The Sun Will Fall Asleep

Chapter 4: Destined

I woke up from my sleep after having a nightmare.

I was grasping my chest because its beat faster than the usual. Tila may humabol sa akin, walang tigil sa pagtakbo hanggang sa hingalin ako at mahulog sa isang banggin dahilan para magising ako. Kinapa ko ang dibdib ko. Kumakabog pa rin ito pero hindi na katulad kanina na sobrang bilis. Para akong hinabol ng kung ano at nagsisitakbo ako.

Kakapanood ko na ito ng action movie!

I released a deep breath from my mouth. I tried to relax my mind and heart. Maybe I forget to pray before I sleep...

Naalala ko na, nakaligtaan ko ang manalangin bago matulog. Nakatulog kasi ako habang nagbabasa.

Napabuntong hininga ako habang nililigpit ang mga gamit ko sa sofa. Maagang umalis si mama dahil maaga rin ang kanyang pasok. Nag-iwan siya ng pera para sa akin at syempre pagkain ko. Matapos magligpit dumiretso na ako sa C.R. para maligo.

Suddenly, a flash from my memory appears in front of me visualizing the scenery in my dreams. Sabi nila hindi daw naaalala ng tao ang panaginip nila, meron din naman nagsabi na naaalala nila ito at tila nangyayari sa kasalukuyan. It's supernatural! That's what I believe for. Many people have their own belief on how they view the world. Mine is to understand my self.

I trembled after water touch my skin. Sobrang lamig ng tubig tuwing umaga.

Then after I clean the house with matching listening to music. Wala pa kasi akong pasok ngayon dahil next week pa ang simula ng klase. So to keep my self active I always went to library, go around in the city, and chill and relax in the park where most of the people choose there to hang out just to witness the mesmerizing view of sunset. But, most of the time, I went to book store just to amuse myself to a  new release books. Ako lang ba? Kapag nakakakita ako ng bagong labas na libro, namamangha ako dahil dumadagdag ito sa collection ko na gustong mabili. Pero kulang ang budget ko para sa mga libro kaya Ang ending...sa library lang ako nakakabasa ng mga bagong labas na libro. Kapag may extra money naman ako binibili ko agad ang gusto kong libro para basahin. But for now, kailangan kong magtipid dahil malapit na ang pasukan, mahirap mawalan ng budget lalo na't si mama lang ang kumakayod sa aming dalawa, mag-isa niya akong binibigay kaya nakakahiya kung magde-demand pa ako ng bagong libro.

Then I  suddenly stares at the bookstore. I think I should keep my money. Kailangan kong mag-ipon Ng pera para kung may gusto 'man akong bilhin, mabibili ko.

I smiled to the fact that I can control my self from buying. I need to do this.

"Woah!!" Biglang humangin ng malakas dahilan para magsiliparan ang hawak ng lalaki na mga papel.

"Sorry po," paumahin niya sa akin.

Sa kamalas-malasan ko may isang papel ang lumipad sa mukha ko dahilan para hindi ako makakita at mawalan ng balanse...

"Are you alright, miss?" He has a smile on his face while holding my back spine. How could the earth created this fine young man in front of me. I couldn't help but to stare at him for a minute. Then his brown eyes widen while he slowly getting me back to my posture.

He sniffed and his nose became red like a tomatoes.

What the... Naligo naman ako ah? Naglagay pa ako ng pabango ko...

Huli na ang lahat nang bigla siyang bumahing. He immediately cover his nose using his shoulder, he get his own handkerchief and put it on nose. Ibibigay ko na sana sa kanya ang bimpo nang makita kong meron siyang hawak.

"I'm sorry, I have an allergies in perfume. he said while sniffing again. Oh, I'm sorry, huh? Nakatulala pa rin ako sa kanya. Para akong nakakita ng isang bulalakaw sa kalangitan dahilan para hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya. Napansin niya ang titig ko kaya siya na mismo kusa ang nagbukas ng ingay.