Chapter 11 - Cristiano's perspective
*Transition*
My name is Cristiano D. Mesá, I am a college dropout
*Sumakay ng jeep*
Cristiano( Voice over): Hindi ko ginusto ang buhay na to pero pipilitin ko para sa pamilya ko
*Naglalakad na may bag*
Cristiano (Voice over): Ang pangarap ko talaga ay maging isang architect sa isang kumpanya pero...sadyang hindi ito nakatadhana sakin
*Transition flipping a book page and reviewing*
*Kriselda interrupts Cristiano*
Cristiano: Ano po yun mi?
Kriselda: Uhm, nak may sasabihin sana akong importante sayo
Cristiano: Ano po yun mi?
Kriselda: P-pwede bang—
Cristiano: Ay mi, pwedeng mamaya na po yan tumawag lang kagrupo ko sa thesis namin. Next week na po kasi ito ifafinalize
Kriselda: Ah...sige
*Cristiano receives the call*
/Camera goes to Kriselda looking at Cristiano with hiya/
Cristiano: Ahm, ano po yung sasabihin nio po mi?
Kriselda: Pwede bang tumigil ka nalang sa pag aaral?
Cristiano: Mi?! Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Isang year taon nalang at kalahati mi, wag naman po...
Kriselda: Anak, hindi kasi talaga kaya e. Si Kristel ang laki na ng tuition and remedial classes... Si Marianne naman kakalapag lang sa college din... P-pwede bang—
Cristiano: Sabing hindi mi, hindi po ako titigil sa pangarap ko
Kriselda: Alam ko naman yan nak na gustong gusto mo mag arki ang kaso ang mamahal ng materyales dyaan... Isabay mo pa na di ka tanggap sa state university kaya mataas talaga ang bayarin...
Cristiano: Mi...please...
Kriselda: Mababaon tayo sa utang nak, ang sweldo ng dadi mo ay sapat lang para sa tuition ng dalawa mong kapatid at ako naman eto, housewife.
Cristiano: Nagmamakaawa ako mi huwag naman po. Si Kristel na lang po kaya muna.. Please mi
Kriselda: Si Kristel sana kaso hindi rin pwede e, kapag nag drop out na raw ngayon si Kristel hindi na ulit siya makakapag aral next year kasi ayaw na ng school at dahil nga sa record niya ayaw din siyang tanggapin ng iba
Cristiano: Mi, eh si bunso? I home school nalang po kaya muna? Matalino naman po siya e. Please mi, onting onti nalang mababalik ko rin lahat ng paghihirap nio
*Kriselda pinatong kamay sa kamay ni Cristiano*
Kriselda: Anak... baka mabilis lang kasi matapos ni bunso ang college e.
Cristiano: Ano?! Oh bakit ako pa ang kailangan mag drop?!
Kriselda: Ikaw ang panganay nak, maawa ka naman sa amin. Pwede bang magtrabaho ka nalang para may pantustos tayo... para sa atin at sa mga kapatid mo rin naman to
Cristiano: Fine, basta kapag nakapagtapos na sila ako naman
Kriselda: Pangako yan nak
*Transition sa pag iintay sa interview*
Cristiano (Voice over): Nag apply ako sa parehas na kumpanya ni dadi, mas madali kasi dun e. Mas mabilis ang proseso at may backer na agad ako.. Nakakalungkot nga lang na hindi ko mararating ang pangarap ko kung na andito lang ako
*Transition na nasa workplace na nagcoconverse si Cristiano at co worker niya*
Cristiano: Oo kasi, pangarap ko sana maging isang architect e
(Side char): Ay naalala ko! alam mo ba may sponsorship program ang state university malapit sa amin. Architecture rin ang inooffer nila, perfect daw for working students, apply kana dun.
*Nag isip si Cristiano*
Cristiano ( Voice over): Mahirap ngunit kinuha ko ang offer at pinagpatuloy ko ang pag aaral ko sa gabi. Minsan tumatakas na lang ako sa bahay at minsan dun na rin ak natutulog sa school kakagawa ng plates.
...Medjo naguguilty nga ako kasi di ko tinupad pangako ko kay mami pero magsisikap ako para sa pangarap.
*Transition to workplace*
*Scandal ni Carlito sa workplace*
Carlito: Maam please...
Business woman: ( Sinampal) ....
Cristiano: (Sumilip) Si dadi ba yun? Ay ga— anong nangyayare?!
Co worker: Ah ayan si Carding, nalaman ng mga board directors ginawa niya. Balita ko, pinang sugal niya ang company funds at natalo siya
*Camera points to Cristiano showing anger on his face*
Cristiano ( Voice over): All this time? ALL THIS TIME KAYA AKO NAGTATRABAHO? KAYA AKO NAGSISIKAP? AKO ANG TUMUTUSTOS SA KAPATID KO AT SIYA PINANSUSUGAL LANG?
Kailangan ko siyang kumprontahin dito, tang-
*End of flashback*
*Transition*
*Camera still shows the anger on Cristiano's face but now towards his father*
- Chapter 11 -