BİR SAPLANTILI'NIN ON GÜNÜ |BXB

Kimsesiz

"Belki de yanlıştı doğrularım..
Aşkını sevgini sorguladım"

Aynanın karşısında durup dağılmış saçlarımı düzetiyordum dün aklıma geldiğinde sinirlerim bozuldu normal de asla yapmamam gereken birşeyi kalkan sikimin yavşaklığıyla yapmıştım.

Yüzüme çarptığım buz gibi suyla biraz olsun kendime gelip yüzümü havluya kuruladım.

Hava buz gibiydi üzerimde sadece baksır olduğundan bedenim buz kesmişti.

Odaya gidip üzerime birşeyler geçirdim.

Salona döndüğümde Alaz uzun kirpikleri ve dağınık saçlarıyla dikkatimi çekti.
Vücudu kusursuz derecede güzeldi ona ilk kez böyle bakıyordum.

Girdiğim transtan kendimi çıkartıp elimi saçlarımdan geçirdim. Alaz'ın çıplak bedeniyle nasıl kasıldığını izliyordum, üşüyor olmalıydı.

Açık pencereye gidip kapattım.

Her acıktığımda olduğu gibi yine midem bulanıyordu, Kahvaltı hazırlamak için mutfağa gidip dolabı açtığımda neredeyse bomboştu.

Markete gitmek için kabanımı üzerime geçirdim, çıktım evden.

Döndüğümde Alaz hala uyuyordu, benim ise her yerim ağrıyordu. Bütün gece o mu sikilmişti ben mi amına koyayım.

Kahvaltıyı sonunda hazırlamanın rahatlığıyla bi nefes verdim. Bir sigara alıp dudaklarıma yerleştirdim, önümde duran masadan çakmağı aldığım sırada belimde hissettiğim kollarla birlikte sigarayı yaktım. Aldığı nefes ensemdeydi, sırtımda ise kalp atışlarını hissediyordum.

"Günaydın" dedi boğuk sesiyle.

"Bi uykucu olmadığın kalmıştı."dedim, belimdeki kollarını geri çekti.

Arkamı dönüp ona baktım.

Yemek masasında bulunan kahvaltılıklara doğru ilerledi, ve ağzına bir zeytin attı.

"Her yerim ağrıyor ne yapayım" diyerek göz kırptı.

Hafifçe sırıttıp sigarayı parmaklarıma aldım, uzunca bir süre inceledim.

Bir bana bir dudaklarıma götürdüğüm sigaraya bakıyordu.

Sigaranın dumanını ciğerlerime solurken, dudaklarını araladı, söylemek istediği birşey var da söylemiyordu.

Kaşlarını havaya kaldırıp gülümsemesini seyrettim.

"Burada kalmaya devam mı edeceksin?"

"Bilmem." dedim sigarayı küllükte söndürürken.

"Kızgın mısın hala bana?"

"Sence öyle miyim?" yutkundu.

"Anlıyorum...daha önce de dedigim gibi haklısın da zaten. Evet kızgındım bunu biliyordu.

"Yaptığım o kadar da kötü bişey değildi, tamam benim yüzümden hapse giriyordun az daha ama bu kadar büyütmeni anlamıyorum, herkes sevdikleri için fedakarlıklar yapar değil mi?"

"Hala hapse girme ihtimalim var orospu çocuğu!" dediğimde üzerine, yürüyüp duvara ittirmiştim şimdi duvarla aramda durup bana bakıyordu, elleri kalçama değdiğinde, buz gibi bir ürperti geçti vücudumdan. Elleri soğuktu.

Bakışları yüzüme kenetlendi, inceliyordu suratımı.

Parmaklarını dudaklarıma değdirdi.
Baş parmağı alt dudağıma değdiğinde boşta olan eliyle belimden tutup beni kendine çekti ve alt dudağımda baş parmağını gezdirdi.

"Ben sana aşığım, sevgimi gör artık, lütfen." Gözlerini kapatıp dudaklarını araladı.

Kendimi ellerinden kurtarıp geri çekildim.

Gözlerini yavaşça araladı.

"Hangi sevgiden bahsediyorsun?"

Verdiğim cevaba şaşırmadı, bekliyor gibiydi.

"Bir gün yeşerecek sevgiden, illa ki bir gün bana karşı hislerin olacak."

"Kendini kandırma derim Alaz. Böyle bir şey mümkünse bile olmayacak."

Orospu çocuğu onu seveceğime inanıyordu.

Aklımda ve kalbimde ki kişiye ihanet edip onu seveceğime, inanıyordu. Deli gibi aşık olduğum adamdan vazgeçip onu sevmeyecektim.

Ama o bunu bilmiyordu...

Yalçın'ı bilse onun uğruna neleri göze aldığımı... katil olduğumu bilse, aynı şekilde sever miydi beni merak ettim.

Muhtemelen severdi.

3 yıl önce tüm ailesini yangında kaybetmişti Alaz.

Aslında zenginlermiş ama babası kumarda varını yoğunu kaybedince borç batağına düşmüş, sonrasında dayanamayıp cinnet geçirmiş evde bulunan herkesle birlikte evi yakmış. Manyak herif.

Alaz yurt dışında okumakta olduğundan aldığı acı haberlerle apar topar geri dönmüş.

Bu yüzden onun benden başka kimsesi yoktu.

Benim de Yalçın'dan.

Bana olan duygularının sadece bi bağlılık olduğunu düşünüyordum, kimsesizlikten sığınacak tek limanı bendim, Benim bağlılığım da Yalçın'dı.

Yanımda kalmasına izin vermemin sebebi aynı olmamızdı, böylece kendimi yalnız olmaktan kurtarıyordum.

Alaz'ın istediği şeyler uğruna herşeyi yapabilecek bir adam olduğunu biliyorum, çünkü bende öyleyim göt herifin tekiyim.
Üzüm üzüme baka baka kararır derler.

Herkes kötü olarak doğmaz, kötü olmaya mahkum edilir sadece.

Ben müebbet yedim anasını sikeyim.

Yaptıklarım doğru degildi. Ama o da böyle yapmıyor muydu zaten? İnsan sevdiğine benzermiş, ben ona benzerek kendi hayatımı yok ettim.

5 yıl önce olduğu gibi yine mahkumdum ona, çünkü o böyle istiyordu, hep böyle istemişti pezevenk, kurtulamıyorum ondan, kaçamıyorum, gölgesiyle bile takip ediyor sanki beni.

Zihnimde bile bana hayatı dar ediyor.

Alaz'a üzülüyorum galiba ben, şerefsiz beni de manipüle ediyor imdat nasıl çıkılıyor burdan psikolojimi sikecekler.