rappers girls

3.

Arkasından mutfaktan çıkıp salona en köşeye oturdum. Korkudan titriyordum. En son ekip dağıldı saat gece 02:30 bu saate kadar takılacak sebebimiz çoktu ekiple. Sadece Murat ile ben kaldık. Tam kapıdan çıkıp gidecekken irkildiğim sesi duymaya başladım.

Murat:gitme.

Ceren:hı?

Murat:bu saatte tek mi gideceksin?

Ceren:ne olabilir ki?

Murat:benim oturduğum sokakta?

Dışarı çıkar çıkmaz kaç kişi takip ederdi acaba...

Murat:bende kal?

Ceren: evime bırak?

Murat:olmaz.

Ceren:nasıl kalayım?

Murat:bekle kıyafet vericem uyuyacaksın!

Ceren:tamam...

Onu takip ettim siyah bir tişort verdi arkasında değişik bir yazı stili ile Massaka yazıyordu.

Ceren: biraz büyük sanki?

Gülümseyip odadan çıktı.

Gülümsedi...

Şimdi planı uygulama zamanı saat 04:10 odadan yavaşça çıkıp Murat'ın olduğu odaya ilerledim uyuduğundan şüphe duyduğum için kapıyı dinledim daha fazla uğraşmadan çıkış kapısına ilerlerleyip arabama gittim ama anahtarı unutmuştum. Kahretsin... Yürümeye başladım Murat'ın etrafında dolaşmak beni rahatsız ediyordu... Arkamdan sesler geldiğini hissedince arkama baktım 3 tane adam beni takip ediyordu koşmaya başladım. Çıkmaz sokağa girmiştim adamlardan biri üstüme doğru yürümeye başladı...

X:üstündeki tişört...

Ceren: ne?

Yanındaki adam korkuyla konuştu.

X2:abi başımıza bela almayalım-

Tam bunu dedikten sonra arkada beliren Murat ile lafı bölündü ne olacağını bilmiyordum yağmur hızlanmıştı ve üşüyordum olduğum yerde donup kaldım. Adamlardan biri cesaret edip Murat'a yumruk sallamıştı ama nafile Murat küçük bir hamle ile kurtulup adamı yere serdi diğerleri de korku dolu bir şekilde koşup kaçmaya başladı. Korkudan ve soğuktan ayakta duramayacak hale gelmiştim tam düşecekken Murat uzun kabanı üstüme atıp beni kucağına aldı. Yüzüne bakmamak için kafamı gömdüm.

Murat:seni uyardım.

Ceren:üzgünüm

Eve geldik üstümü tekrar değiştirip salona gittim. Murat aynı silahını tamir etmeye çalışıyordu yanına oturdum.

Ceren:sıkılmadın mı?

Murat:neden?

Ceren:her zaman silah, normal hayatın dışında kaos ile yaşamak, güç...

Murat:bunlar beni ben yapan şeyler nasıl senin pianon, kemanın, sakinliğin varsa bende de bunlar var.

Ceren:senin hiç sevdiğin oldu mu?

Murat:hayır. Olsa bile düşmanlarım için yem çıkar, beni zaafımdan vurmaya çalışırlardı. Bir yandan onu korumak zor oldurdu o yüzden gerek yok.

Ceren:anladım...

Murat:senin var mı sevdiğin biri?

Ceren:yok. Bu aralar ilgilendiğim biri yok.

Silahını bırakıp geriye doğru yaslandı ve bir sigara yaktı. Nefret ederdim öksürdüm ve fark etmeyeceği şekilde kısa bir bakış attım. Sigarayı geri söndürdü.

Murat:beni izlediğini gördüm.

Ceren:anlamadım.

Murat:ringin üstünde özellikle de güzel bir elbise ile orada ne işin vardı?

Ceren:ben kaçıyordum sonra en yakın orayı gördüm ve girdim Hakan abiyi gördüm sonra en güvenli ringin üstüne çıkıp biraz beklerken izledim.

Murat:peki...

Ceren:şimdi de gitsem iyi olur sabah oldu.

Murat:hoşçakal

Ceren:pekala...

Odaya gidip kendi kıyafetlerimi geri giydim ve çıktım.

Bende gidiyom bb