ARAS

Bölüm 5

Havuza soktuğum ayaklarımı dinlendirirken Zehra teyze nin sesi ile irkildim.

Efsa Hanım arkadaşınız sizi almaya geldiler. Içeriye davet etmemi ister misiniz ?

Bu soruyla hemen ayağa kalktım henüz hazır bile değildim bozulmuş olan saçlarıma baktım ve içeriye davet et Zehra teyze lütfen diyerek yanıt verdim.

Koşarak yukarıya çıktım ve Aras'ın gelmesini bekledim. Aynada bozulmuş saçlarıma ve dolmaya hazır gözlerime baktım. O sırada Aras odama girdi.

Efsa hazır bile değilsin bu halin ne ?

Aras aslında hazırdım ama saçlarım bozuldu tekrar kuaföre gitmemiz lazım.

Aras sinirli bir şekilde baktı ve cevap vermedi.

Lütfen. Diyerek ısrar ettim.

Tamam hadi bücür hazırlan gidelim.

Ne demek bücür ya ?

Çocuk gibisin bücür.

Bu cümlesine cevap vermeden yan odaya geçtim ve hazırlandım. Sonra Aras ile yola çıktık. Yol boyunca asık suratı hiç düzelmedi. Bende konuşmadım zaten. Son günlerde bana ne olduğu hakkında en ufak fikrim bile yoktu. Annemlerden izin almadan dışarıya çıkıyor ve sürekli yalanlar söylüyordum. Kuaföre gittiğimiz de tam 3 saat boyunca beni bekledi ve bu durumdan oldukça rahatsızdı.

Benden rahatsız olduğunu bu kadar belli etmene gerek yok.

Konuşmayı bırak bücür!

Cevap vermeden kuaförün söylediklerine kulak kesildim.

Efsa Hanım yağmur yağıyor saçınız bozulabilir dikkat etmenizi tavsiye ederim.

Büyük bir of çekerek peki teşekkür ederim dedim. Kuaför hala benimle konuşurken Aras bu duruma sinirlenip benden önce kuaförden çıktı. Ücretini ödeyip gelecektim zaten sinirlenecek ne vardı sanki bunda?
Ücreti ödemeye gittiğimde Aras'ın ödediğini öğrendim ve bende Aras'ı bulmak üzere dışarıya çıktım. O sırada telefonum çaldı önden hızlıca giden Aras'a bağırdım.

Beklesene be telefonum çalıyor. Bana aldırış etmeden yürümeye devam etti.
Telefonumu çantamdan almak için uğraşırken yanımdan hızlıca gelen çocuk çantamı elimden kaptı ve koşmaya başladı. İmdaat diye çığlık çığlığayken çantamı alan çocuk gözden kayboldu. 10 dakika boyunca olduğum yerde hareketsiz kaldım. Daha sonra Aras gülerek geliyordu. Neden güldüğünü henüz anlayamamışken yanıma geldi.

Al bakalım küçük hanım çığlık çığlığa kaldığın çantan burada.

Kurtarıcım bir kez daha kurtardın beni işte iyi ki varsın.

Bu sözleri söylerken sıcak bir şekilde gülümsedi. Sonra Aras'ın üzerine baktım heryeri çamur olmuştu ve çok ıslanmıştı.

Aras bu şekilde yemeğe gidemeyiz.

Tamam Efsa seni eve bırakayım o zaman ben.

Olur başka zaman buluşuruz kurtarıcım teşekkür ederim.

Bu sefer koluma gir seni de kaçırmalarını istemem.

Aras'ın arabasına doğru yürürken çantamı alan çocuğu nasıl yakaladı , çocuk şu an nerede hiçbir fikrim yoktu. Eve doğru yol alırken ben telefonumla ilgilendim Aras ise yol ile ilgilendi. Çok uzun süren yol sonunda saat de geç olmuştu. Arabadan inerken iyi akşamlar dedim ve gülümsedim.

Beni eve davet etmeyecek misin bücür? Arabada mazot kalmamış.

Bu tatlı bahanesiyle beni güldürse de ne yapacağımı bilemedim. Yaklaşık 2-3 dakika sabit şekilde Aras'ın suratına donuk bir ifadeyle bakarken bu teklifini kabul ettim. Sessiz bir şekilde içeriye girerken korumalar soru sormadı zaten Aras'ı tanımaya başlamışlardı. Evin merdivenlerine doğru yol alırken arkamızdan gelen ayak sesleriyle kalbimin duracağını sandım. Arkamı döndüğümde karşımda bana sırıtarak bakan Zeynep'i gördüm.

Kalbim duracaktı ne işin var burada Zeynep uyusana sen.

Benim verdiğim tepki üzerine Aras ve Zeynep gülmeye başladı. Zeynep hala gülmeye devam ederken şimdi evdekileri uyandıracaksın lütfen sus diye tepkimi belli ettim. Zeynep iyi geceler diyerek yanımızdan ayrıldı. Annem beni Arya'nın evinde sanarken ben ne işlerle uğraşıyordum böyle. Aras'ı odama götürdüğümde hala gülüyordu .

Ben şimdi yiyecek bir şeyler getireceğim burada uslu uslu otur tamam mı?

Tamam . Ama sen bir şeyler hazırlayabilecek misin ?

Tabii oğlum ne sandın sen ?

Bu çıkarttığım komik sesime ikimizde güldük.

Şşş sessiz ol kimse uyanmasın. Dedim ve hızlıca aşağıya indim. Mutfağın ışığı yanıyordu. Korkmaya başlarken kalbime kızmaya başladım. Sus kalbim şimdi durmanın zamanı değil biraz beklemen lazım biliyorum benim aksiyonlarımdan sıkıldın ama dayanman lazım. Mutfağa girsem mi yoksa girmesem mi diye düşünürken tekrar merdivenlerin yolunu tuttum. Arkamdan bir ses geldi bu ses çok tanıdıktı.

Efsa bir şey mi istiyorsun?

Bu ses ile arkamı döndüm.

Sen hala neden uyumadın Zeynep? Az daha kalbim duracaktı.

Mutfakta annem var sessiz olsan iyi olur.

Tamam sen annen oradan çıkınca bana haber verirsin. Merdivenleri teker teker çıkıp Zeynep'in yanıma gelmesini bekledim. Yaklaşık 30 dakika boyunca Zehra teyzenin çıkmasını bekledim ve sonra Zeynep geldi.

Annem gitti. İstediğini yapabilirsin Efsa.
Biraz olsun rahatlamıştım.
Mutfağa gidip biraz zeytin, peynir ve ekmek koydum. Daha sonra domates ve salatalıkları doğradım. Bardaklara da portakal suyu koydum. Merdivenlerden yavaş yavaş çıkmaya başladım. Sonunda içimden zafer çığlıkları atarken odamın kapısını açtım fakat Aras odada yoktu.