Step by Step | Taekook

11:kucak

jungkook:
hyung hemen gitmek zorunda mıydın
biliyorum hala kızgınlıktasın
işin gücün vardır ama
en azından bir gececik
yanımda uyusan ölür müydün

taehyung:
günaydın birtanem
yanında uyudum zaten
fark etmedin mi odan
benim feromonlarımla dolu

jungkook:
ah öyle mi
burnum tıkalı da
alamadım kokunu
maalesef |
sabah mı gittin

taehyung:
yarım saat oldu daha uyanalı
sana kahvaltı hazırlıyorum aşağıdayım
adaçayı da yaptım
sıcak sıcak boğazlarına iyi gelir
birazdan getiricem güzelim

jungkook:
tamam hyung çok teşekkür ederim

- - -

"Kucak istiyorum." Jungkook her hastalandığında olduğu gibi aşırı duygusal ve hassasdı. Sonunun ne olacağını umursamadan duygusal taleplerde bulunuyordu.

Öte yandan hala kızgınlıkta olan alfanın en dayanmadığı şeydi bu, Jungkook'unu hasta görmek. Ne yazık ki Jungkook sık sık hasta oluyordu.

Taehyung sırtını yatak başlığına doğru dayayıp oturduğunda Jungkook kalan son gücüyle kucağına tırmanmış ve bir koalanın ağaca sarıldığı gibi sarılmıştı alfanın bedenine. "Çok ağrım var."

"Biliyorum güzelim, kahvaltını yapar yapmaz ilaç vericem geçicek tamam mı ?" Jungkook cevap vermek yerine alfanın boynuna gömdüğü başını onaylar gibi sallayarak mırıldandı.

"Bebeğim in hadi yemeğini ye." Alfanın derin sesini duyan omega nedenini gayet iyi biliyordu. Hastalıktan canı çıkıyor bile olsa hala kızgınlıkta olduğunu belli eden alfa feromonları burnuna gelirken kucağında sürtünmeden oturmayı başaramamıştı.

Taehyung'un kucağına ilk çıktığı andan beri ağır hareketlerle alfanın sertliğine sürtünüyordu. "Biraz daha kucak." Mızmızlanarak konuşup kendini alfaya biraz daha bastırdığında, Taehyung ağzından küçük bir inleme kaçırmıştı.

"Junkookmm" ağzından kaçan inlemeyi omega fark etmeden durdurmaya çalıştı alfa. Fazlasıyla geç kalmıştı. Jungkook işittiği sesle daha fazlasını yapma cesareti göstererek bir kez daha sürttü kendini sarılma bahanesiyle.

Ancak bu denemesi aniden bacaklarından tutulup yatağa devrilmesi ile başarısız olmuştu. "Bebeğim lütfen düzgün durur musun?" Taehyung'un sesi, söylediklerinin aksine oldukça sert çıkmıştı.

Bu durum omeganın her zaman olduğu gibi bir kez daha reddedildiğini hissetmesine neden olduğunda gözlerinin dolmasını engelleyemedi Jungkook. "Git." Kırgın bir sesle konuştuğunda Taehyung derin bir nefes verdi.

"Birtanem neden böyle yapıyorsun? Kaç kere dedim sana, kahvaltı yapman gerekiyor."

"GİT! İSTEMİYORUM SENİ TİKSİNİYORSUN SEN BENDEN!" Jungkook yatağın üzerinde duran yastığı sertçe fırlattı alfaya doğru.

"BEN Mİ TİKSİNİYORUM SENDEN JUNGKOOK ? GERÇEKTEN Mİ?" Taehyung sinir ve hayal kırıklığı ile sesini yükselttiğinde omeganın gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile.

Sözlerinin zaten hasta olduğu için bitkin olan omegasının daha da üzülmesine neden olduğunu fark etmek Taehyung'u durdurmaya yetmişti. Bir kereliğine diye düşündü. Bir kereliğine sınırı biraz aşsam bir şey olmaz. Sonuçta hasta ve bana ihtiyacı var diye geçirdi içinden.

"Gel buraya" Yatakta dizlerini kendine çekerek ağlamaya başlayan omegaya doğru atıldı ve kollarıyla kavradı bedenini. "Git istemiyorum seni" ağladığı için ince çıkan sesi ve öne doğru büzdüğü dudakları ile sahte denebilecek kadar kuvvetsizce itti Jungkook alfayı.

İterken hiçbir güç uygulamamasının sebebi ise elbette sarılmak için yanıp tutuşuyor olmasıydı. Taehyung, omeganın bu tatlı ve çocuksu hali karşısında gülmeden edemezken daha da sıkı sardı bedenini. "Nasıl olur da senden tiksindiğimi düşünürsün Jungkook, aklın alıyor mu senin bunu ?"

Alfa gerçekten de omeganın bu kanıya nasıl varabildiğine inanamıyordu. Aralarındaki temas az uz değildi. "Hep itiyorsun beni, yaklaşmama izin bile vermiyorsun." Aynı sitemkar ses tonuyla konuştu Jungkook.

Alfa, hiçbir cevap vermeden kendisini tekrar kucağına yerleştirdiğinde ise şaşkınlıkla kocaman açıldı gözleri. Taehyung ellerini şaşkın omeganın ıslak yanaklarına yerleştirip burnuna bir öpücük kondurdu.

"Bir daha" Sağ yanağını öptü.

"Sakın" Sol yanağını da.

"Böyle kötü şeyler" çenesine bir öpücük bıraktı.

"Düşüneyim" Sol gözüne.

"Deme" Ve son olarak sol gözüne.

Jungkook yakınlıkları nedeniyle nefesini tutmuş bir şekilde alfanın yüzüne bakarken Taehyung konuşmaya devam etti. "Senden tiksinmek bir yana dursun, elimde olsa yanından hiç ayrılmam. Sen benim değerlimsin Jungkook, aklından bile geçirme böyle şeyleri tamam mı?"

Omegadan herhangi bir cevap alamayınca tekrar sordu Taehyung. "Tamam mı bebeğim, söz mü?" Jungkook irkilerek kendine geldiğinde hızla aşağı yukarı salladığı başı ile onayladı alfasını.

"Güzell, öyleyse şimdi kahvaltını yiyip ilacını içiyorsun ve sonra istediğin kadar sarılabiliriz." Alfa gülümseyerek yanıtladı memnuniyetle.

-끝-