken kapım çaldı inşallah umuttur bana darılmamıştır diyerek.

"gell" dedim

Kaan abi girdi onu görünce yüzümü astım.

"ne o beni gördüğünüze mutlu olmadınızmı küçük hanım"

Gerçek Ailem (Ülkü) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin