First Love Beomgyu

12. Bölüm

Düşüncelere dalmıştım bir süre sonra saate baktığımda saatin 23:37 olduğunu gördüm saat baya geç olmuştu dışarıdanda sesler gelmiyordu muhtemelen herkes yatmıştı diye düşünürken kapı çaldı ayağa kalkıp tedirgin bir iekilde kapıya ilerledim

Seril: Kimsin

Beomgyu: Benim

BU BEOMGYUYDU GELMİŞTİ O BURDAYDI

Hemen kapıyı açtım karşımda beomgyuyu görünce direkt sarıldım sanırım kendimi kaybedip biraz fazla sıkı sarılmışım

Beomgyu: Kız dur ölcem şimdi

Ayrıldım

Seril: Üzgünüm kendimi kaybetmişim

Beomgyu : Ne o çok mu özledin beni

Seril: Çok değilde azcık

Beomgyu: Gelmesemde olurdu yani

Seril: Hmhm

Beomgyu: E o zaman ben geri gidiyim

Arkasını döndü gideceği sırada kolundan tuttum

Seril: Beomgyu gitme

Beomgyu: İtiraf edersen gitmem

Seril: Neyi itiraf edersem

Beomgyu: Beni deli gibi özlediğini

Seril: Beomgyu

Beomgyu: Efendim

Seril: Deli gibi mi manyak gibi mi bilmiyorum ama seni çok özledim

Beomgyu: Bende seni çok özledim sevgilim

Kollarımı beomgyunun boynuna sarıp başımı omzuna koydum tekrar sarıldım oda kollarını belime dolayıp bana sarıldı o sırada kalbim çok hızlı atmaya başladı

Beomgyu: Kalbin çok hızlı atıyo

Seril: Ya öylemi

Beomgyu: Hmhm

Seril: Neden acaba

Beomgyu: Onu en iyi sen bilirsin güzelim

Bu dediğiyle kalbim çok daha hızlı atmaya başlamıştı

Beomgyu: Sanki biraz daha mı hızlandı

Seril: Hmhmmm

Beomgyu: Doktora mı gitsek acaba

Seril: Yok yok normal bu

Beomgyu: Yaa öyle mi bebeğim

Bu sefer kalbim yerinden çıkacaktı

Beomgyu: Çok çok çok daha hızlandı aşkım

Onu ittirip konuştum

Seril: YAH BEO-sözümü kesen dudaklarımın üzerine kondurduğu minik öpücüktü

Beomgyu: Bu kadar bağırırsan herkes uyanacak bende gitmek zorunda kalacağım

Salak çocuk hala konuşabileceğimi sanıyo

Beomgyu: Seril niye konuşmuyosun

Nasıl konuşıyım amk onca şeyden sonra

Beomgyu: Aaaa acaba kalbinde bi sıkıntı mı oldu derken beni kendine çekip sarıldı

Beomgyu: Hmmm kalbin artık atmıyo napsam kendine getirmek için bi kere daha mı öpsem

Seril: Aaaaaaaaaa beomgyuuuuu gel biraz yürüyüş yapalım temiz hava orman çiçek böcek

Beomgyu gülmüştü o gülünce bende güldüm

15 dk sonra...

Ormanda yan yana yürüyorduk ikimizde 15 dakikadır hiç konuşmamıştık beomgyu iyice yanıma yaklaşım elini elime çarptırmaya başladı elini tutmak..... Elini tutmak istiyorum beomgyu gibi yaptım oda elimi tuttu yürümeye el ele olarak devam ettik bir süre sonra sordum

Seril: Buraya nasıl geldin

Beomgyu: Arabayla

Seril: Ha ha çok komik onu demiyorum beomgyu

Beomgyu: Neyi diyosun

Seril: Burda olduğumuzu nerden bildin neden geldin nasıl izin aldın falan filan

Beomgyu: Seni mzlediğim için odanıza geldim orda yoktun biraz etrafta seni aradım ama bulamadım yürürken şirkettekilerin konuşmalarını duydum junseo ormana getirmiş sizi orda kalıcakmışsınız falan bende dedimki şimdi benim biricik sevgilim oralarda bir başına korkar onu yalnız bırakmıyım dedim o yüzden geldim izin konusunu gelincede her akşam olduğu gibi bu akşamda eve gidicektim ama son an kararıyla buraya geldim ha ev ha ev gibi hissettiğim kişinin yanı ne farkeder dimi

Son dediği kalbime dokunmuştu "ha ev ha ev gibi hissettiğim kişinin yanı" bunu söyleyince yürümeyi bıraktım durdum beomgyu da durup karşıma geçti

Beomgyu: Ne oldu neden durdun

Seril: Seni çok sevdiğimi biliyo musun beomgyu

Sözümü bitirince bana yaklaştı elimi bıraktı ellerini belime koydu ve beni kendine doğru çekti

Bir süre gözlerimin içine baktıktan sonra elinin tekini yanağıma götürdü ve dudaklarımızı birleştirip öpmeye başladı

Çok hafif öpüyordu en başta karşılık veremesemde bir süre sonra bende karşılık vermeye başlamıştım

Sanki yıllardır bu anı bekliyormuşçasına öpüşüyorduk uzun bir süre ayrılamamıştık.....