MÜPHEM

Düğüm

"Biliyor musun?" dedim. "Aklımda çok günah düşünceler var. Sanki diyorum tanrı tüm bu göğü yaratmışta, altında bir beni gözetmemiş."

Gözlerime baktı. Aramızda sonsuz bir alfabe diziliydi, ama kurulacak cümleler öyle keskindi ki sanki ağzını açsa o camlar derime işleyecekti.

"Senin dudaklarıdan günah akmaz gül güzeli, ama bu güz ayazında yalnızca ve sırf senin çehrene bakayım diye tanrının bana iki çift hare verdiğini düşünüyorum. Bu beni yanıltır yolumdan, ama seni aldatmasın."

Ona baktım. Dilinden dökülenlerle kanamıştım. Artık biliyordum ki daha netti nefretim, nefesim, tüm gizlerim. Biz aynı yüzün iki yük karasıydık.

" Ağlasam olur mu. Şimdi, burada yanında belki de bir tek sana, ama sen hıçkırıklarımı duymasan."

" Ağla, gerekirse tanrıdan dilerim, dilenirim. Senin için bana verdiği kulakları da kapasın."

Yanaklarımdan yaşlar süzüldü, zamanlardan yine güz üzüldü.

Sanki iki ayrı karında büyümüştük ama aynı ruhtan iki yetimdik.

23.09.2023