Yarım Kalanım.

Kaslı Cafer.

Hayat işte.
Bazı insanlara götüyle gülüyo.
Neden?
Neden mi. Çünkü hayatlarımızı biz seçemeyiz.Kaderin değişmez sanırsın ama kaderin hergün yeniden yazılır.
Benim kaderimin yazıldığı gün meleğimi kaybettim. Annemi. Meleğimi kaybedeli tam 6 ay oldu.
İşte bugün Babamla İzmiri terkediyoruz. Meleğimizi çalan şehri. Başka çare yok çünkü her yeri annem kokuyo bu evin. Bahçe de ki çiçekleri soluyo gittikçe. Babam yeni bi başlangıç diyo. Yeni şehir yeni umutlar falanmış. Herneyse tek varlığıma inanmaktan başka çarem yok gibi.
.....

-Canım..siyah bavulu bulamıyorum.
-Annemin dolabındaydı babacım.
Biraz buruk bi sesle cevap verdi.
-Maviyi kullansam da olur galiba.
Annemi kaybettiğimiz günden beri açılmadı dolabı. Kıyafetlerini teyzem götürdü ama. Özel eşyaları duruyodu. Babam da cesaret yok. Bakamıyo. Niyesini bende bilmiyorum. Yatak odalarına girip eşyaları topladım. Annem simetriği olan titiz düzenli biriydi. Herşeyi ayrı ayrı kutulamış meleğim. Beyaz komodinde ki takılarını, parfümlerini kalan elbiselerini aldım. Geri kalanlari toplamış babam. Aile albümü. İlk sayfasını açtım. Annemle babam yazlıkta çekindikleri ilk selfie. Gözyaşlarımı hapsetmek için bi kaç dakika tavanı izledim. Not var resmin altında. 15 Temmuz 2014 Pazar. Biricik kızım gine ağacın tepesinde. Hiç büyümiycek bu kız. Oğluşum hâlâ uyuyo.
"Nur yüzlü meleğim benim. Anneeem."hıçkırıklarımı durduramıyordum.
-"Kızım yarım saattir se...Napıyosun sen burada." Gözyaşlarımı elimin tersiyle silip hıçkırıklarımı kontrol etmeye çalıştım. Tabi ki olmadı.
-"Eşyalarını öylece bırakamadım baba."
-Peki öyleyse. Bişey kalmamış gibi. Gel buraya bakalım.
Kocaman omuzlarını bana çevirip kendine çekti. Benimle birlikte bi süre ağladıktan sonra önce kendini sonra beni toparladı.Canım ya iyi ki yanımdasın biricik babam. Seni asla yanlız bırakmıycam.
......

