Η Κατάρα της Νύχτας Βιβλίο 2 #TYS2023

Κεφάλαιο 8

Η Έρις θυμωμένη που έχασε το φυλακτό μέσα από τα χέρια της από την σπηλιά όπου είχε συμβεί ένα σημαντικό γεγονός της ζωής της ,είχε λυσσάξει από το κακό της αλλά είχε τρομάξει ταυτόχρονα. Ήταν σίγουρη πως ο Κάσπιαν και η Μόργκαν είχαν παραβιάσει την κρυψώνα της μην γνωρίζοντας ωστόσο ότι τα φυλακτά έπρεπε να παρθούν μόνο και μόνο από ανθρώπινο χέρι ,μια μικρή λεπτομέρεια που θα έδινε ένα σημαντικό προβάδισμα στους ήρωες μας . Εκτέλεσε όλους τους μάγους της φυλής της μαζί με τους φρουρούς και μαζί με τον Ντράκο και την Τιτάνια ένωσαν τις τρίαινες τους ψάλλοντας κάποια αρχαία λόγια στην αίθουσα του θρόνου. Αντικείμενα αιωρήθηκαν από δίπλα τους σπάζοντας πάνω στους τοίχους του παλατιού με εκκωφαντικούς κρότους ενώ ένας στρόβιλος είχε τυλίξει και τους τρεις των οποίων τα μάτια είχαν πάρει μια λευκή απόχρωση. Ψάρια παρασύρθηκαν από τα δυνατά ρεύματα ωστόσο η Έρις είχε προνοήσει να υψώσει ένα προστατευτικό μαγικό δίχτυ για να μην παρασυρθούν από τα νερά οι υπήκοοι της . Μια μπάλα γαλάζιας ενέργειας εκτοξεύτηκε από την μύτη των τριαινών διαπερνώντας την θάλασσα χτυπώντας με δύναμη πάνω στον ουρανό ο οποίος μαύρισε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα με ασταπές να κάνουν τα τζάμια των σπιτιών να τρίζουν σκορπίζοντας τον τρόμο στους κατοίκους αφού οι μετεωρολογικές υπηρεσίες έκαναν λόγο για καλοκαιρία και υψηλές θερμοκρασίες . Βέβαια ,κανένας δεν θα μπορούσε να προβλέψει αυτό που θα ακολουθούσε.
Ένα διαπεραστικό σφύριγμα του ναυαγοσώστη μαζί με το ύψωμα μιας κόκκινης σημαίας ,δείγμα υψίστου κινδύνου που καλούσε τους ελάχιστους κολυμβητές να βγουν άμεσα από την θάλασσα ήταν το σύνθημα να ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου για να φθάσουν όσο πιο σύντομα στην ακτή. Το νερό της θάλασσας που έσκαγε στην ακτή σηκώνοντας αφρό τραβήχτηκε προς τα μέσα αφήνοντας στεγνή την άμμο. Ο ναυαγοσώστης πήρε την ντουντούκα και φώναξε με όλη την δύναμη των πνευμόνων του :
- Έρχεται τσουνάμι ! Τρέξτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε και βρείτε καταφύγιο ακόμη και σε στέγες σπιτιών αλλά για τον Θεό φύγετε όσο πιο μακριά γίνεται από τη θάλασσα ! Με τρόμο είδε τα πελώρια κύματα να μαζεύονται ,να υψώνουν ένα νερένιο τοίχος με τους λουόμενους να τρέχουν πανικόβλητοι με τον ναυαγοσώστη να πετά σωσίβια τα οποία τα πήραν και τα φόρεσαν χωρίς να σταματήσουν την τρελή τους κούρσα . Τελευταίος έφυγε από την παραλία ακούγοντας το τρομερό μουγκρητό των κυμάτων που αναδιπλώθηκαν ορμώντας με ταχύτητα προς την πόλη