Lee Know yıkık, bitkin, üzgün bir şekilde kendine yazık ederken; Hyunjin ise kendini yatağa atmış, kendi bilekliği ve Lee Know'un bilekliği ne bakıyordu
Hyunjin kendi kendine konuştu, "Acaba... Gerçekten o mu... Lee Know mu? Ahh umarım bu bilekliğin sahibi ile birgün karşılaşırım, ve umarım o kişi gerçekten Lee Know'dur..." dedi ve hem kendi bilekliğini hem de Lee Know'un bilekliğini taktı ve uyudu
Lee Know ise ona yazılan hiçbir mesaja cevap vermiyordu, sevgilisinin mesajlarına bile. Sadece ağlıyordu, şansa inancı bitmişti. Artık gerçekten emindi, Hyunjin'i bulamayacak çünkü şans diye birşey yoktu... Artık o sadece yalnız Lee Know'du. Daha sonra Yuna, mesajlara cevap vermediği için Minho'yu arar. Minho sinirle telefonu açar.
📞Knowie:
Ya ne var ne!!
📞YunaSe0:
Sakin olur musun Minho
📞Knowie:
Şuan sakin olunacak bir durumda değilim!
📞YunaSe0:
Neden mesajlara cevap vermedin!
📞Knowie:
Yuna bak iyi değilim diyorum üstüme geliyorsun!
📞YunaSe0:
Ya of ne kadar ilgisiz alakasız birisin
📞Knowie:
O zaman niye sevgilisin benimle?!
Sg beğenmiyorsan!
Ben iyi değilim diyorum sen ilgi bekliyorsun!
📞YunaSe0:
Off Minho yaa...
📞Knowie:
Yuna yeter tamam mı!
Ayrılalım!
Aramayı sonlandırdınız
Minho kendi kendine söylendi, "Şuan hiç iyi değilim, uzun bir süre ve hatta ölene kadar da iyi olmayacağım. Sevgilimi bile umursamıyorum, bileklik ondan daha önemli bence. Bana Hyunjin'den kalan tek şeyi de kaybettim, Hyunjin'i bulana kadar kimseyi ve kendimi affetmeyeceğim!" dedi ve yarın okulun ilk günü diye uyudu üzgün tavşan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
After The Years | Hyunho (Texting ve Düz Yazı)
Random"İmkansız değil, birgün onu bulacağım. Hala yaşadığına eminim!"
