KARA KEDİ/HYUNLİX

୨♡୧Adelina୨♡୧

Saçlarımda ki acï ile kalktım.

"KALKSANA PİSLİK"

Yavaşça yatakta doğrulduğumda saçlarımdan tutup yere sürükleyen babam'a baktım

"DAHA NE YATIYORSUN SEN?! KALKTA BİR İŞE YARA!"

Dedikten sonra odadan çıktı. Şu işe bak. Harika ya! Bazıları sevdikleri alarm sesiyle uyanır, bazı zengin bebeleri dadıları'nın onların saçını okşayarak uyanıyor. Bir de bana bak! Utanmasa kafa atıcak.
Eşşek herif.

Kalkıp yüzümü yıkadım. Az sonra aşağı indiğimde annem kahvaltı hazırlamış, babası ise masada oturmuś sayıklıyordu. Hemen kapıya ilerledi.

A- nereye Lixie'm?

Annem'in bana böyle hitap etmesinden nefret etsem de, böyle demeye devam ediyordu.

F- okula. Nereye olacak?

A- Kahvaltı etmeden mi?

F- Evet. Etmeden.

A- Aaa olur mu öyle? Anne'nin o mis gibi kreplerinden yemeden gidemezsin.

Yanıma gelip mutfağa sürükledi. Daha zamanımız olduğunu bildiği için bir bahanem yoktu. İsteksizce oturdum.

A- hadi alın bakalım.

Önüme tabağı uzattıktan sonra babamın önüne de bir tabak koydu ve kendisi de oturdu. Babam krebinden bir parça alıp agızına koydu. Onu yuttuktan sonra kafasını kaldırdı. Anneme baktı, daha sonra tabağï eline aldı.

B- bu ne?

A- Y-yemek.

Elinde ki tabağı yere atınca yerimde sıçradım. Annem de şaşkınca oraya bakıyordu.

B- SEN ORDAN ORAYA GİTMEKTEN BAŞKA BİR BOK BİLMEZ MİSİN?!

A- Ne var yemek iste.

B- KES! SEN BUNA YEMEK Mİ DİYORSUN?!

A- BEĞENMİYORSAN SİKTİR GİT!

Annemin dediğinine şaşmıştım. Babam kesin onu dövücekti. Ki öyle oldu da. Bir anda ayağa kalkıp boğazına sarıldı annem'in. Duvara doğru dayayınca ayağa kalktım.

F- BABA BIRAK BOĞUCAKSIN!

B- SEN İŞİME KARIŞMA!

gözü dönmüştü çoktan. Beni geri çekmek için yüzüme büyükçe bir yumruk attı. Umursamadım çünkü şu an bu adam annemi öldürecek.

Tekrar annem'in saçından tuttu vu duvara tejrar vurdu başını. Kan içindeydi annem'in yüzü. Onu kollarından çekmeme rağmen hala geri çekilmiyordu babam. Babam demeye utandığım babam.

Az sonra arkasını döndü. Bu sefer benim boğazıma sardı ellerini. Gözlerinden alev çıkıyordu sanki. Boğazımın morardığına emindim. Yüzüme birkaç yumruk daha indirdi.

Bu sefer beni de bırakıp masaya yöneldi. Kahvaltı bıçaklarından birini eline aldı ve anneme doğru ilerledi. Arkasından koluna yapıştım. Ama bir gram gitmiyordu. Dönüp bıçağı elime batırınca acı bir çığlık attım. Geri çekildiğimde annem'in üzerine gidiyordu hala.

A- OĞLUM GİT BURADAN! GİT CANINI KURTAR!?!

F- ANNE!

A- GİT FELİX! GİT KURTAR KENDİNİ Gİ-AHH