van jou leren - mitthy

03

Ik zit in de auto met de radio.op het luidste. Ik had het deze ochtend zo moeilijk met uit bed komen. Maar het is gelukt en normaal gezien zal ik op tijd zijn.
Ik tik met mijn vingers op mijn stuur met het ritme van de muziek mee. Ik ken het liedje niet maar ik word er vrolijker van.
De zon schijnt door de ramen van de auto op mijn gezicht. Het laat me ontspannen en genieten van de muziek.

Wanneer ik bij de tennisclub toekom en naar de ekkersruimtes wandel zie ik Milo al bij de deur staan. "Oh, je bent vroeg" hoor ik hem zeggen. Ik kijk snel op mijn gsm en ik voel hoe mijn wangen rood worden van de schaamte. Ik ben minstens een half uur te vroeg. "Oh, sorry. Ik had de tijd waarschijnlijk verkeerd gelezen." Zeg ik zacht. Ik durf hem niet in de ogen te kijken. "Geen probleem. Dan kan je bij mij in de cafetaria zitten." Zegt hij vrolijk. Ik kijk verbaasd op en kijk hem nu aan. Niet in zijn ogen maar er een beetje boven. "z-zeker?" Hij knikt en legt een hand op mijn schouder waardoor ik direct een stap achteruit zet. "Oh goed sorry" zegt hij snel en haalt zijn hand weg. Ik voel de ongemakkelijkheid tussen ons groter worden." Leg anders je tas weg en kom dan smaken met mij mee" zegt hij snel. Ik knik en loop d ekkerskamers in en leg mijn tas op een van de bankjes helemaal achteraan in de kamer. Ik kom weer naar buiten en zie daar Milo staan. "Kom" zegt hij zacht en ik loop mee. "heb je zin in straks" vraagt hij dan om de stilte te verbreken. "J-ja" je kan het net horen, maar iemand die een meter of twee verder zou staan zou het niet meer horen. "Ik ook, je leert snel. Dat is leuk" hij klinkt vrij enthousiast. Het brengt een warm gevoel bij me binnen en er verschijnt een kleien zwakker glimlach op mijn gezicht die je zou zien als je echt geconcentreerd naar mijn lippen zou kijken. "Dankjewel" zeg ik terug. Misschien was ik fout en vind hij me niet zo erg.

We gaan aan een van de tafeltjes zitten en ik zie hem glimlachen. "Wil je wat drinken?" "Nee hoeft niet. Ik heb trouwens toch geen geld bij"
"Ik betaal wel hoor als- "Nene, hoeft echt niet"
Hij knikt en besteld dan een cola. "Is dit de eerst sport die je doet of?" "Ik deed ooit voetbal maar ik ben gestopt toen..." Ik slik diep. D herinneringen aan die tijd doen pijn. Heel veel pijn.

"Komaan het lam!!!" Ik loop snel naar de andere kant van het veld maar word opeens heel hardhandig op de groen geduwd. Ik hoef niet eens op te kijken om te weten wie het is. Enzo. Hij blijft maar door doen. Al drie jaar lang probeerde hij me zo ongemakkelijk mogelijk te maken zodat ik weg zou gaan. Hij komt dichter bij me staan en steekt zijn hand uit om me recht te helpen. Als de coach er niet geweest zou zijn zou hij me gewoon laten liggen. Ik voel hoe zijn hand zijn weg naar beneden vind. Voordat hij daar maar komt sla ik zijn hand weg en zet een grote stap naar achter. Mijn ogen zijn groot en er drijven tranen uit te vallen.

In de kleedkamers ben ik weer helemaal alleen als laatste.dat dacht ik. Uit het niets komt Enzo binnen. Hij is alleen en dat maak toe bang. Hij sluit de deur en komt dichter naar me toe.
"Ik moet eerlijk zijn Matthyas. Je bent best geil" steed komt hij dichter en dichter. Wanneer hij helemaal voor me staat legt hij zijn vingers onder mijn kin. Uit angst kan ik niet meer bewegen. Wanneer hou dit dan eens op? "Je bent wel een lekker ding." Fluisterde hij terwijl hij zijn andere hand op mijn been laat rusten. "Je moet eens weten waar ik 's nachts allemaal over denk. Wat je met met me doet Matt" zijn hand gaat weer meer naar boven. Mijn ademhaling versneld en ik begin te trillen. Ik voel zijn andere hand mijn kin loslaten en hij buigt opeens naar voor. Voor ik het weet voel ik twee lippen tegen de mijne terwijl enzo's hand over mijn privé wrijft. Bevredigend is het absoluut niet. Het doet zelfs pijn. Ik probeer lid te komen. Tranen beginnen uit mijn ogen te vallen-

"Matthyas?" Ik kijk op en ik voel dat mijn ogen nat zijn. "Alles ok?" Ik kan niet antwoorden. Er verlaat een snik mijn mond. Ik voel hoe mijn borst strak word. Maar voordat Milo opstaat verdwijnt dat gevoel en slik ik mijn verdriet door. "Ik euhmm, ik...ik ben gestopt met voetbal...door...- "je hoeft het niet te zeggen als je niet wil he." Zegt Milo."als je inconfortabel word van dit gesprek moet je niet verder praten." Ik knik en veeg mijn tranen snel weg. Oh god dit is genant. Ik zucht diep en kijk naar mijn handen. Zo trillen een beetje.