4♧

286 38 33
                                    

Uçağın inmesine 10 dk kalmıştı anons edilip bende herkesin kemeri takılı mi degilmi degilmi diye kontrol ediyordum, isim bittikten oturmuş ve bende kendi kemerlerimi takip inmeyi bekledim uçak yavaş yavaş inmeye başladı uçak tam durduğunda kalkıp yolcuları kontrol etmeye başladım.

Uçak durmuştu ve herkes tek tek iniyordu bende hava alanına gidip bavulumu ve eşyalarımı koyup dışarı çıkacak ken birisinin aradığını farkettim

"Annem kişisi arayor"

Alo Efendim anne

...

İndim az önce anne

...

Tamam anne yuna ya ve babama selam söyle

...

Bende seni seviyorum anne

Telefonumu kapatıp taksi beklemeye başladım. Çok garipti hemde çok garipti minho'yu göremiyorum ne ortalıkta ne de etrafta yoktu. Bunu düşünmemle gözlerimi kapatan bir çift el hissettim

Tanımadığım ama bir okadar tanıdık olan ses arkamda yankılanmaya başladı

"Bil bakalım ben kimim"

Aklıma gelen ilk isimle cevap verdim

"Minho, sen misin?"

Ellerimi yüzümden çekti ve beni kendine çevirdi. gördüğüm kişiyle şaşırdım ve hemen sarıldım o dana bana karşılık verdi ve ayrıldım.

"Ne çabuk unuttun be beni sincap"

Diyip gülmeye başladım, ben hala saskinligimi üzerimden atamazken birden konuşmaya başladım

"Hadi ama bana trip armayacaksin degilmi soobin"

Güldü ve kolunu omzuma atarak konuşmaya başladı. Ve beni bir yere götürüyordu

"Hah ben eski soobin değilim Hem sen beni özlemedin mi?"

"Özlemez olurmuyum özledim yeonjun napiyor nasıl gidiyor hayatınız da beni nereye götürüyorsun "

"Yeonjun da çok iyi bende cok iyim hem ikimizde cok özledik sizi ve seni bize gotuyorum senin buraya nereden geleceğini biliyorum orası da bana kalsın"

Diyip gülmeye başladım ve güzel bir siyah arabanın önünde durma ya başladık merak edip neden bilmiyoruz diye sordum

"Soobin neyi bekliyoruz niye bekliyoruz"

"Minho'yu bekliyoruz o da gelecek bizimle tuvalete kadar gidip gelcek mis"

Ve dediği anda minho bizim yanımıza gelip ilk önce soobine sarılıp sonra benim yanına geçip elini belime atıp konuşmaya başladı tabii ben o sıra ne yaptığını anlamaz bakışlar atmaya başladım

"Özlemişim be soobin seni, ee hadi neyi bekliyoruz hadi gidelim artık"

Diyip arabaya doğru ilermeye başladık ve soobin elimdeki bavulu alıp bagaja koydu minhoda yardım edip öne oturdu ben arkaya oturdum ve minhoya bakmaya başladım fazla rahattı  ve bu beni rahatsız ediyordu sobinin telefona bakmasını fırsat bilerek minhoya seslendim.

"Minho soobine neden ayrildigimizi neden söylemedin söylemedin?"

"Canım istemedi Hem bisi olmaz bebeğim zaten"

"Senin bu umursamazlığın beni bitiriyor"

Güldü ve o sırada soobin bindi arabayı çalıştırıp sürmeye başladı yorgun olduğum için kulaklığı mi takip camdan dışarıyı izliyordum minho ve soobin sohbet ediyorlardı.

Hostes/Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin