Elementler Akademisi

1.Bölüm Tanışma

Nefes alamıyorum artık nefes alıcak halim bile kalmadı ama o nasıl hala ayakta olabiliyordu.
"Yeter artık yoruldum.Bu günlük bu kadar yetmez mi?"Fiona ise sadece bana ciddi bir şekilde baktı ve"Dün dersi ekmiştin buda senin cezan Hermia"
Daha sonra arkasını döndü ve gitti buda ders bitti demekti ve bende bitmiştim gidip sıcak bir duş almak ve yatmak istiyordum.Buraya geldiğimden beri çok yorulmuştum çok yıpranmıştım ama burayı sevmiştim.

1 Ay Önce

Dıdıdıdıdıdıdıdıdı(Alarm sesi)
Ahh yine aynısı oldu ne garip bir rüya.Off neden okula gitmek zorundayım istemiyorum.Bugün okulun ilk günü ve ben gerçekten okula gitmek istemiyorum.Saç rengim yüzünden herkes benden nefret ediyor.Yani bu koca şehirde tek kızıl bir tek ben olamam dimi.Hımmm bakalım ne giysemmm.

(Şapka ve İçicek Yok)

Rahat çok beğendim.Bugün ilk 2 ders matematikti buda bittim demekti.Aceleyle evden çıktım eğer derse geç kalırsam hoca beni yine herkesin içinde rezil edicekti.Ciğerim sökülene kadar koştum ve sonunda okula vardım yetişmiştim daha zil çalmamıştı.Tam sınıfın kapısını açtım ki ha siktir bu oydu ama daha zil bile çalmamıştı bu kadın bunu bilerek yapıyordu ve bunu aşırı derecede belli ediyordu.Beni gördüğünde sinsice sırıttı ve"Okulun ilk günü geç kaldın ha"dedi."Hocam ben geç kalmadım siz erken gelmişsiniz hem daha zil bile çalmadı"bunu demem üzerine sinirlendi ve bana bağırmaya hakaret etmeye başladı her zaman olduğu gibi yok neymiş terbiyesizmişim nasıl onunla böyle konuşurmuşum gibi saçmalıklar.En sonunda ise"Derhal çık sınıftan"diye beni sınıftan kovdu herkes bana gülüyordu.Aslında artık alışmıştım ama en kötüsü de buydu alışmak çok zordu.Tenefüse kadar kantinde oturmaya karar verdim.Ama bu sonsuza dek böyle süremezdi ama yapabileceğim birşey yoktu burda kimse beni sevmezdi herkes benden nefret eder zorbalık yapardı.Aslında herşey en başta çok güzeldi ama sonra...

Tenefüs zili çaldı.Zaman ne kadar çabuk geçiyor böyle yavaş yavaş sınıfa yürüdüm herkesin arkamdan konuştuğunu duyabiliyordum.Onlarda bunu bilerek yapıyorlardı.En sonunda sınıfa girip sırama oturdum hadi bakalım gün daha yeni başlıyordu.

Sonunda okul bitmişti ama bende bitmiştim sırf lise son sınıfız diye herkes bize çok fazla yükleniyordu zaten okulda bütün gün zorbalığa uğramak zordu her ders kafama kağıttan yapılma top atıyorlardı aslında bu bile iyiydi geçen yıl derste uyuya kaldığım zaman saçıma 5-6 tane sakız yapıştırmışlardı.Saçımı uzatmayı sevdiğimi biliyorlardı ama yinede kesmedim ve bir şekilde o sakızlardan kurtulmayı başardım.Şimdi ise bir diğer kabusa doğru gidiyordum eve doğru bir insan hiç evinden nefret eder miydi ben ediyordum.Bana göre o insanlar benim ailem bile değildi artık birer yabancıydılar bana.Daha öncede dediğim gibi herşey çok güzeldi okulda ve ailemde herkes beni severdi ama herşey bir anda tepetaklak oldu ve artık herkes benden nefret ediyor bunların başında ailem geliyordu.
Evin kapısına doğru gelince durdum uzun süre kapıyla bakıştım ama anladım ki korkunun ecele faydası yoktu buna karar verdikten sonra içeri girdim.Girmem ile birlikte tam yukarı kata odama koşarken bir ses beni durdurdu."Okulun ilk günü nasıldı" buz gibi olan bu ses anneme aitti.Her zamanki gibi yalan söyleyerek"Harika geçti anne"dedim.O ise sadece başını salladı.Hemen koşarak odama çıktım benimle sadece okul için konuşuyorlardı ve Üniversiteyi başka bir ülkede okumamı istiyorlardı zaten bende öyle istiyordum onlarla yaşamak falan istemiyordum.Onlarda beni istemiyordu ve bu bizim tek ortak noktamızdı.Hızlıca üzerimi değiştirdim.

