Koşmaya devam ederken halsizleşen bacaklarıma bir kez daha küfür ettim. Artık koşmak için dermanım kalmamıştı. Iki adam da peşimden koşarken koşma artık pislik diye bağırıyorlardı. Bir kez daha dua ettim Allah'ım lütfen yardım et. Kendime de kızıyordum gecenin bu saatinde ne işin var buralarda! Tam ümidimi keseceğim sırada karşımda kocaman parlak taşları olan görkemli bir buna gördüm. Buraya girebilirim diye düşündüm. Bacaklarımı zorlayarak binaya doğru hızlı adımlarla ilerlemeye çalıştım. Gireceğim diye içimden sevinç çığlıkları atarken kapının önünde duran iki tane adam beni durdurdu. Bir tanesi iri cüsseli bıyıklı hafif kel di. Diğeri ise şişman kısa boylu sakallıydı. Bıyıklı olan
Bayan buraya davetli misiniz?
Tabii. Davetliyim lütfen içeriye girebilir miyim ?
Bir dakikanızı alacağım.
Yanındaki adamla konuştukdan sonraDavetli olduğunuza dair karşınıza bakmam lazım.
Evet tam anlamıyla bu gece 17 yaşındaki bir kızın başına ne gelebilirse hepsini yaşadım diye düşünürken Neden inanmıyorsunuz davetliyim işte beni hemen içeriye alın.
Alamam lütfen uzaklaşın.
Adamlar benim yanıma adım adım yaklaşırken korkum daha fazla atıyordu. Tam o sırada sakalları hafif çıkmış uzun boylu ve hafiften gülümseyerek yanımıza benden 2-3 yaş büyük olan birisi geldi veHanımefendi benimle beraber dedi ve koluna girmemi işaret etti.
Hemen koluna girdim ve beni içeriye almayan adamlara güldüm. İçeriye girdikten sonra çocukla konuşmak istedim fakat benden hızlı davranarak ilk sorusunu sordu.Soluk soluğa kalmışsın burada ne işin var ?
Öncelikle teşekkür ederim. Arkadaşım Arya'nın evinden dönüyordum kestirme yoldan gideyim diye yola çıktım iki sapık peşime takıldı bir daha şort falan giymem!
Memnun oldum benim ismim de Aras.
Bu masum gülücükten sonra bana uzatılan eli sıktım.Benim ismim de Efsa.
Peki buradan nasıl eve gideceksin?
Şoförümü aramam lazım ama telefonum Arya'nın evinde kalmış.
Neyse numarasını biliyorsan benden arayabilirsin Efsa.
Bu Aras denilen çocuk neden bana yardım ediyordu bilmiyordum ama duam kabul olduğu için mutluydum iki sapıktan da kurtulmuşdum.
Şoförümü aramak üzere Aras'ın telefonunu elime aldım ama numarayı bilmiyordum ne yapacağımı bilemedim adeta felaketler gecesi yaşıyordum. Kendi numaramı aradım açan olmadı anlaşılan Arya uyudu. Bir kez daha lanet okudum içimden ve Aras'a beni eve bırakmasını rica ettim ilk başta cevap vermedi fakat daha sonra başını onaylar biçimde salladı. Yol boyunca hiç konuşmadım. Sorduğu soruları bile hatırlamıyordum çünkü uykum vardı ve soru yanıtlayacak durumda değildim. Bir yandan da kendime hayret ediyordum sabah olmasına birkaç saat kala hiç tanımadığım isminin Aras olduğunu söylediği bir çocuğun arabasında uyuyordum. Kendimi rahatlatmak için en azından sapıklardan kurtuldum diye geçirdim ve gülümsedim. Aras'ın neden gülümsedin sorusunu umursamayarak. Hayal ile karışık bu saçma rüyamdan sonra Aras'ın sesi ile irkildim. Hadi kalk uykucu benimde uykumu getirdin tarif ettiğin yere geldik dediğini duydum. Kapıdaki korumalarımız beni bahçe kapısından içeriye sokmaya çalışırken
Efsa Hanım iyi misiniz Murat Bey ve Deniz hanım sizi çok merak ettiler.Bu soruyu cevapsız bırakıp odama kadar kendim çıkabilirim diyerek korumaları zor da olsa ikna ettim. Odama çıktığım da ise tüm uykum kaçmıştı annem ve babam odama geldiler. Annem babamdan önce davranarak
Efsa nerdesin yavrum telefonuna neden cevap vermiyorsun meraktan öldük başına bir şey gelmesinden çok korktuk.
Olanları en ince ayrıntısına kadar anlatırken babamın müjdesiyle irkildim.
Efsacığım istersen yarın okula gitme hem dinlenirsin birde psikolog çağırdım olaylardan etkilenmiş olabilme ihtimalin çok yüksek yarın psikolog ile tanışırsın. Dedi ve yanağımı öpüp odadan çıktı. Annem de hemen arkasından iyi geceler Efsa dedi ve oda çıktı bende uyumak üzere yorganımı üzerime çektim ve göz kapaklarımı kapattım artık uyuyabilirim.
Uyandığım da başımda bekleyen Arya Ege ve Selim'i gördüm.Niye geldiniz diye alaycı şekilde sordum ve Ege sinirli bir şekilde
Efsa başına neler gelmiş hala ne soruyorsun kendine gelir misin artık.
Selim'de Ege'yi onaylar şekilde
Ege kız o kadar olay yaşamış kendine gelemez psikolojisi bozulmuştur dedi ve gülüştüler.
Kesin sesinizi zaten yorgunum diye susturmaya çalıştım.
Arya hemen konuya girip
Efsa aşağıda psikoloğun Ece hanım var senin uyanmanı bekliyor.
Saat 15:40 da uyanmama rağmen hala uykusuz ve yorgundum iyiki okula gitmemişim diye sevindirken geç olsa da aklıma giyinmek geldi ve bizimkileri odamdan kovdum. Salaş beyaz askılı ve altına kot şort giyip aşağıya inmek üzere merdivenlerden şarkı söyleyerek indim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAS
FanfictionYaşamayı sevmeli insan , çiçekleri ,kuşları, rüzgarı , yağmuru belki de en çok kaybedeceğini bile bile sevmeli insan