She became her student, her lover, and her client. But all she ever wanted was to be hers forever. In this world full of greedy, heartless, and cruel people, would their love be enough for them to survive the waves of life? They say that love conque...
Note: chapter 22 will be divided into 2 parts, dahil gusto ko maging detailed itong chapter na'to dahil ito na ang turning point ng story. i hope walang ma-cconfuse, but if meron comment lang kayo here so masasagot ko queries niyo. thank u muaps
Juno POV (unedited)
Isang linggo na ang nakalipas ng matapos ang BToB. Haggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala. Dumami ang audience namin sa bar nung nag perform kami ulit. Sayang nga at hindi na tuloy 'yung supposedly party namin sa Wyatt Hotel but thankfully na-resched naman dito. ewan ko ba kay Aeos biglang may inayos sa Mexico kaya raw sa susunod na Sunday nalang.
Wala naman umangal samin dahil 'yung iba ay busy din sa mga errands nila. Ngayon nga ay susunduin ko si Cali sa firm niya dahil balak ko siyang dalhin sa Sorsogon para pormal na maipakilala siya kay mama.
"I'm here baby, baba ka na." Sabi ko sa telepono at hindi na rin ako nag antay ng matagal dahil pag ka-baba ko ng tawag ay dumating na siya. She seemed surprised? Oh! Nanibago yata siya sa kotse ko. "I thought you hated cars?" Tanong nito sakin. HIndi ko pala sakanya nasabi na bumili ako ng Bentley Continental GT. "Really color pink? Ikaw ba talaga owner nito?"
"Nope!" Pinag buksan ko siya ng pintuan sa harap at bumalik na rin ako sa driver seat. "So what's this?" Akala mo namang pulis 'to kung maka-interrogate. I handed her a brown envelope. Tinignan niya muna ako bago niya buksan 'yung document. After minutes of scanning the papers inside nakaramdam nalang ako bigla ng isang malakas na sampal. "You shit-head! Why did you bought me a fucking car?!" Grabe galit na galit, binilhan na nga siya eh. "Why? You told me you wanted a Bentley someday." Depensa ko naman dito, pero sinamaan lang niya ako ng tingin. Damn that gaze nakakapaso!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"You fucking lunatic! 'someday' nga eh, hindi ko naman sinabing today, Juno." Tawang-tawa naman ako dito, hindi pa siya nakuntento at pinalo-palo niya pa ako ng envcelope na hawak niya. Ka-cute lang talaga ng mahal ko. "Well that 'someday' is today, tska bakit ba g na g ka sakin eh ang mura-mura lang niyan." Kalmado kong saad dito pero if I am being for real, hindi 'to mura. "Anong mura?! Kailan pa naging mura yung 18 Million pesos?!" True, but it's for you naman eh. Paano ko ba 'to sasabihin sakanya.
"Baby, huwag mo na akong ratratin please lang, it's just a gift lang dahil ang dami mong ginawa for me and itong dream car mo nalang ang kaya kong ibigay bilang ganti sa kabutihan mo sakin. Just consider this a gift from me please, baby?" I said and use puppy eyes baka kasi maging effective HAHAHA.
Calypso rolled her eyes at me which made me feel relieved. Buti naman effective. "I don't want to ruin this day kaya pa-palagpasin ko 'tong araw 'to. Pero sinasabi ko sayo Juno ah, this will be the last time na gagastos ka ng ganon kalaking halaga para lang sa gift. I'm talking about generally okay? Kahit sa ibang tao, don't spend your money that much. It's better to invest nalang somewhere than to spend it recklessly." I nodded, and nag patuloy lang kami sa biyahe.
