Öldüğümü hissetmeme ramak kala gördüm onu. İsmi yoktu bende. Siyahlar içinde bir slüet.. Apansız bir gece misali soğuk,düşsüz, birazda çıplak.. Nasırlanmış ellerinde farkedemediğim sırlar vardı oysa. Benim gibi o da benliğinden arınmaya gelmişti. Ne onun adına ne de benim adıma yazılmış bir ferman vardı ortada. Bizimkisine kader birliği mi denir, bilmem. O artık benim yaşama sebebim ama ben ölüyorum. Yaşamak için bir sebebim var ama ben ölüyorum. Ölenle ölünmez derler ya ölenle ölünür. Senin ruhun zaten ölü bedenin diri olsa kaç yazar. Ruhundaki çürükler bedenini de örtmeye yetmez çoğu zaman.. Benim hikayem burda başlamadı çünkü hiç benim hikayem olmadı..
Arkadaşlar merhaba yeni bir hesap ve yeni bir hikayeyle karşınızdayım kısa bir önsöz paylaştım eğer hoşunuza giderse devam ettiririm. Evet biraz karamsar ruhlu bir insanım. Değişik bir kurgusu olsun istedim. Sizden vote istemiyorum tek isteğim yanımda olup düşüncelerinizi benimle paylaşmanız.. Yorumlarınızı bekliyorum. Şimdiden iyi okumalar..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahlı Bedenler
Teen FictionBenim adım Siyah.. Ruhum tamamen kara. Benim rengim yok. Tüm benliğim bir gölgeden ibaret. Benden öyle güzel şeyler bekleme melankolik bir insanım ben. Karamsarım. Ölüyüm. Uğraşma boşuna, var olsa da bedenim ruhum tutsak benim.
