My Love | Jenlisa

8

Jennie

Önünde durduğum eve bakıyordum. Bu saçmaydı. Ona o kadar şey söyledikten sonra evine gelmem çok saçmaydı. Delirmiş olmalıyım.

Kapıyı açtığında ne diyecektim ki ona? "Seni çok merak ettim.". Saçmalama Jennie. Şu an aptallık yapıyorum. Gidip sadece onu kontrol edeceğim. Öyle bir anda kaybolması normal değildi.

5 dakikadan beri kapı ile bakışıyordum. Üst kattaki bir odanın ışığı açıktı. Hiç kapanmamıştı. Eğer şu an bu zile basmazsam bok gibi hissedeceğim.

Tam zile basacağım sırada ışığı açık olan odanın penceresi açıldı. Dışarıya bir kafa uzandı. Bu kişi Lalisa idi. Siktir bu kız hep böyle güzel miydi? Yoksa şu an hayal mi görüyorum?

Lalisa sanki birisine bakınıyordu. Bir saniye yoksa mesajımı görmüş müydü? Hemen telefonumu çıkarıp WhatsApp'a girdim. Görmüştü. Bir şey yazmıştı. 'Arkadaşın değilim ne de olsa.".

Lalisa benim geleceğimi bildiği için pencereden beni görmeyi umuyordu. Peki Jennie. Bunu yapabilirsin. Sadece o küçük butona basacaksın. Ve ding dong!

Bastım. Sonunda bastım. Lalisa zili duymuş olacakki hemen kapının oraya baktı. Beni gördüğü an gözlerinin parladığını buradan görmüştüm.

Elimi kaldırıp ona el salladım. Hemen pencereyi kapattı. Kapıyı açmaya geliyordu. En zor kısma gelmiştim. Ne diyecektim? "Özür dilerim Lalisa. Öyle şeyler yazmamalıydım.".

Ya beni affetmezse?

Bunları düşünürken kapı açılmıştı. Ve karşımda bir adet hastalığı dışarıdan bile belli olan Lalisa ile karşılaşmıştım. Hala nasıl bu kadar güzel olabiliyor ki? Sikeyim!

-Şey... Selam Jennie.
Sesi hastalığından dolayı biraz değişmişti. Ama hala kulağa güzel bir şarkı gibi geliyordu. Ne diyorum ben be!?

"Selam Lalisa."
Öyle kapıda dikileceğimizi sanıyordum.
-Şey eve almak isterdim ama... Hastayım. Sen de hasta olmak istemiyorsun.

Yazdığım şeyleri yüzüne vuruyordu.
"Lalisa önemli değil. Hadi içeri geçelim. Lütfen."
Kafasını yavaşça salladı. Benim geçmem için biraz geri çekildi.

İçeri girdiğim an burnuma çilek kokusu doldu. Aynı onun gibi kokuyor. Salak mısın Jennie? Kız bu evde yaşıyor. Tabii onun gibi kokacak.

Bana bir terlik verip önden salon olduğunu düşündüğüm yere doğru gitmeye başladı. Bende onu takip ettim.

Koltukta sarı bir battaniye vardı. Onu kaldırdı ve bit kenara koydu. Bende battaniyeyi kaldırdığı yete oturdum. O da karşımdaki tekli koltuğa oturdu. Neden bu kadar uzağa oturdu ki?

Lalisa beynimi okumuş gibi konuştu.
-Hastalığın geçmesin diye buraya oturdum.
"Anladım."
Ne diyecektim şimdi? Nasıl başlamayalım söze? Of!

-Sen neden geldin?
Ben nasıl konuşacağımı düşünürken Lalisa soru sormuştu bile.
"Şey... Aslında mesajlaşırken bir anda gidince seni merak ettim. Yani yapacağın bir şey değil."
-Haklısın.

"Ee neden bir anda gittin?"
-Biraz midem bulanmıştı. Lavaboya gidip kustum. Onun için.
Kafamı salladım.
"Anladım."

Öylece oturmaya devam etmiştim. Ne o konuşuyor ne de ben. Onun bana baktığını hissediyordum. Ama ben ona bakamıyordu.  Neden bilmiyorum. Sadece yere bakıyordum.

-Bir şeyler içmek ister misin?
Sorduğu şey ile kafamı kaldırdım. Bal rengi gözlerine baktım.
"Su alabilirim."
-Peki.

Koltuktan kalkıp mutfağa doğru gitti. 1-2 dakika sonra geri geldi. Bana bardağı verdi. Tekrar aynı yerine gidecekken bileğinden tuttum.

"Buraya otur. Rahat rahat konuşalım." diyerek yanımdaki yeri gösterdim. O da itiraz etmeden oturdu. Suyumu içtim ve bardağı önümüzdeki masaya bıraktım. Lalisa'ya doğru döndüğümde bana meraklı gözlerle bakıyordu.

"Lalisa..."
-Lisa. Lisa diyebilirsin.
"Peki Lisa... Şey bugün yazdıklarım... Seni kırmış olabilir ama ben özür dilerim. Bilerek yazmadım. Sinirlendiğim için oldu. Gerçekten özür dilerim."
-Önemli değil Jennie.

Diyerek gülümsedi.
"Seninle arkadaş olmak istiyorum Lisa. Gerçek bir arkadaş. Tabii izin verirsen."
Gülümsemesi kaybolacakken tekrar gülümsedi.
-Tabii arkadaş olalım.
Bende gülümsedim.

Ayağa kalktım.
"Peki o zaman ben gideyim."
O da ayağa kalktı.
-Şey... gitmesen. Yani...
"Yani?"
-Arkadaşız artık. Birbirimizi daha iyi tanımak için...

"Üzgünüm Lisa yapacak işlerim var. Belki başka zaman. Ne dersin?"
Gülümsedi.
-Peki. Öyle olsun.
Bende gülümseyip kapıya doğru gitmeye başladım. O da arkamdan geliyordu.

Kapının önüne geldiğimizde giydiğim terlikleri çıkardım ve ayakkabılarımı giydim. Kapıyı açtım ve Lisa'ya döndüm. Bana bakıp gülümserken bir anda beklemediğim bir hamle yapmıştı. Sarıldı.

Sikeyim çok güzel kokuyor. Bende sarılışına karşılık verdim. Benden yavaşça ayrılınca tekrar gülümsedi. Bende gülümsedim. Bu kıza karşı kaçıncı gülümseyişim? Ne oluyor Jennie?

Kapıdan dışarı çıkıp yürümeye başladım. Arkamı dönüp baktığımda orada beklediğini gördüm. El sallıyordu. Bende salladım.
"İçeri gir. Daha da hasta olmanı istemem."

Böyle bir şey dediğime bende inanamadım. Hiç arkama bakmadan yürümeye başladım.

Neden Lisa'dan etkilendim ki şimdi? Bu çok saçma! Kokusu hala burnumda. Umarım bu kokuyu daha sık koklayabilirdim.

Umarım.

_______________________

iyi gecelerrrrrr