"Unutma Beni", Hatta Sen Unutama Beni..

Elveda sevgili

Bazen bir umut doğar insanın içinde. Birkaç kelebek kanat çırpar. Aklına gelir bir sabah rüzgarıyla. Heyecan basar, bir yerlere dalar gidersin. Bazen hayal kırıklığı oluşur içinde. Neden diye sorarsın. Cevap beklersin, ararsın, koşarsın ama yetişemezsin. O sorduğun sorular ya cevapsız kalıcak ya da bilmek istemeyeceğin kadar kötü olucak.

Yine sen üzülürsün, senin canın yanar. Ağlarsın belkide sabaha kadar. Her gece uykusuz kalırsın ve tek düşündüğün O olur.

Hayır dersin. Unutmalıyım, unutmak zorundayım dersin ama sadece demekle kalırsın.

Bir başına gecenin karanlığında aya anlatırsın onu belki sesini duyar diye. Aslında bir duysa cümlelerinin ağırlığı altında ezilicek.

Aslında gitme demek isterdim sana fakat kalsan bile yine aynı senaryo yazılırdı bize.

Sorma, hicbir şey sorma. Ne ona ne kendine. Yapma etme yazık senin güzelliğine.
Derler ya bu Dünya hassas kalpliler için değil diye.
Aynen oyle iste, kimse düşünmez seni.
Ne hissettiğini anlamazlar, bilemezler içinde kopan fırtınaları.
Çığlık bile atsan duyamazlar seni.

                      🤍

  
   Böyle olsun hiç istemezdim aslında.
Sana bu denli aşık olmanın bana bu kadar zarar vereceğini bilemezdim.
Her detayın ezberimdeyken kendimi tanimaz oldum. Benim olmayan kalbine sürgün edilmişim gibi hissediyorum. Bana bakmayan mavi gözlerinde kaybolmuşum.

Ben ne kadar sana gelmeye çalıştıysam, kendimden bir o kadar da uzaklaşmışım.
Meğer beni hiç sevmemiş birine gereğinden fazla anlam ve değer yüklemişim.

Seni sevmek bir intiharmış sevgili.
Ve ben, o uçurumun kenarında duruyorum.

Son defa sarılmak isterdim sana fakat sarılmak istediğim kollarda başka bir kız var artık. Benim balım sendin oysa sen başkasının..

Allah'a emanet ol demiyorum sana.
Çünkü birini Allah'a emanet edersek tekrar karşılaşırmışız. Biz tekrar karşılaşamayız.
Ben artık yokum. Ruhum çoktan öldü benim.
   Sen öldürdün. Aşkımın ve ruhumun katili sensin.

Elveda sevgili..
Elveda İzmir..
Ve sana da elveda küçük kız..