Kıymetli

B3

Telefonun ucunda çaresiz bekliyordum kanka dedi iç bayıltıcı bir ses ile ...
Off goy goy yapma da dinle dedi Burak heyecanı sesine yansıyordu.
Eeee dedi Ferhat" anlatsana oğlum hadi"

-  Babamlar başta itiraz ettiler ben duygusalla bağladım biliyorsun işte durumları... iç çekerek.

-Takma kafana kanka sen her halinle tatlısın dedi kocaman kahkahasını sunarak..

Burak gözdevirdi sanki arkadaşı görüyormuş gibi.. devam etti anlatmaya

-Şöförle gidicez okula,okulda uzaktan korumalar tarafından korunucam ama dışardan fark edilmeyecekler. Telefonum hep ulaşılabilir olucak her hareketimi bilecekler bla bla işte...

-Harbimisin sen! Ben inanamanıyorum! Nasıl?
Yani Hakan abileri nasıl ikna ettin? asla kabul ediceklerini düşünmemiştim.

- Normal bir gençlik yaşamamı sağlamaya çalışıyorlar, malum 1-0 yenik başladığım için dedi sonlara doğru sesi kısık çıkmıştı.

-Moral bozmak yok kanka,moral bozmak yok!
Önümüz aydınlık dedi gülerek...

Burak Ferhat'la biraz daha sohbet edip telefonu kapattı. Midesinden sesler gelmeye başlamıştı,bir an önce midesine bayram ettirmeliydi. Gülümseyerek merdivenlerden inmeye başladı.

🔥(hafif smut)

O sırada salonda ;
Hmm..ah~ yavaş ol aşkım...
Nasıl dayana bilirim bu bal dudaklara...
Hakan Eray ın alt dudağını emip dudaklarının içinde hapsedenken salonu Erayın kendinden geçmiş inlemeleri dolduruyordu öpüşmeyi öksürme sesi böldü....

(Bitti)

Burak boğazını temizleyip mahçup bir ifade ile
-Eeee yemek yemiyor muyuz?
-Ben önden başlamıştım ama ...
Eray dan bir dirsek darbesi alıp ,
-Ahh ne yalan mı aşkım dedi
Bir yandan gülüyor bir yandanda canı acımamasına rağmen sevgilisine nazlanıyordu.

Burak onları buruk bir tebessüm ile izliyordu bir gün o da böyle sevip sevilecek miydi?
Hiç bilmiyordu...

Ertesi gün

Evde bir hareketlilik hakimdi Burak annesinin talimatlarını dinlerken bir taraftanda önüne yığılmış yığılmış diyorum çünkü onun yiyebileceğinin kat ve kat fazlası kahvaltılıklarla boğuşuyordu. "Onlar biticek bitmeden o sofradan kalka bileceğini düşünme bile "dedi Eray tüm ciddiyeti ile.

Hakan'dan

-Turgay ekip hazır mı?
-Hazır efendim.
-En ufak hata aksaklık istemiyorum!
-Hiç şüpheniz olmasın efendim. Ekibi bizzat ben seçtim içiniz rahat olsun.
-Sana güveniyorum.

Güveniyorum da içim hiç rahat değil. Eray her zaman ince düşünür oğlumuzun buna ihtiyacı var diyorsa benim ön göremediğim bazı şeyleri görmüş ve önlem alıyordur. Burak bebeğim kıymetlim elimde olsa onu bir yere kitler tüm kötülüklerden uzak tutardım. Eray bunun paranoyakça ve hatta psikopatlık olduğunu söylüyor haklı mı ? Umrumda mı ? Hayır!
Onları herseyden korumak istiyorum. Ahhh o gün bügün yapabilirsin Hakan hadi koçum!!!

-Beyler hazır mıyız? Genç mimarımız ?
-Hazırım! Sanırımmm yani hazır sayılırım , hazır mıyım anne?
Burak'ın panik butonu aktive olmak üzereydi.
"Hazırsın bitanem, Ferhat yanında olucak ben ve baban bir telefon uzağındayız kendini kötü hissetmen için hiç bir sebep yok, olurda kötü hissedersen elini yutmak için orda olucağımızdan emin olabilirsin"

Eray buydu işte Burak'ın sığındığı liman, destekçisi kısaca her şeyi ...

Sizi seviyorum deyip ikisini de kolları arasına sığdırmaya çalışıp sırası ile öpücüklere boğmuştu...

Kapı çaldığında bir birlerinden ayrılıp Ferhat'ın evi şenlendiren sesi ile son hazırlıklarını da tamamladı ve okula doğru yola çıktılar...

Yol boyu Ferhat hiç susmadı bu duruma alışık olan ufaklık bazen bıkkınlık, bazen gülerek arkadaşını dinledi. Kampüsün girişinde lüks araç durduğunda...

-Ufaklık ekip senden önce okulla yerleşti. Herkesi tanıyorsun acil bir durum halinde....

İkiside tek bir ağızdan...

Saatlerimizdeki acil tuşuna basıp kalabalık bir yerde alınmak için bekliyoruzzzzzz...

-Ukala sıpalar. Her şeyi bildiğinizi sanırsınız anca dedi sinirle...

Tamam abim yıllardır ezberledik kızma bize nazımız sana geçiyor dediler tüm şirinlikleri ile...
Turgay
-Tamam tamam uygun adım marş doğru okula dedi .
Gençler arabadan inip bir birlerine heyecan ile bakıp gülümsediler.

-Hazırmıyız broo?
-Hiç olmadığımız kadar.....

Bölüm Sonu Canavarı....