-"Uyan artık uykucuuu."
-"Geldik mi yani."
-"Az bi yolumuz kaldı. Dinlenme tesisindeyiz. Birşeyler yesek fena olmazdı dimi?"
-"Olur yakışıklı."Dedim sırıtan babama doğru.
Arabadan indim. Üstümde ki elbise kırış kırış olmuş. Topuzum yamuk duruyo. Muhtemelen sürme falan da akmıştır emo gibiyimdir. Yani niye bi kerede uyanınca prenses olamıyorum ben. Külkedisine de razıyım.Saçmalama Eylül.
-"Ben bi lavobaya gideyim o zaman hemen gelirim."
-"Niye ki?"
-"Babacım iyisini demi. Yolda kaza falan yapmadık biz. Niye olsun çişim var sürmem akmış. Daha önümü göremiyorum. Yüzümü yıkayayım. Oldu mu?"
-"Çemkirme babaya."
-"Off tamam."
-"Bak hâlâ !"
Babam lokantanın girişine doğru yürürken ben WC yazan kapıdan geçtim geçmesine de. Bu resimde ki sembol karı mı erkek mi simdi. Lanet olsun ya. Oğğğpiti piti piti piti piti. Tamam bu. Oha ayna. Tipe gell. Üstüne yattığım kitapta ki yazılar. Hass. Neyse geçer. "Biraz silersek,off gitmiyo ya." kalınca bi ses:
-"Yok artık." Aman Tanrım şu surata bak. Nesin sen yaahh. Üstünde ki mavi tişörtten fışkıran kaslar burdayim diye bağrıyo. Siyah kot pantolunun altında siyah nike ayakkabı vay anasını zengin kesin bu çocuk. Mavi saat. Ve ayfon mu la o cebinde ki he knka çok belli oluyor ayfon gibi yani. Vay be gülüm.
-"Bi yarım saat daha bakarsın galiba."
-"Pardon dalmışım." deyip kafamı çevirdim.
-"Orasi belli de yanlış yere dalmışın dur tahmin edeyim kızlar tuvaleti sandın. Yada 2 cinssin. Makyajına ve tipine bakarsak 2.daha mantıklı geliyo." Şaka mı bu. Siktirr. Bay yaziomuş ya burda. Laf mı soktu la bu.
-"Yanlış girmişim bacım kusura bakma. Galiba sende bendensin. Gel götiriyim."
-"Bence daha fazla durma kalabalık oldu sanki burası." bana bokmuşum gibi bakanları göstererek.
-" Bana öyle bakma amca. Çıkıyoz işte." oh be kurtuldum sonunda. Şu kaslı çocuk sırıtarak geçti karşıma.
-"İçerde fırsat olmadı. Cafer ben." harbinden Cafer olamaz dimi yohamına. Bu tiple nası olur. Ben şok.
-"Eylül bende." Elini uzattı mal mı bu önceden adını derken uzatcaktı sığır. Neyse elini sıktım.
-"Aşkitom nerde kal.." Öğğk kuscam aşkitom ne lan :D Cafer mi neyse elini çekti hemen. Çüş deve kızın etek eğer etek deniyosa buna sadece götü kapatmış. Hiç giymeyeydin gülüw.Üstünde siyah deri ceket içinden cırtlatayan beyaz sıfır atlet. Woouuw güzel sürtükmüş.
-"Merhaba. Caferin aşkitosu."
-"Aşkım ne diyo bu. Cafer kim?" Göt beyinli ya zaten inan sende malsın ya Eylül. Hayatında hiç kaslı Cafer gördün mü de inanıyon.Hemen atladım olaya.
-"Neyse ben isimleri karıştırdım galiba. Gitmem lazım."
-"Tühh. Eylül tanışamadık daha." kasların olmasa döverdim. Yav he he bakışımı attım.
-"Tamam."deyip lokantanın girişe gittim. Tamam nedir abi ya . Neyse sürtük kızlar ve yalak sevgilileri. Aslında tam tersi. Neyse hepsi ölmeli.
-"Nerde kaldın kızım ya?"
-"Geldim işte baba."
....

Yemekten sonra hesabı ödeyip çıktık. Ooo bizim yalancı Caferle aşkitosu. Spor siyah üstü açık arabadan hömkürüyo şu kız. Hah geldi Cafer arabaya. Çüüş yapış dudaklarına pis sürtük. Ayıp oloom aile var ama. Ooohh kaç saniye oldu bırak yedin çocuğu.

-"Kime bakıyon sen öyle?"
Babama yakalandım lanet olsun.
-"Hiiiç. Hadi gidelim Osman." dedim sırıtarak . Şey babamın adı biraz cooldurda. Hafif gülümsetebildim sonunda. Arabaya binmeden baktım son kez. Kızı bırakıp gitmış galiba. Ağlıyo yazıığğk. Sinsi gülüş. Spor arabadan eser yok. Ne ara tartıştılar yaw. Hep senin yüzünden kaçırdım baba ya. Arabaya bindim. Az bi mesafe kalmıştı. Azcık kestirsem fena olmaz.
.....

Bizim arabanın kapı sesiyle uyandım. Sola döndüm. Babam inmiş arabadan.
"Babağğğ." arabadan indim.

"Eylül. Kızım yardım et çabuk. Ambulansı ara hemen."
....

Selamın Aleyküm knkalar.
İlk bölüm.
Yeaap.
Düşüncelerinizi belirtin haa.
Kısa oldu biraz ama ilk bölüm diye istemli yaptım.Telafisi 2.bölüme inş. :D

Bölüm karakterlerini Türk yapmak konusunda fikirlerim de var bu arada :))