Gerçekten senin güvenilir olduğunu sanmıştım. Senin güvenilir olduğuna sen inandırmıştın ondan sonra sana güvenmiştim. Sen demiştin "Bana güvenebilirsin" diye şimdi bugün ise gelmiş "Güvenmeseydin" diyorsun. Beni nasıl kırdığını nasıl parçaladığını hiçbir zaman anlamadın. Anlıyorum dediğinde bile anlamadın sen. Bu muydu bu kadar mıydı? Bu kadar mıydın sen? Herkesin bayıldığı o çocuk bu muydu? Kalbimin kırılma sesini duyulmadı mı sana hiç. Çoğu kişi severdi seni... Annem bile çok seviyordu seni. Bugün sana çok çıkıştım ama onu hak ettin. Karşılığında sen de bana çıkışıp yükseldin zaten. Beni yerlerden yerlere vurdun. Sen dalgalı bir deniz gibiydin. Git gellerinle beni çok yordun ama yine de seni her şeyine rağmen sevdim. Her şeye rağmen sevdim. Her zaman seni savundum. Seni korudum. Ve şimdi sen seni savunduğum o insanların hepsini haklı çıkarttın tebrikler. Gerçekten keşke o boğulduğum kahvelerinde hiç denk gelmeseydik. Keşke hiç konuşmasaydın benle. Keşke baştan hiç başlamasaydık. Keşke o gün ismini sormasaydım, keşke seni bilmeseydim. Şimdi senden sonra kimseyi sevemeyeceğim. Kimseye de güvenemeyeceğim. Sen 'O'ndan sonra bana gerçekten günışığı olmuştun. Güneş'im olup dünyamı aydınlatmıştın şimdi ise o dünyayı sözlerinle, bakışlarınla binbir parçaya bölüp attın. Kalbimi söktün attın sayende bir daha kimseyi sevmeyeceğim ve güvenmeyeceğim cidden teşekkürler. Ondan hiçbir farkın yokmuş teşekkür ederim. Senin cidden farklı olduğunu sandım belki de farklıydın bir zamanlar...Neyse bunu düşünmek istemiyorum. Düşünmek isteyeceğim en son şey bu şuan. çünkü sen, benim bütün şarkılarım, dizelerim, sözlerim, şiirlerim sana aitken sadece nankördün. Merak etme canım bir daha isminle ismim yanyana bile gelmez, gelemez ve gelmeyecek de. Bu saatten sonra ne senden ne de benden hiçbir şey olmaz. Biz düşman bile olamayız. Biz hiçbir şeyiz. Biz sadece birbirini önceden iki yabancıdan ibaretiz. Ve ben nankör olan o diğer yabancıyı cidden çok sevmiştim ama o cidden bunu anlayamayacak kadar aptal, göremeyecek kadar kör, duyamayacak kadar sağır, değerini bilemeyecek kadar nankör ve kalpsizdi. Gerçekten de bir daha görüşmeyelim yönetmenim çünkü sen senaristini mahvettin. Sen senaristini hiç hak etmedin. Başkaları gelir geçer de başkaları yönetmene senarist olur mu orasını bilemem. Keşke seni hiç tanımasaydım. Bir daha görüşmemek üzere yönetmenim, günışığım ve her şeyine aşık olduğum çocuk. Bir daha görüşmemek üzere...
