ARAS

Bölüm 7

Hemen kıyafetlerimi giydim ve merdivenlerden aşağıya inmeye başladım. Bir yandan da şarkı mırıldanıyordum. Aşağıya indiğimde annem Aras ile gülerek konuşuyordu. Babam beni gördü.

Efsa gelsene bak bu fotoğrafı hatırladın mı?

Bu fotoğrafta henüz çocuktum.

Baba yanımdaki çocuk kim ?

Aras yavrum işte. Siz küçükken de arkadaştınız. Çok da iyi anlaşırdınız.

Gördüklerime ve duyduklarıma inanamazken portakal suyumdan bir yudum aldım. Aras ve ben küçükken de birlikteymişiz meğer. Karşılaştığımız ilk günü anlatırken annem Aras ile gurur duydu.

Aras böyle tanıştığınızı Efsa bize anlatmamıştı. Keşke daha önceden haberimiz olsaydı.

Aras bana göz kırptı ve babama yönelerek bir soy ismi neleri değiştiriyor öyle diyerek lafı ağzında gevelercesine söylendi.

Aras bir şey mi söyledin evladım?

Hayır Murat Bey.
Bir süre ortam sessiz kaldı. Sessizliği bozan ise Arya'nın bana attığı mesajdı.

Arya
Efsa müsaitsen konuşalım anlatmam gereken olaylar var.

Bu mesaj üzerine babama yöneldim.

Baba Arya mesaj attı müsadenizle arayıp konuşabilir miyim?

Hayır Efsa misafirimiz Aras var lütfen otur.

Aras babamın gözlerinin içine baktı.

Benim için sorun değil Murat Bey konuşabilir.

Olmaz Aras Efsa lütfen yerine otur.

Babamın bu kesin konuşmasından sonra tekrar sandalyeme oturdum ve düşünmeye başladım. Acaba Arya ne anlatacaktı? Arya'dan gelen son mesajla irkildim. Telefonumu elime aldım.

Efsa yemekteyiz ve misafirimiz var sen hala telefonunla ilgileniyorsun lütfen telefonu yerine bırak.

Babamın bu cümlesinden sonra sinirlendim ve hışımla telefonumu masaya bıraktım. Kahvaltımızı yaptıktan sonra Aras ayağa kalktı.

Murat Bey Efsa ile dışarıya çıkmak istiyorum tabii sizde uygun görürseniz.

Çıkabilirsin Aras istediğin zaman da bizi ziyarete gel hatta Eymen'de gelsin.

Aras gülümsedi ve hadi Efsa gidelim dedi. Aras'ın koluna girdim ve havalı bir şekilde evin bahçesinde yürümeye başladım. Zeynep arkamdan seslendi.

Efsa nereye gidiyorsun ya ?

Arkamı döndüm ama Zeynep'i göremedim bende cevap vermeden Aras'ın arabasına doğru yürüdüm. Arabanın kapısını Aras açtı ve bindim. Yolu izlemeye dalmışken düşünmeye başladım bu bir tesadüf olamazdı Aras ile yaşadığım her şey sanki daha önceden planlıymış ve zamanı geldiği için bizde yaşıyor gibiydik. Çantamdan telefonumu çıkardım ve Arya'nın son yolladığı mesaja baktım.
Arya
Efsa neden cevap vermedin aşk olsun yine Zeynep'in yanındasın kesin.

Arya Zeynep'i çok kıskanıyordu. Bende meraktan öleceğimi düşünerek Arya'yı aramaya karar verdim. 8 kere aradım ama açmadı.

Neyin var Efsa ?

Arya bana küsmüş sanırım.

Bunları düşünmenin vakti değil hadi Babil caddesine geldik in bakalım.

Aras'ın kapımı açmasını bekledim ve tam 7 dakika sonra akıl edip kapımı açtı.

Efsa neden inmedin?

Kapımı açmayı unuttun Aras.

Kusura bakma bücür.
Bu lafına sinirlendim her şey güzel giderken söylediği bir kelime beni sinir ediyordu. Ben ona kurtarıcım derken o bana Bücür demeyi tercih ediyordu. Aras ile birçok mağazaya girdik ve Aras'ın beğendiği kıyafetlerin hepsini aldım. Poşetleri Aras taşırken bir de üstüne bana söyleniyordu.

Neden bu kadar çok kıyafet aldığını anlamıyorum Efsa.

Senin beğendiğin kıyafetleri aldım Aras birkaç poşet taşıdın neden söyleniyorsun?

Benim beğendiğim her şeyi almak zorunda mısın? Birkaç poşet dediğin bu mu yani ellerim koptu.

Iyi ver ben taşıyım.

Asla sana bu poşetleri taşıtmam.

Aras'ın bu sözü üzerine güldüm. Kendisini bana güçlü kuvvetli ve kaslı göstermek için elinden geleni yapıyordu. Gülümsemem bir anda kesildi ve aklıma Arya geldi. Bana küsmüş olması beni üzüyordu. Tekrar aradım toplam 10 kere aramıştım fakat hiç birinede cevap alamamıştım. Aras benim yüzümün düştüğünü görünce beni güldürmek için değişik hareketler yapıyordu ve buda beni mutlu ediyordu. Çünkü bir erkek ilk kez benimle bu kadar fazla vakit geçiriyorudu. Ne sevgilim di bu erkek ne de kankam dostum du hiç bitmeyecek bir dostluk olmasını diledim içimden. Aras arabaya geldiğinde kızaran ellerine baktı ve bana sinirli bir bakış attı. Kapımı açtı ve arabaya bindim. Aras'da koltuğuna yerleştiğinde ona yöneldim ve bir soru sordum.

Aras neden poşetleri benim taşımamı istemedin? Yoksa..

Bücür aklından sakın başka senaryolar geçmesin senin gücün o kadar poşeti taşımaya yetmez hepsi bu başka sorun yoksa gidelim.

Uzunca gözlerine odaklandım ve bir süre hiç kıpırdamadım söyledikleri beni bu sefer fazlaca derinden üzmüştü. Sonra başımı başka yöne çevirdim.

Tamam Aras gidelim.

Unutmadan bu akşam yemek yiyeceğiz ve bu sefer şoförün Adnan değil ben götüreceğim seni.

Sade bir gülümsemeyle baktım.

Tamam.

Aras yola odaklandığında bende radyoyu açıp şarkı dinlemeye başladım. Aklımdan geçen düşüncelere hakim olamıyordum Aras beni hem güldürüp hem de üzebiliyordu ve bunu aynı yapmayı çok iyi başarıyordu. Hayır umarım Aras'a karşı hoşlantı hissetmiyorumdur. Çünkü Aras asla böyle bir şey düşünmüyor. Olması da imkansız zaten sürekli bana bücür diyor. Bu düşüncelerimden arındım ve eve geldiğimizi anladım. Aras koşarak kapımı açtı ve arabadan indim. Yanağımı öptü ve görüşürüz bücür dedi. Şaşkın bakışlara Aras'a bakıyordum. Aras beni bir kez daha öpmüştü.