Pajamas † Hoonki

·⁹·

Yemeklerimizi bitirip evlere dağılmıştık. Jay benim eve gelmişti ve Jaeyun'un haberi yoktu çünkü söylesek o da gelmek isteyecek bütün yemeklerimi yiyecek, bütün evi dağıtacaktı. Aynı küçük yaramaz çocuklar gibi.

Baya bir oturup film izledik pizza söyledik derken saat 20:30 olmuştu bu nedenle Jay o gün bende kalmak istediğini söyledi.

"Ben gece senin yatağında yatacağım biliyosun değil mi?"

"Oha Jay evi sana bırakayım istersen"

"Olur"

"Ya bi siktir git yatak benim yatağım"

"Beni, biricik arkadaşını koltukta mı uyutacaksın"

"Zaten evimde kalmana izin verdim annemler evde yok diye"

"Gideyim istersen Hoon"

"Evinden başka gideceğin yer yokki amk"

"İyi tamam koltukta uyurum"

"Oğlum üzüldüm lan tamam yatağımda yat"

"Yemin et, lan gel sarılayım"

"Abartma Jay seni koltuğa yapıştırırım bir daha kimse çıkartamaz bak"

Tam Jay'in üstüne yürürken Jay'in rafın üstünde duran pembe çerçeveli sülale fotoğrafının yanına bıraktığı telefonu çalmaya başlamıştı.

Jay sessiz bir şekilde arayanın Jaeyun olduğunu söyledi.

Telefonu az çaldırdıktan sonra açmıştı.

||||||||||||||||||||||||||||||||||||

*Ulan Jay evine kadar geldim akşam saati neredesin annen yanımda o da bilmiyormuş nerde olduğunu*

"Kanka özürlerimi sunarak söylüyorum ki bu gece hoon'da kalıcam senide çağırmadık işte keyfimiz ve kahyası.
He annemede selam söyle"

*Annen kızmış, he bide önemli bir şey söyleyeceğim *

"Neymiş o?"

*Bensiz olur mu hiç? Yatıya kalmacanın tadı gelmez hemen geliyorum*

"Hay mal aman neyse hadi gel o zaman"

*Tamamm*

||||||||||||||||||||||||||||||||||||

Jay telefonunu kapatmasından 5-10 dk sonrasında jaeyun kapıyı çaldı. Ne olur ne olmaz diye kapı deliğinden baktığım anda
Jaeyun ve yanında duran Niki'yi görmem bir olmuştu.

Acil bir şekilde Jay'i çağırdım.

"Napacaz bunu, niye geldi bu saatte"

"Bilmiyorum ki" cidden bilmiyordum aptal Jaeyun çocuktan hoşlandım diye evime kadar getirmişti.

Kapıyı büyük bir iç çekişle açtım ve Niki'yi görünce oscar ödülü alabileceğim oyunculuğumla şaşırmış taklidi yaptım.

"Hayrola ne işin var burada"

"Bu arkadaş yolda gördü beni gel dedi sende bizle takıl dedi bende geldim"

''E sen böyle her yere gidersen kaçırırlar valla, işimiz zor seninle''

"İyi o zaman içeri geçin bakalım"

Niki önümüzde yürürken Jaeyun'a seninle görüşeceğiz bakışı atmıştım Jaeyun'da o iş bende bakışı attı.

Hepimiz salona geçmiş boş boş oturuyorduk öyle 1-2 dakikadır.

"Bu ne cenaze evi gibi biraz konuşun ya zaten saat geç birazdan Niki'yi eve yollayacağım kaynaşın azıcık"

İlk sessizliği bozan Jaeyun olmuştu.

"Jaeyun kaynaşın ne amına koyayım çocuk muyuz biz"

"E iyi o zaman Niki biraz kendinden bahset bakalım, arkadaş çevrenle iyi geçiniyor musun?"

"Genellikle iyi yani küçük atışmalar oluyor ama her gerçek arkadaşlıkta bunun olması gerek zaten"

"Ee sen Japonmuşsun diye duyduk ne zaman geldin buralara?"

"Küçük yaşta geldim tam hatırlamıyorum"

"Konuşmayı güzel öğrenmişsin"

"Küçüklükten beridir Korece konuştuğum için olabilir mi Jaeyun?"

"Sende iyi alıştın ha tavırlar mavırlar atar gider yapmalar falan"

"Sen dedin kaynaşalım diye"

"Doğru"

......

Böyle sohbet ede ede saat 9'u bulmuştu bile.
Niki sonunda gitmiş, bizde yatakları serip yatmıştık.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

girls im back amk
neyse
gorusurux
🐱