Blue Loves Green (Larry)

5.

Orada Yatağımda uyuyordu.

Koyu lacivert odamds bembeyaz bir ışık parlıyor gibiydi ve çok güzel bir beden kıvrılmış yatıyordu.

Sağa doğru dönüp uyumuştu.

Yanına uzandım ve Bir süre onu izledim.

Kirpikleri.

Yüzü.

Saçlarının vanilya kokusu.

Saçlarını sessizce ve yumuşakça okşadım.

ancak kalkacakken dikkatimi çeken tek bir şey olmuştu.

O anda hızla geri oturdum.

Yatağın içinde parlayan şeye gözüm takıldığında bende ki şok etkisinin geçmeyeceğini anlamam kısa sürmemişti.

Aklımdan tek geçirdiğim şey oydu..

Bir kaç gün önceye gittim.

---(5 gün önce)

"Aah.. Louis burda ne küçük.."

"Evet. Öyleymişim ama 16 yaşım vardı bu resimde."

Gülümsedi.

"Rosy Teyze?"

Bana dönüp gözlüklerinin üzerinden bakmaya başladı.

"Sor bakalım."

"Nereden anladın?"

Tebessüm ettim.

"Soru soracak gibisinde ondan.."

"Pekala.. fotoğraftaki, yanımda duran çocuk.. nerededir şimdi?"

Dediğimde bana tebessüm etti.

"Bir bilgim yok ama o zamanlar hemen hemen o seninle büyüdü. Çok yalnız bir çocuktu. Onun yeşil gözlerini şimdi bile hatırlıyorum. Çok gülen ve pozitif bir çocuktu. sanırım şuan 19-20 yaşında bir genç olmuştur.. neden sordun bakayım?"

Yanıma oturdum.

"Sana bir şey anlatacağım ama aramızda kalacağına söz vermelisin"

Kafasını olumlu salladı. Rosy Teyze'ye her zaman güvenebilirdim.

"Dediğin gibi aynı evde büyüdük, onun abi gibiydim, hatta sözlük aynı anda öğrendik. Öğrenmeye çok açık bir çocuktu, yürümeyi, zillere basıp kaçmayı, aynı anda bitlenip, aynı anda bisikletimizi kırdık.. babası trafik kazasında ölmüştü ufacıktı daha o zamanlar hayal meyal hatırlıyorum."

Gülümsedi.

"O çok yanlız bir çocuktu dediğin gibi.  O yüzden onunla hep yaşıtmışım gibi oynamayı severdim. her onların evine gidişimizde utanırdım yüzüne bakmaya. Şey.. birbirimizden hoşlanıyormuş gibi yapardık ama aynı sokaktan herhangi biri de "ne güzel bir erkek çocuğu" diye onu sevebiliyordu ama onun pek umrunda değildi."