PİLANLANMIŞ İNTİKAM

Bölüm 7

Merhabaaaa biraz ara vermek istedim merak etmeniz için.

Arkadaşlar kitabıma destek vermeyi unutmayınn lütfen bu benim için çok önemli ☺️iyi okumalarrr...

                       

                    Zor olan ne biliyormusun çığlık çığlığasın ama sesini duyan yok..

               Cemal Süreya

_________________________________

Peki genç kızın bu acı hikayesi nasıl başlatı, annesinin en çok ta babasının onu sevmemesinin  sebebi neydi? bunu genç kız da bilmiyordu ki.Herkesin o imrerendigi BOZHAN ailesinin asıl yüzünü eva dan başka kimse körmemişti. Ne acı dimi daha o küçücük yaşında aile sevgisi olmadan Allahın her günü şidet ve zorbalıklarla baş etmesi ve BUNU SADECE KENDİSİNİN BİLMESİ...ve daha o çocuk yaşında söylediği şu söz "BU MUYDU UĞRUNA ANNEMİN KARNINI TEKMELEDİĞİM HAYAT.."

__________________________________

Son sözümüde söyleyip toplantı idasından çıkmıştım. Halla arkamadan mal mal baktıklarınıdan eminim, pardon eminiz.

Toplantı odasından biraz uzaklastıktan sonra Mert kolunu omzuna atıp

" helal lan sana zili"

Ona kaşlarım çatık bir şekilde bakıp omzumda ki elini tutup uzaklaştırdım

"Düzgün konuş lan şerefsiz"

Elini teslim olurmuş gibi kaldırıp

"Tamam kıraliçem demedim bişey vallaha hem ne bu asabilik ve biraz yüzün gülsün o içerdeki piclerin yüzünü görmedinmi lan senin sanat eserin ha bunlar."

Ona gülüp

"Tabii lan ne sandın"

Dedim o da

"Sana silah doğrultacaklarını nereden bildin doğruyu söyle Müecin bokumu yedin"

Ona gülüp konuştum

"Oğlum bilmiyor musun beni onların soyunu sopunu bilirim ben"

Tekrar aklıma gelince sinirlendim onlar kim köpek ki bana o lafları söylediler kendimi içeride zor tutmuştum hepsinin kafasına sıkmamak için ama yine iyi yırttılar sadece yaralamıştım
O***** çocuğunun gözü için çok geçti hak etmişti it sadece gözü gittiği için dua etsin o biraz sakinleşip mert'e döndüm

"Mert onları daha dikkatli gözetlemeni istiyorum attıkları her adımdan haberim olacak anlaştık mı?"

"Anlaştık mı kızım ben dünden hazırım bilmiyor musun meleğim yattığı yerde rahat etsin diye her boku yerim zaten onları gözetleyen kurmaları arttıracağım o piçin elini kolunu bağlayacağım daha bizim kim olduğumuzu bilmiyor"

Ona bakıp güldüm

"Mertciğim o zaman herkese kim olduğumuzu gösterelim değil mi"

Benim gibi sırıtıp

"gösterelim tabii güzelim dünden hazır olduğumu biliyorsun"

Ona gülüp önüme döndüm geldiğimiz arabalara ulaştığımızı gördüm artık ne kadar çok konuştuysak geldiğimizi fark etmemişim tam arabalara yerleşmiştik ki arkadan bir ses geldi oraya dönüp baktım masanın başındaki adam olduğunu gördüm niye gelmişti bu şimdi dedim kendi kendime neyse çıkar şimdi kokusu aklımdaki düşüncelerden kurtulup karşımdaki adama baktım şimdi hatırlamıştım bu adam babamın bahsettiği adamdı Mustafa Karahanlı o da lafı fazla uzatmadan konuşmaya başladı bakalım derdi neymiş

"Öncelikle içerideki tatsız durumdan dolayı özür dilerim konuyu fazla uzatmayacağım biliyorsunuzdur eminim babanızın yakın dostuyum babanız buraya geleceğinizi bana önceden söylemişti yaşayacağınız Konak benim yaşadığım konağın tam karşısı ayrıca babanız bizimle daha yakın olmanız için benimle konuştu eğer isterseniz bu akşam sizi evime yemeğe davet etmek istiyorum lütfen beni kırmayın"

Ah baba ahh başıma ciden iş açmadan duramuyor bu adam
Biliyordum eğer bu yemeği reddedersem babamdan büyük bir azar işitecektim Of ya of karşımdaki adama bakıp mert'e döndüm

"Sen ne diyorsun Mert gidelim mi"

Mert bana bakıp sırıtta biliyordu bu tür davetlerden nefret ettiğimi o da inadıma gidecekti eminim öyle de oldu

"Tabii geliriz tabii Eva bu tür davetleri çok sever değil mi eve"

Deyip lafı bana yönelti piç
Karşımdaki adama bakıp

"Olur o zaman da Mustafa bey
Konak tam olarak nerede çünkü babam konağın hazır olduğunu söylemedi henüz"

"Kızım ah pardon eve hanım benden benim konağıma yakın bir yer bulmamı istedi bulunca da size haber vermemi istedi numaranız bende var ben size konum atarım eşyalarınızı önceden yerleştirdik sadece kendinizle birlikte getirdiğiniz valizleri getirin ben size konumu atarım"

"Anladım teşekkürler saat kaçta gelelim Mustafa bey"

"7.30 gibi size konumu atarım 8'de bekliyorum sizleri iyi günler Eva hanım Mert bey"

Bizde Mert ile beraber aynı karşılığı verdik

"İyi günler Mustafa bey"

"İyi günler Mustafa bey"

Vedalaşıp arabaya bindik yolu izlerken tekrar kendi düşüncelerimle baş başa kaldım Babam bu adama nasıl bu kadar güveniyordu aklımdaki tek düşünce buydu eminim bu kadar güvenmesinin
Bir sebebi vardır. Boş verip biraz gözümü dinlendirdim ve yolun geçip gitmesini bekledim...

__________________________________

Merhaba arkadaşlar umarım bölümü begenmişsinizdirrr ben çok beğendim yaaa

Lütfen kitabıma bir şans verip destekleyin beni iyi günler size bayyy
😘😘😘