İnsanlardan farklıydılar onlar. Dünyada yaşamazlardı, kolay kolay yorulmazlardı, onların güçleri vardı. Özel güçleri...
Stray evrenine hoş geldiniz...
Tanrı ve Tanrıça herkese güçler verirdi. Bazıları Buz kestirirdi, bazıları yakardı, bazıları ise...
"Tanrı ve Tanrıça herkese güçler verdi. Bazılarına Buz kestirmesine, bazılarına yakmasına, bazılarına ise yeşillikle boğmasına izin verirlerdi. Eğer Tanrı ve Tanrıça bu üç gücü tek kişide toplarsa, kral veya kraliçe olmaya hak kazanır. Bu güçlere sahip olanlar iki haftalık bir kampa alınır ve savaştırılırdı. Kaybeden ölür kazanan eğitilirdi. Ama Tanrı ve Tanrıça bu sefer farklı bir yol izledi Chang ve Ji. Kraliçe yerine iki kral olacak yönetimde." babam heyecanla gülümsedi. "Sizde o güçlerin olduğuna fazlasıyla eminim... Bundan 10 yıl sonra, ikinize de tahtta taçlarınızla birlikte görmekten gurur duyacağım ki..."
Jisung babama gülümsüyordu. Bu konuyu hep heyecanla dinliyordu. Kendini orada hayal etmeye bayılıyordu. Bazen odanın içinde kral olduğunu düşünerek hayali halkını selamlıyordu.
Bense henüz bu özgüvene sahip değilim. Kendimi Kralın baş muhafızı olarak benimsedim. Kral olmayı hiç düşünmedim... Halkın nasıl yönetildiği hakkında en ufak bir bilgim bile yoktu. Jisung nerdeyse şuan ki kral ve kraliçe hakkında her şeyi en ince ayrıntısına kadar biliyordu. Ben altı yıldır sadece çevikliğimi, dövüşümü ve vücudumu geliştirmeye çalışıyorum. Ben o sarayın koruyucusu olmaktan başka hiç bir mevkisinde olacağımı sanmıyorum...
Yemek masasından usulca kalktım. Ve odama yürüdüm. Kapıyı kapatıp kendimi yatağa bıraktım. Babamın benim geleceğim hakkımda neden bu kadar ısrarcı olduğunu asla anlamadım. Sürekli taht ve taçtan bahsediyordu ben küçükken aynı zamanda şimdi de. Kendinde olmayan güçlerin bizde olduğuna o kadar fazla inanıyordu ki. Bazen buna annemi de inandırıyordu.
Kapı usulca tıklandı. "Girebilir miyim bebeğim?" annemin yumuşak sesi kulaklarıma doldu. Olumlu anlamda bir mırıltı çıkardım. Odaya girip uzandığım yatağa oturdu. Ellerini kahverengi saçlarıma daldırdı. "Babanın böyle konuşmasından rahatsız olduğunu biliyorum, muhafız olmayı da ne kadar istediğini de biliyorum..." alnıma bir öpücük kondurdu. "Ama babanı susturmak bozuk bir plağı kapatmak kadar zor." ikimiz birden gülüştük. Her gün onun gibi bir annem olduğu için şükrediyorum. "İstediğin yere geleceğinden hiç şüphem yok birtanem. Babanı söylediklerini yapmak zorunda değilsin, biliyorsun üç güce birden sahip olmak gerçekten fazlasıyla zor."
Yatağımdan doğruldum ve annemin göğüsüne kafamı yasladım. Oda hemen kollarını bana sardı. Saçlarımı koklayıp öptü. Gözümden bir damla yaş geldi. "Seni seviyorum Sakura."
Okuldaki lakabını duyunca hafifçe gülümsedi. "Bende seni seviyorum bebeğim."
___________________:)
Yeni ficimizz sanırım taslakta tuttuğum çoğu fici atacağım çünkü burada yıllanmaktan başka hiç bir şey yaptıkları yok.
Kendinize iyi bakın <33
Changbin;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jisung;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
