De rode Vuurster

Nog steeds op Aarde

'Oké, wat weten we?' De hoogste officier van het leger stond voor een bord.
Een man in het publiek stak zijn hand op.
'Ja?'
'Het heet de rode golf meneer,'
De officier sloeg met zijn hand in het gezicht, 'Dat weten we inderdaad. Iemand anders?'
Een vrouw stak haar hand op, de officier wees haar aan. 'Het komt uit het centrum van het universum, samen met de blauwe golf,'
De officier begon te schrijven. 'Nog meer?' vroeg hij.
'Het is gevaarlijk,'
'Het is alles verwoestend,'
Het is rood,'
'Het gaat zo snel als het licht,'
De officier stopte met schrijven. 'Dat is het wel zo'n beetje,' zei hij.

***

Op hetzelfde moment op een andere plek op de planeet.
'Het werkt niet!' schreeuwde een wetenschapper.
'Druk op de rode knop helemaal rechts!' schreeuwde er een ander terug. Een alarm begon te piepen en de lichten begonnen te knipperen. Nog één uur voor inslag. Klonk er door het gebouw. 'Wie heeft het nou nog niet veranderd!' Schreeuwde er iemand 'Het is geen freaking meteoor!' Iedereen schreeuwde door elkaar en rende alle richtingen op.
'EN NU IS HET GENOEG!' Een katmens stond bovenaan bij de deur met haar handen in haar zij. 'Hier schieten we toch niks mee op,' zei ze nu op een rustigere toon.
'Wie is dat?' Vroeg een wetenschapper aan zijn collega, die haalde zijn schouders op. 'Mijn planeet is er net zo ten onder aan gegaan,' zei de katvrouw terwijl ze haar violette ogen over de mensen liet gaan. 'Al onze wetenschappers gingen te keer. Het was een en al chaos, ze hadden niet door dat de planeet werd verlaten. Willen jullie ook zo sterven?' Alle wetenschappers schudde hun hoofd. 'Dat dacht ik al,'
'Maar wat moeten we dan doen?' vroeg een kleine man in labjas.
'Ik ging naar aarde omdat ik hoorde van een schild, is dat waar?'
De kleine man knikte 'We hebben inderdaad een protectie schild voor de hele aarde toen er bekend werd dat het gat in de ozon laag te groot werd,'
'Wordt het nu nog gebruikt?'
'Nee, we hebben het tijden niet no-oh ik snap het,' De katvrouw lachte en de man richtte zich tot zijn mede wetenschappers. 'We moeten het schild activeren,' Glimlachen verschenen op de gezichten van de mensen en iedereen ging meteen aan de slag, klaar om de aarde te beschermen.

'Nog een minuut,' vol spanning keken de wetenschappers naar het beeldscherm.
'Nog dertig,' sommige begonnen op hun nagels te bijten of aan hun haar te frunniken.
'Nog twintig,' verschillende mensen hielden elkaars hand vast.
'Nog tien, negen, acht, zeven,' ze begonnen op hun lip te bijten van angst, want zou het wel werken?
'Drie, twee, één,' De grond begon te trillen, maar het schild hield stand. De hele wereld haalde opgelucht adem. Maar het rode vuur gaf zich niet snel gewonnen en likte aan het schild van alle kanten. Het schild begon langzaam te breken en paniek brak uit.

Alle hoop was verloren, het schild was al op vijftig procent en met dit tempo waren ze over een minuut al dood...
Iedereen keek zo gespannen naar de rode lucht dat ze de zon niet meer opmerkte die feller begon te schijnen. De zonnevlammen schoten naar de aarde toe en vormde er een gigantisch schild omheen wat alle wetenschappers verbaasde. Het was niet zomaar een schild, het was een levens echte draak! Zijn gouden vleugels verjaagde het vuur en zorgde dat de aarde uit een benarde positie belande. Er barstte gejuich uit overal ter wereld. Iedereen omhelsde elkaar, de zon had ze gered! De draak spreidde zijn vleugels en vloog terug naar de zon, zijn taak zat er op.

De aarde leefde als een van de weinige planeten nog. Veel gingen opzoek naar overblijfsels en vonden weinig. Alleen de planeten achter de aarde hadden het overleefd, de rest verwoest. Aarde draaide alleen nog om de zon samen met Mercurius en Venus. En ergens heel ver weg keken drie mensen gespannen toe naar wat ooit hun thuis planeet was. Ze haalde opgelucht adem toe zij gered werd, wetend dat ze er nooit meer zouden komen. Ze waren voor eeuwig in de handen van de dood...

Het einde

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En toen waren ze officieel dood die drie, muhahahahaha.
Het is te einde jongens (& meisjes) + ik had voor geen meter inspiratie meer...
Ik ben misschien iets doorgedraaid met het draak idee, maar ik hou gewoon van die beesten. (Don't judge)
Ik hoop dat jullie allemaal een toffe vakantie hebben!

Redfirestar out!
*Spuugt in je gezicht en rent weg nu je tijdelijk verblind bent*

Pssssssssssssssssssst, er is nog een verhaal deel ;P
Lees het om er achter te komen waarom, shuif met de vinger naar links of naar boven. (Als je snap wat ik bedoel ;)) < haha onderkin XD