Akşam yemeğine kadar kitap okumaya karar verdim ve kitaplığımdan bir kitap seçtim.Aşk romanı? İnsanlar hep aşktan kaybetmez mi zaten? Neyse bu kitabı uzun zamandır okumak istiyordum ve bugün bu kitap okunucak.

1 Saat Sonra

Çoktan 1 saat geçmişti ve ben şuan ne mi yapıyorum ailem ile mutlu huzurlu bir akşam yemeği yiyordum.Ahhh bu ortam çok sıkıcı kimse konuşmuyor ve babam bugün biraz sinirli görünüyor o yüzden bu asla konuşmamam için iyi bir bahaneydi.Daha fazla bu ortamda kalmak istemediğim için erken kalkmaya karar verdim hemen yukarı çıkıp kitabımı okumak istiyordum.Aç olsamda umrumda değildi akşam gizlice yerdim birşeyler.Ama tam sofaradan kalkarken tahmin edin ne oldu evet biri bana seslendi."Git çöpü çıkar"babam bunu söyledi.Neee bu adam sonunda kafayı mı yedi burdaki çöp kutusu kırıldığı için şuan sokakta bir çöp kutusu yoktu ve en yakın çöp kutusu 5 sokak ilerdeydi ayrıca geceleri buralarda hep yan kesiciler olurdu.Pekala belkide şaka yapıyordur diye babama baktım ama bana ters ters bakıyordu yapıcak birşey yoktu illaki bu çöp bu akşam atılıcaktı.Aslında maksatı beni zor duruma sokmaktı ama buna kanmıyacaktım.Sadece başımı olumlu anlamda salladım çöpü aldım ve evden yavaşça çıktım.Ev gözden kaybolana kadar sakince yürüdüm arkama baktığımda evin artık görünmediğinden emin olduğum an"Gece gece beni nasıl tek başıma gönderir şerefsize bak çok biliyorsan sen git lan"gibi tatlı cümleler eşliğinde yoluma devam ettim.Sonunda çöp kovasının olduğu sokağa gelmiştim acele etmem lazımdı.

Tam çöpü atmış gidiyorken arkamdan adım sesleri duydum.Kalabalık oldukları belliydi temkinli bir biçimde arkamı döndüm ve onlardı bana okulda hep zorbalık eden o grup.Liderin sevgilisi olan kız konuştu"Vay vayyy bakın burda kim varmış.Burada ne yapıyorsun?"sesinden bile eğlendiği belli oluyordu."Bu sizi ilgilendirmez"dedim ve gitmek için hareket ettiğim zaman biri omzumdan tuttu."Aaa ama öyle olur mu sadece oyun oynamak istiyoruz" dedi içlerinden bir kız.Sertçe yutkundum bu demektir ki buraya beni dövmeye geldiler kaçıcak yer yoktu erkekler biz konuşurken ben kaçmıyım diye arkama geçmişti kızlar ise önümü sarmıştı.Bir anda kızlar beni kolumdan tuttular sonra yere atıp dövmeye başladılar.Canım çok yanıyordu ve bu onlara zevk veriyordu.Ama birşeyler garipti.İçimde tuhaf birşeyler dönüyordu.İçimdeki ses "onları öldür" diyordu ilk kez bu kadar şiddetli bir biçimde ve bir anda ne olduğunu anlayamadan vücudumdan öyle bir rüzgar dalgası çıktı ki herkes havaya yükseldi elbette düşüşleri kötü oldu hemen ayağa kalktım resmen kendimden geçmiştim ilk kez bu kadar güçlü hissediyordum kendimi.İçlerinden bir kız acıyla"Seni sürtük s-sen bunu nasıl yaptın"diyebildi.O sırada vücudumdan alevler çıktı ve sırıtarak onlara baktım ve"Yüzünüze yazık olucak"dememle bana hepsi korkarak bakakaldı.Kiminin yüzünü yaktım kiminin ise yarısını toprağa hapsettim bunları nasıl yapıyordum bilmiyorum ama çok eğlenceliydi tam bana her zaman işkence eden lider kıza sıra gelmişti ki biraz önümde bir portal açıldı ve içinden orta yaşlarda sarışın güzel bir kadın çıktı bana öfke ile bakıyordu sonra ise etrafına baktı bakması ile gözleri büyüdü şaşırmıştı ama neye şaşırmıştı portal ile gelen kendisi değil miydi?Sonra kadın gözlerini bana çevirdi gözlerinde birçok duyguyu gördüm mutluluk,şaşkınlık,gurur ama buna bir anlam veremedim sonra kadın bana yaklaştı ve gülümseyerek"Kayıp olanı buldum"dedi.