Królowa Sześciu

PLASKACZ

- Co to jest? - zapytałem.

- Zdrapka....

- Znowu zrobiłaś sobie krzywdę... - oznajmiłem ponuro.

- Przepraszam.

- Nie przepraszaj.

- Muszę. Źle zrobiłam. Nie powinnam. Obiecałam.

- Walczysz z tym. Od samego początku, Lara. To uzależnienie.

- Aarvand... - jęknęła.

- Tak?

- Źle się czuję. - spojrzałem na nią.

Była blada jak ściana, jej cienie pod oczami były czerwone.

Zerwała się i biegnąc do łazienki biodrem potrąciła biurko.

Pobiegłem za nią.

Również potrącając biurko.

Złapałem za jej włosy.

Wymiotowała.

I nie robiła tego specjalnie.

Coś było nie tak.

- CARTER! - wydarłem się wołając mojego ochroniarza.

Zjawił się tu w trzy sekundy.

- Tak, panie Evans?

- Zawołaj tu proszę Ryana.

Zniknął.

Ryan przyszedł cały gorący.

Po prysznicu.

- Lara, co ty odpierdalasz?! - wydarł japę.

Dałem mu z liścia. Mocno.

- DEBILU ONA SIĘ ŹLE CZUJE! - wrzasnąłem.

Przyszedł Ezra.

- Co się dzieje? - zmarszczył brwi.

- Larze coś jest. Możliwe, że ma zatrucie żołądkowe po tej restauracji. - mruknąłem.

- Niemożliwe. Miałaby już dawno, a w tak prestiżowej restauracji nie ma opcji, że byłoby coś nie tak. - powiedział.

- Tux ostatnio coś zjarał. Lara to jadla. Możliwe, że coś sobie podrażniła. - mruknął Ryan.

- Zawołajcie go.

Położyłem rękę na jej płaskim brzuchu.

Był twardy. Lara cała drżała.

Znacie to uczucie jak jest wam zimno, napinacie wszystkie mięśnie i cali drżycie?

Lara teraz tak miała.

Nie wymiotowala, ale drżała i napinała mięśnie.

Znowu nachyliła się nad kiblem.

- No? Jestem. - powiedział Tux.

- Co ty zjarałeś? Co Lara jadła? - spytałem.

- Eee... no Spaghetti.

- DEBILU! JAK MOŻNA ZJARAĆ KLUSKI? - krzyknał Asa.

- To makaron. - poprawiłem go.

- Spalilem sos, nie makaron. - wymamrotał Tux.

- Co za różnica? - wzruszył ramionami Ryan.

- Teraz trzeba ją przetransportować do łóżka i niech tam wegetuje. - powiedział Adrien, który z nikąd wziął się i pojawił

- Wezwę lekarzy. - poinformował nas Ezra wybierając numer na telefonie.