Po fakcie

8. Telefon

Ethan jak już wyszlismy ze szkoły odstawił mnie na podłogę.
-Przepraszam cię za wczoraj i za dzisiaj, powiedziala ze idzie do toalety w życiu bym nie pomyślał że wpadnie na taki pomysł -powiedzial chłopak.
-Za wczoraj już przepraszales, a za to co się stało dzisiaj powinnam ci podziękować inaczej bym pewnie była już u dyrektora. - powiedzialam
-Dobra, wsiadaj na motor musimy pojechać do jakiejś apteki bo zobacz na swojej ręce całe we krwi.
Wsiadłam na motor i ruszyliśmy. Teraz ta jazda nie była taka zła bo może bardziej się bałam jak zareagują moji nowi rodzice na bójkę. Mam tylko nadzieję że brat nie będzie miał przezemnie kłopotów. Nagle zrobiło mi się słabo. Obudziłam się w szpitalu, widział swoich nowych rodziców i brata.
-Czemu tu jestem? -zapytalam.
-Dostałaś infekcji ze swoich ran na rękach, na szczęście nie jest to już tak poważne jak wcześniej więc mogą cię zaraz wypisac-odpowiedzial Ethan
Trochę tak siedzieliśmy w ciszy gdy nagle zadzwonił mój telefon, był to obcy numer. Odebrałam.
-Halo? Kto dzwoni?
-To ja Connor, miałaś przyjść dzisaj zapłacić, ale zaraz zamykamy sklep, przyjdziesz czy nie?
-Wiesz co czy mogłabym w sobotę przyjść bo się przeprowadziłam, a obecnie leżę w szpitalu więc tak słabo.
-Okej.
I się rozłączył nie wiem czy był zły czy zawiedziony czy po prostu był zmęczony, ale wiem że to było trochę dziwne. Pielęgniarka odłączyła mi kroplówkę. Wstałam i razem z rodziną wyszliśmy ze szpitala. Mama podniosła rękę po czym walnęła mnie w twarz. Zostawiając tylko czerwony ślad na moim policzku.
-Ty kurwo jak już nic nie umiesz to nie sprawiaj kłopotów. -krzyczała na mnie
Byłam zszokowana, wcześniej była dla mnie taka miła a teraz, nie.
-Zrób to w domu, bo tu są kamery- powiedzial ojciec
Co tu się do kurwy dzieje. Czy naprawde to jest prawdziwa rodzina? Nie ta pierwszego dnia?
Ethan stał obok nie wtrącając się chociaż było widać żal w jego oczach. Wytarłam rękawami bluzy łzy i wsiadłam do samochody z resztą osób. Chce do Milly.