မနက္မိုးလင္းလို႔ Yunho ႏိုးလာေတာ့မွ သူ ေရာက္ေနတာ Jaejoong အိမ္ ျဖစ္ေနမွန္း သတိရသြားသည္။... သူမေန႔ ညတုန္းက..စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔. မိုးေရထဲ ေလ်ွာက္သြားေန ရင္းက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး Jaejoong အိမ္ ဆီ သူသြားလိုက္မိမွန္း သူ႔ကို သူေတာင္ မသိ.....
>>> "ငါ မင္းရဲ႕ ေဘးမွာ ေနေပးမယ္....
ဒါေပမယ့္.. အေမ တစ္ေယာက္လိုပံုစံနဲ႔ ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...."ငါ.. မင္းရဲ႕ ေဘးမွာ... မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေတာ့ရပ္တည္ေပးမယ္.. >>>
႐ုတ္တရက္ သူ႔ ေခါင္းထဲ ေပၚလာတဲ့ Jaejoong ရဲ႕ အသံ....
သူ႔ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးေတြ ကို မွတ္မိေနေပမယ္.. အိမ္မက္လား တကယ္လား မကြဲျပား......
ဒါေပမယ့္.. တကယ္ျဖစ္ပါေစလို႔ ... စိတ္ထဲ က က်ိတ္ၿပီး ဆုေတာင္းေနမိသည္။....
"မင္း... ႏိုးေနၿပီလား....
အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့.. အခန္းထဲ Jaejoong ဝင္လာျခင္းျဖစ္သည္။...
" ညတုန္းက မင္း အရမ္း အဖ်ားေတြ တက္ေနတာ... ဘာလို႔ မိုးေရထဲ ေလ်ွာက္သြားေနရတာလဲ..
မွန္းစမ္း... အဖ်ား ႐ွိေသးလား....Jaejoong က ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ Yunho နဖူးကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္၊...
" ေတာ္ေသးတာ ေပါ့ အဖ်ားက်သြားလို႔... "
Jaejoong က သူ႔ကို ျပံဳးၿပီး ေျပာသည္။...
သူက ေတာ့ ဘာမွ မေျပာ.. Jaejoong မ်က္ႏွာ ကို ၾကည့္ၿပီး အကဲ ခတ္ေနသည္။... သူ႔ နားထဲ ၾကားေနတဲ့ စကားက အိမ္မက္လား.. တကယ္လားဆိုတာကို ေပါ့...
"မနက္စာ လာစားေလ.. ငါ လုပ္ထားတယ္... "
.
."Jaejoong..ah.....
ႏွစ္ေယာက္သား မနက္စာ စားေနရင္း .. Yunho က စကား စလိုက္သည္။...
"Hmm.. ဘာလဲ ...
" ဟို... ငါ ည က ဒီကို ေရာက္လာၿပီး..ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့ေသးလဲ....
ငါ မမွတ္မိေတာ့လို႔.. "" မေန႔က မင္း.. မိုးေရေတြ စိုရြဲၿပီး ေရာက္လာတယ္ေလ..
ဒီေရာက္ေတာ့ မင္းက အေအးမိၿပီး ဖ်ားေနတာနဲ႔ ဒီမွာပဲ အိပ္ခိုင္းလိုက္တာေလ... "
