එයාගෙ හීන් දිගැටි අතැඟිලි මගේ ඉණත් එක්ක වෙනමම ලෝකෙක ඒ මොහොතෙ තනි වෙලයි හිටියෙ.
මට අමාරුයි...!!!
ඔව් මේ දැනෙන හැඟීම හරිම නුහුරුයි..
එයාගෙ අතැඟිලි හරි සියුම් විදිහට මගේ ඉණ වටා එහෙ මෙහෙ දඟ කරද්දි මං ඉවසන් හිටියෙ හරිම අමාරුවෙන්..එක පැත්තකින් මට කිති වගේ..අනිත් අතින් කියා ගන්න බැරි නුහුරු හැඟීම් ගොඩකින් මගේ හිත පිරිල ගිහින්...
ඕනි දෙයක් වුණදෙන් කියලා මම එයා කුඩෙන් අල්ලන් උන්නු තැනින්ම මගේ අත තිබ්බා.ඒ මොහොතෙ ඒ ඇස් ගැස්සුණා..ඒත් එක්කම එයා මං දිහා බැලුවෙ හරි අමුතු බැල්මකින්.මට ඒ බැල්මෙන් කියවෙන්නෙ මොකක්ද කියලවත් හරියට තෝර ගන්න බැරි වෙලයි හිටියෙ..
"අනේ ඇයි ඔයා මෙහෙම...?"
එයාගෙ බැල්මත් එක්ක මගේ හිත සෑහෙන්න අසරණයි..
"ම්ම්ම්ම්"
යන්තම් මුමුණපු එයා මගේ ටී ෂර්ට් එක ඇතුළින් අත දැම්මෙ මගේ මුළු ඇඟම පණ නැති වීගෙන එද්දි.කලින් වතාවෙ ඉවසන් උන්නට මගේ ඇඟත් එක්ක කෙලින්ම එයාගෙ ඇඟිලි ස්පර්ශ වෙද්දි මට දරන් ඉන්නම බැරි වුණා....
.
.
.
°°°°°°°~~~~~~~~~~~~~
ජීවිතේ කොයිම හරි මොහොතකදි ඔයාල මේ හැඟීම අත් විඳල තියෙනවද...අනේ මන්දා මට නම් හිතා ගන්න බැරිව මගේ හිතත් එක්ක තනිවෙලයි හිටියෙ....
පුංචි පුංචි අමුතු හැසිරීම්..ඇස් වලින් විතරක් කරන දොඩමළු වීම් දාහක් අතරෙ අද මේ දවසෙ මේ මොහොත වෙනකල්ම අපි දෙන්නා කතා කරල තිබුණෙ නැති තරම් කිව්වොත් ඔයාල පිළිගන්නවද...?
එයයි මායි අතරෙ තිබුණෙ ස්ටඩීස් වලට වෙන් වුණු කතා බහක් විතරමයි...ඉතින් වයිව එකකදි එයා අහන දේකට උත්තර දෙන්න වුණ අවස්ථාවක් ඇරුණු කොට එයාගෙයි මගෙයි සම්බන්කමක් තිබුණෙම නැති තරම්...ලෙක්චර් එකකදි එයාගෙ ඇස් එක්ක දොඬමළු වුණා ඇරෙන්න අපි දෙන්නට වෙන හාදකමක් තිබුණෙම නැහැ..ඉතින් එහෙම වෙද්දි ඇයි මෙහෙම හැසිරීමක්..
ඉතින්...
මම මගේ හිතත් එක්කල මේ ගැන කතා කරන එක...මේ ගැන දොඩමළු වෙන එක වැරදිද කියල මට කියන්න....
YOU ARE READING
Ever Green
Non-Fictionසංසාර පුරුද්දද මේ මේ හමුවීමේ අරුමේ... හිමි නොවනා බව දැණුනත් වෙන් වීමක් නොමැතී...🖤
