Nişanlandım

32 3 4
                                    

3 hafta sonra

Minho

Bugün hastaneden çıkış günümdü, taburcu olacaktım. Jisung ile aramızda ki tüm problemleri halletmiştik. Lakin ben hâlâ Yeonjun'u kabul etmek istemiyordum. Hyunjin ile Jisung hâlâ kavgalıydi. Jeongin, beni görmeye gelsede; geldiğinde Hyunjin'in gittiğine emin oluyordu.

Felix, Jisung'un yüzüne bakamıyor gibiydi. Neyse ben bunları düşünürken içeri ağlayan Jisung girdi. Onun bu halini görmem kaşlarımın çatılmasına sebep oldu.

"Jisung, neyin var güzelim?"

"Minho, Hyunjin evleniyormuş. Ailesi onu Bir kızla evlendiriyormuş."

"Ne?!"

"Jeongin aradı. Hyunjin'i görmeye gitmiş, Hyunjin ona nişan yüzüğünü gösterip özür dilemiş!"

Bu nasıl olurdu? Hyunjin bunu yapmazdı. Benim tanıdığım dostum sevdiğini iki güne atmaz, ona sahip çıkardı. Telefonumdan Hyunjin'i aradım. 3. Çalışta açtı.

"Hyunjin! Ne demek nişanlandim!"

"Özür dilerim.." konuşması fısıltı gibiydi. Anlamasi zordu..

"Anlamıyorum! Delirdin mi oğlum sen!? Nasıl anlatacaksın bunu! Affetmez seni!"

"Affetmesin beni."

"Adam akıllı anlat!"

"Anlatılacak şey değil işte. Nişanlandim, bu kadar. Evleneceğim yakında."

"Gözükme, gözüme!"

"Yeter ki iste Minho.." anlamıyorum, nişanlandiysa mutlu olmalı, neden yorgun konuşuyordu?

Arama bitti ve yanımda oturan Jisung'a döndüm.

"Ağlama, bebeğim."

"Minho, Jeongin çok kötü halde.."

"Toparlanır güzelim. Toparlariz onu."

"O Hyunjin'i istiyor!"

"Nişanlamasa umut verici sözler sarfedebilirdim. Lakin Hyunjin hayatına başkasını aldı.."

Jisung'u kendime çektim ve ona sıkı sıkı sarıldım. Sakinleşmesi için saçını okşadım.

Jeongin

Hyunjin'in nişanlandığını öğrendiği gün..

Evde uyumaya çalışıyordum ama Hyunjin'i unutamıyordum. Yatağımdan kalkıp araba anahtarımı alıp evden çıktım. Arabamı çalıştırıp, arabaya bindim. Ardından Hyunjin'in evine sürdüm. Evine vardığım gibi kapıyı kilitledim ve Hyunjin'in evine koştum. Kapısını hızla tıklattım. Kapı açıldı.

"Hyunjin, ben özledim seni."

Hyunjin birşeyler geveledi. Duyduğum tek şey "bende" kelimesiydi.

"Jeongin.."

"Efendim"

"Ben, bir şey yaptım"

"Ne yaptın?"

Elini kaldırdı. Keşke kaldırmasaydı, keşke o alyansı görmeseydim.

"B-bu ne?"

"Ben nişanlandim."

Dondum. Olduğum yere sabitlendim. Düşüncelerim ve dahası hepsi durdu.

"Özür dilerim Jeongin."

"Özür mü dilersin?"

Kapı suratıma kapandı. Umutlarım aklımın bir ucuna kapandı. Aşkım kalbimde sonsuzluğa büründü..

Mesaj •minsung•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin