Belki de bu boktan şehri güzelleştiren o şey sendin... rüzgarda savrulan o yaprakların çıkardığı hoyrat ses, fabrikaların bacasından süzülen duman, börekçiden gelen o enfes koku, bomboş arazilerde açan çiçek, çıktığım yokuşların tepesinde aldığım nefestin.
Neden vazgeçemem bu şehirden, neden sahiplendim bu kadar diye sorarım kendime. Sonra sen çıkagelirsin, kelimeler düğümlenir, tek bir cümle dahi kuramam bu sefilliğime. Halbuki elini uzatıp bana o kahverengi çirkin gözlerinle bir gülümsesen belki varoluşumu bile çözerim. Belki tanrıyı bulurdum, belki de içimdeki seni.
YOU ARE READING
Karışık
General FictionMerhaba, ben Cansu. Uzun zamandır buradaki saçmalıklarım dışında bir şeyler yazmıyorum. Kendim için gerçek olan bir şeyler yani. Eski kitaplarıma geri dönmeyeceğim, onları ergenliğin ufak yansımaları olarak görüyorum. Bu kitapta ise anlık şekilde ge...
