ဆည်းဆာရောင်တိမ်တိုက်ငယ်လေးတွေနဲ့ အရမ်းကိုမှ လှပနေသော ကောင်းကင်ယံက ဒီနေ့မှ ပိုလို့ပင် လှပနေသလို Jakeကိုယ်တိုင်ကပင် အဲ့လိုသတ်မှတ်ထား၍လား သူကိုယ်တိုင်လည်း မသိတော့
Jay:Jake စောင့်ရတာကြာသွားလား ကျွန်တော်က ပန်းပင်တွေရေလောင်းတာ နောက်ကျသွားတယ်
Jake:မကြာပါဘူး Jayရဲ့ ကိုယ်ရောက်တာတောင် စောနလေးကမှရယ်
Jay:ကျွန်တော်တို့ သွားကြတော့မလား
Jake:သွားမယ်လေဒီလိုနဲ့ Jayတို့လည်း Nichoတို့နဲ့အတူ မြို့ထဲက Restaurantတစ်ခုဆီသို့ အတူသွားကြ၏။
Johnny:ဒီဆိုင်က ဟင်းတွေက နာမည်ကြီးတယ်ရယ် လာကြ
Daniel:သူက ဝယ်ကျွေးမှာကြနေတာဘဲ
Johnny:ဟေ့ကောင် ငါက စေတနာနဲ့ အကိုJakeတို့ကို ပြောတာကွ မင်းကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး
Nicholas:ဟေ့ကောင်တွေ မသတ်ကြနဲ့လေ
Jay:သူတို့က အဲ့လိုဘဲ အမြဲသတ်နေကြတာ
ဆိုပြီး ပြုံးကာပြောလညတဲ့ Jay
Jakeလည်း Jayအား ပြန်လည်ကာပြုံးပြမိ၏။Johnny:Uncle Liamရေ မှာမယ်ဗျို့
လို့ပြောကာ သူတို့စားချင်တာအား မှာနေကြတဲ့ ကလေးတွေ
Jakeတစ်ယောက် မျက်နှာချင်းမှာထိုင်နေတဲ့ Jayအား သေချာကြည့်မိလေရဲ့
Jayက ဒီနေ့ ဦးထုပ်လေးဆောင်းထားတာဘဲ ဒီ ဦးထုပ်လေးနဲ့ကျ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ ဆိုပြီး တွေးမိကာ ပြုံးမိလေရဲ့
Jayကလည်း သူ့ကြည့်နေတာကို သတိထားမိသွားပုံပါဘဲ သူ့ကိုပြန်ပြီး ပြုံးပြလာသည်။
Jake:ချစ်စရာကောင်းတယ်
Jay:ဟင်?
Jake:ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး မှာလေ
Jay:ဟုတ်Time skip........................................................
Jayတို့လည်း စားသောက်ပြီးသွားတော့ ပြန်ဖို့ ပြင်ကြ၏။
Nicholas:Daniel ငါနဲ့ဆိပ်ကမ်းနားကို ခဏလိုက်ခဲ့အုံး
Daniel:Okayလေ အကို Jayရော လိုက်အုံးမလား
Jay:မလိုက်တော့ပါဘူး မင်းတို့သာ မမှောင်ခင်ပြန်ခဲ့ကြ
Jake:Jay ကိုယ်ပြန်လိုက်ပို့ရမလား
Jay:ရပါတယ် Jakeရဲ့
Jake:လာပါ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်နော်
ဆိုပြီး Jayရဲ့လက်ကို ဆွဲကာ ထွက်သွားတဲ့ Jake
Benjamin:ငါလည်းသွားပြီ Johnnyရေ
Johnny:Bye အကိုBen