თავი 5

816 55 13
                                    

- მისმინე, არ ვიცი ვინ ხარრ, არ ვიცი რას წარმოადგენნ, არ ვიცი რა საჭიროა ჩემი იტალიაში წამოსვლაა და ბარგი ჩავალაგოო?

- დამიჯერე ბარგი საჭირო არ იქნება.

- დარწმუნებული ხარ?

- დიახ ბეატრის დარწმუნებული ვარრ...

თქვა ენზომ და ბეატრისს კარები გაუღო. დავითს კი ხელით ანიშნა, უკან დაჯდომა მოგიწევსო. დავითიც, რათქმაუნდა უსიტყვოდ დაემორჩილა მას და უკანა სავარძელზე მოთავსდა.
ბეატრისი კი ისევ კითხვის ნიშნის ქვეშ იყო მოქცეული. არ მოწონდა ეს სიტუაცია. გული ცუდს უგრძნობდა. თავი არ შეუწუხებია ასეთი უაზრო ფიქრებისაგან და მალევე ყურადღება მანქანაში ჩართულ სიმღერაზე გადაიტანა ყურადღება.

cigarettes after sex - apocalypse

- მათი ფანი ხარ?

იკითხა, ისე რომ სახეზე ღიმილი გადაჰკროდა და ვერაფერით ვერ იშორებდა.

- ფანს ვერ ვუწოდებ. უბრალოდ, მათი სიმღერები მიზიდავს.

უთხრა ენზომ და როგორც მას სჩვევია ნაზად გაუღიმა.

ენზო ბიანკო. მუდამ გამოირჩევა ერთგულებითა და პატივისცემით.
ოცდაცამეტი წლის, ფიამასა და სებასტიანის ბავშვობის მეგობარი და მათთან უამრავი მოგონებებით მოკავშირე ადამიანი. ის წაბლისფერი თმისა და ყავისფერი თვალების მქონე ახალგაზრდა გახლავთ.
მის წაბლისფერ თმებს მზეზე, რომ გახედო იფიქრებთ, რომ ბზინავს ასევე მისი თვალებიც, თითქოსდა ანათებს.

თითქმის მთელი გზა ყველა ჩუმად იყო. ხმას არცერთი არ იღებდა. ბოლოს სიჩუმე ისევ და ისევ ბეატრისმა დაარღვია.

- რამდენი ხანი მოგვიწევს იქ დარჩენა ენზო?

ჰკითხა ენზოს ისე, რომ თვალი ხედისთვის არ მოუშორებია. ფანჯრიდან უამრავი ხედი იშლებოდა, რომელსაც თვალს ვერ მოსწყვეტდით და სულ მათი ცქერა მოგინდებოდათ. ზუსტად ასე იყო ამ წამს ბეატრისი. უყურებდა მის წინ გადაშლილ ულამაზეს სურათს, რომელიც ერთმანეთს მალ მალე ენაცვლებოდა და მომდევნო წინაზე გაცილებით ლამაზი იყო.

მისი თვალებიWhere stories live. Discover now