εντείνοντας τον πανικό ,τις φωνές και το ποδοβολητό ενός αλλόφρων πλήθους . Τρομαγμένα ουρλιαχτά ακούγονταν ενώ κάποιοι περίεργοι ρώτησαν να μάθουν τι έγινε με εκείνον να τους φωνάζει να φυλαχτούν γιατί ερχόταν τσουνάμι και μάλιστα με γρήγορη ταχύτητα. Η Μαρία δεν έχασε καιρό . Πρακτική και πονετική γυναίκα καθώς ήταν ,μάζεψε όσους πελάτες είχε το μαγαζί της και τους ανέβασε στην ταράτσα του σπιτιού της κλείνοντας το μαγαζί με βαριά καρδιά ενώ κουβάλησε μάλλινες κουβέρτες και με βιαστικές κινήσεις μάζεψε ό,τι τρόφιμο βρήκε μπροστά της βάζοντας το μέσα σε ένα ψυγειάκι. Παρατηρούσε τον κατάμαυρο ουρανό ,τις λευκές πινελιές των γλάρων που έκρωζαν τα μικρά τους , τους ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι και το τρομερό φαινόμενο να κερδίζει μέτρα εισβάλλοντας στην πόλη .
Φράζοντας το στόμα της με την παλάμη της ,η ώριμη γυναίκα παρακολουθούσε την καταστροφή με το νερό να παρασέρνει στο διάβα του ανθρώπους που γλιστρούσαν πάνω στους δρόμους ή έκλειναν την μύτη τους ή αγκάλιαζαν με δύναμη τις κολώνες μαζεύοντας το σώμα τους όσο μπορούσαν όσο και αν τα κορμιά τους πονούσαν από την πίεση του υγρού στοιχείου ,τζάμια από αυτοκίνητα ,καταστήματα και εστίες έσπασαν με ένα εκκωφαντικό κρότο , δέντρα έπεσαν ,πράγματα επέπλεαν μαζί με πτώματα . Πτώματα με ανοιχτά μάτια από τον τρόμο .
Ανάμεσα τους και μια μαυροφορεμένη λεπτή γυναίκα με τα μαύρα μάτια της ορθάνοιχτα και τα μέλη της παγωμένα από την δυσκαμψία του θανάτου . Τα μαύρα μάτια της κοιτούσαν τον ουρανό άψυχα ενώ το πρόσωπο της είχε πάρει μια αρρωστημένη λευκή απόχρωση ! Το πρόσωπο της είχε γεμίσει με χρώμα από το μακιγιάζ που είχε ξεβάψει δημιουργώντας κόκκινες και μαύρες γραμμές κατά μήκος του προσώπου της φανερώνοντας τις μελανιές που είχαν πάρει μια μωβ απόχρωση και τα σκισμένα της χειλη. Και όμως , ένα χαμόγελο είχε χαρακτεί στο πρόσωπο της καθώς την γαλήνη που δεν βρήκε ζωντανή ,θα την έβρισκε νεκρή ! Δίπλα της υπήρχε μια σακούλα με ψώνια που είχαν μουλιάσει .
Την επόμενη μέρα της φυγής της Λευκοθέας , είχε φάει πολύ ξύλο ωστόσο ο ο Ντράκο τη είχε στείλει για ψώνια παρόλο που ήξερε την καταστροφή που ερχόταν αντί να την διατάξει να προστατευτεί στο σπίτι . Αλλά όχι ,για εκείνον σημασία είχαν μόνο οι εντολές της βασίλισσας του ,η εξουσία του χωρίς να υπολογίζει τους άλλους ανθρώπους σαν οντότητες με ζωή ,ψυχή ,συναισθήματα και δικές τους σκοτούρες . Ένα λυπητερό νιαούρισμα γάτας που είχε σκαρφαλώσει σε μια στέγη ακουγόταν κάνοντας μουσική υπόκρουση στον όλεθρο του κόσμου που γνώριζε από τα μικράτα της η Μαρία.